Ο Παναγιώτης Κουνάκης για την ιδιωτικοποίηση του νερού

Η ελεύθερη αγορά είναι μια συνθήκη την οποία στηρίζω και ως επιχειρηματίας θεωρώ ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους συμμάχους της επαγγελματικής μας δραστηριότητας.
Όταν όμως τεχνηέντως στο καθεστώς της ελεύθερης αγοράς εντάσσονται αγαθά τα οποία πρέπει να χειρίζεται το κράτος προς όφελος των πολιτών, είναι ώρα να μιλήσουμε για όρια τα οποία πρέπει απαραιτήτως να τεθούν.
Ο λόγος για την ιδιωτικοποίηση του νερού, το αγαθό το οποίο μετά τον ηλεκτρισμό η κυβέρνηση προωθεί να περάσει κι αυτό στα χέρια των ιδιωτικών συμφερόντων.

Το τελευταίο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στην ιδιωτικοποίηση του νερού μέσω της διεύρυνσης της ΡΑΕ, ένα μέτρο το οποίο θα έθετε σε κίνδυνο όχι μόνο την ακεραιότητα της φυσικής πηγής αυτής, αλλά και των κρατικών θεσμών, και πιθανότατα και την υγεία των πολιτών.
Τα δικαιώματα που έχουν οι ιδιώτες στην ελεύθερη αγορά σταματούν εκεί που ξεκινάνε τα δικαιώματα των πολιτών. Και το δικαίωμα των πολιτών στην υγεία και στην πρόσβαση σε κάτι τόσο πολύτιμο, είναι για εμένα απαραβίαστο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, από τη σύσταση του πολυνομοσχεδίου, πολλοί έχουν ταχθεί κατά του, συμπεριλαμβανομένων εργατικών και δικαστικών σωματείων.
Μια δομή ελεγχόμενη από το κράτος, η οποία κρατά το νερό στο επίπεδο το οποίο πρέπει να ακολουθείται προκειμένου να εξασφαλιστεί τόσο η ποιότητα όσο και η προσβασιμότητα του, είναι ο μόνος τρόπος έτσι ώστε να προστατέψουμε το αγαθό αυτό αλλά και τους καταναλωτές.
Οι πολίτες δεν μπορούν να ανεχτούν περισσότερες ραγδαίες αυξήσεις και τις διακοπές στην υδροδότηση όπως συμβαίνει και με την ηλεκτροδότηση, κάτι που δεν θα μπορεί να διασφαλιστεί ούτε να ελεγχθεί αν το νερό περάσει σε ιδιώτες. Ακόμα και αν το νερό δεν έχει στερέψει, δεν μπορώ να πω το ίδιο για την υπομονή μας...