Τῶν οἱκιών ὑμῶν ἐμπιμπραμένων, ἡμεῖς ᾄδομεν ήτοι, με τις καταστροφές σας, εμείς γλεντάμε - Του Νίκου Φαρμακίδη

Τῶν οἱκιών ὑμῶν ἐμπιμπραμένων, ἡμεῖς ᾄδομεν
ήτοι, με τις καταστροφές σας, εμείς γλεντάμε.

Φαίνεται πως μας περνάνε για κουτούς!!! Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου συζητά τη σύναψη Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, για το έργο «Προσδιορισμός πλημμυρικού κινδύνου και επικινδυνότητας στη Ρόδο», προϋπολογισμού 18.450,00 €, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Την ίδια στιγμή, πολλές Υπηρεσίες δεν έχουν χαρτιά, μελάνια ή κομπιούτερ για να κάνουν τη δουλειά τους, γιατί δεν μπορεί το δημόσιο να βρει δύο χιλιάδες ευρώ.
Επειδή όπως έλεγε ο Μάρκος Αυρήλιος, μαθητής των μεγάλων στωικών φιλοσόφων της Ρόδου, Ποσειδώνιου και Παναίτιου: «Αδικεί πολλάκις ο μη ποιών τι, ου μόνον ο ποιών τι», δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια μπροστά σε όλους αυτούς, που υποτιμούν τη λογική μας. Το ΤΕΕ αντέδρασε για καθαρά συντεχνιακούς λόγους και έτσι δεν άφησε να συνεχιστεί το θέμα. Όμως το πρόβλημα δεν είναι συντεχνιακό, γιατί έχει βάθος και ουσία, άλλωστε, για την ώρα δεν θέλω να μπω στο θέμα του τι γίνεται με τις μελέτες και τα έργα, μετά την κήρυξη μιας περιοχής σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης».
Ενώ το πρόβλημα είναι εν πολλοίς λυμένο, αυτοί ψάχνουν να βρουν άλλοθι, χρησιμοποιώντας ειδήμονες, που θα μας πουν ότι τα φαινόμενα ήταν έκτακτα, ή ότι οι παρεμβάσεις είναι αναγκαίες λόγω της αλλαγής του κλίματος και άλλα τέτοιου είδους φιλοσοφήματα. Η αλήθεια όμως είναι ξεκάθαρη. Οι κοίτες των ποταμών είχαν τις αναγκαίες διαστάσεις για την απορροή των ομβρίων, τέτοιων ή μεγαλύτερων ποσοτήτων, όπως φαίνεται από τα κτηματολογικά διαγράμματα. Από ότι φαίνεται, αν ψάξουμε τα κτηματολογικά διαγράμματα, τα εξαφανισμένα ρέματα στη περιοχή, είναι περί τα είκοσι. Άρα ούτε πρωτοφανή είναι τα γεγονότα, ούτε μεγάλα. Σε κάθε περίπτωση οι αποφάσεις του ΣτΕ είναι ξεκάθαρες και απαγορεύουν την οριοθέτηση ρεμάτων σε διαστάσεις, άσχετα από τις όποιες παρεμβάσεις, που καθιστούν τη κοίτη μικρότερη των υδραυλικών αναγκών του ρέματος.
Η αστυνόμευση των ρεμάτων, όπως προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις, έγκειται στον έλεγχο της κοίτης και στην καταγραφή των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί. Η αστυνόμευση γίνεται, από συγκεκριμένες επιτροπές της Διοίκησης, εκτός βέβαια του γεγονότος ότι, είναι δημόσια κτήματα που έπρεπε να προστατευτούν. Άρα, προς τι η μελέτη από το Πανεπιστήμιο, αφού είναι υποχρέωση των αρμοδίων επιτροπών, που έπρεπε να είχε ορίσει η Περιφέρεια εδώ και είκοσι χρόνια, όταν ήταν ακόμη Νομαρχία; Γιατί θα πρέπει να ξοδεύει το «πλούσιο» Δημόσιο λεφτά, για να κάνει κάτι που ήταν υποχρέωση των υπαλλήλων του; Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, γιατί συμπράττει, ενώ ο ρόλος της είναι να ελέγξει τις παραλείψεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ενδεχομένως να δώσει τις απαραίτητες κατευθύνσεις;
Ακόμα και αν δεχτούμε ότι, τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί είναι τέτοια, που δεν είναι αναστρέψιμα, άρα χρειάζεται κάποια παρέμβαση, θα πρέπει πρώτα το Δημόσιο να δει με αντικειμενικότητα τα προβλήματα και να μην τα αφήσει σε όποιον έχει συμφέρον να τα «φουσκώσει», αποφασίζοντας για το Δημόσιο και κατ’ επέκταση για όλους εμάς. Εκτός αν το ελληνικό κράτος έχει γίνει για να τροφοδοτεί όσους καραδοκούν. Έλεος και αιδώς, Αργείοι.
Νίκος Φαρμακίδης