Το θέμα του ΔΗΦΟΔΩ σήμερα στην ολομέλεια του ΣτΕ - εκδικάστηκαν οι δύο προσφυγές

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-Θέμα: Το θέμα του ΔΗΦΟΔΩ σήμερα στην ολομέλεια του ΣτΕ - εκδικάστηκαν οι δύο προσφυγές
Τη συνταγματικότητα του Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου (ΔΗΦΟΔΩ), την πλήρη εναρμόνιση και τεκμηρίωση του με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, την ιδιαιτερότητα που έχει η Δωδεκάνησος η οποία προκύπτει από το ίδιο το Σύνταγμα, αλλά κυρίως την επί 20ετίας συμβολή του δημοτικού φόρου  στην ανάπτυξη της Δωδεκανήσου, μέσω της χρηματοδότησης σειράς αναπτυξιακών δράσεων σε πολλούς τομείς, ανέπτυξε σήμερα στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο Δήμαρχος Ρόδου Φώτης Χατζηδιάκος, όταν του εδόθη ο λόγος- κατά παρέκκλιση- από τον πρόεδρο του Δικαστηρίου ως προέδρου της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Νοτίου Αιγαίου.  
Υπογράμμισε μάλιστα, αφενός  τη συνταγματικότητα του φόρου όπως αυτή εκρίθη από αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, το Ελληνικό Κοινοβούλιο κατά την ψήφιση του  και από ευρωπαϊκά όργανα και αφετέρου, την αναγνώριση από πλευράς τοπικής κοινωνίας, της χρησιμότητας του δημοτικού φόρου στην ανάπτυξη των νησιών.

Η δημοτική αρχή παραθέτοντας, μέσω του προϊσταμένου της Νομικής Υπηρεσία του Δήμου Θεόδωρου Παπαγεωργίου και του καθηγητού Δημοσίου Δικαίου Σπύρου Φλογαϊτη, όλα τα, τεκμηριωμένα με κάθε τρόπο, επιχειρήματα της, υποστήριξε την αναγκαιότητα διατήρησης του ΔΗΦΟΔΩ.

Αναλυτικότερα:
Εκδικάστηκαν σήμερα ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ  οι δύο αναιρέσεις της Κοινοπραξίας  των εταιρειών που κατασκεύασαν το νοσοκομείο της Ρόδου, κατά του Δήμου Ρόδου για την ακύρωση επιβολής του δημοτικού φόρου.
Την κοινοπραξία εκπροσώπησαν οι δικηγόροι κ.κ. Σπυρίδων Μαράτος και Φιλιώ Μεντή και το Δήμο Ρόδου ο καθηγητής Διοικητικού Δικαίου κ. Σπύρος Φλογαϊτης και ο προϊστάμενος της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου Ρόδου Θεόδωρος Παπαγεωργίου.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της Κοινοπραξίας ανέπτυξαν ότι η Δωδεκάνησος δεν έχει καμιά ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις άλλες νησιωτικές και παραμεθόριες  περιοχές και γιαυτό σύμφωνα με το άρθρο 4 του Συντάγματος  για ίση μεταχείριση θα πρέπει να καταργηθεί ο φόρος. Επίσης ανέπτυξε  ότι είναι φόρος που αδικαιολόγητα τίθεται επί ακαθαρίστων εσόδων και τέλος, ότι σε κάθε περίπτωση εντάσσεται στην κατάσταση με τους 37 φόρους υπέρ τρίτων που προτείνεται από την Πολιτεία να καταργηθούν.

Από την πλευρά του Δήμου Ρόδου, ο κ. Παπαγεωργίου ανέπτυξε αναλυτικά ότι ο ΔΗΦΟΔΩ δεν είναι φόρος επί ακαθαρίστων εσόδων αλλά είναι κανονική νόμιμη φορολογία εισοδήματος,  σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις περί αντικειμενικού προσδιορισμού  εισοδήματος, αφού ο φόρος έχει βάση συντελεστές καθαρού κέρδους από τη σχετική φορολογία του Δημοσίου.

Αναφέρθηκε επίσης, στις διευκρινίσεις που εκ των προτέρων δόθηκαν από τον υπουργό Ανάπτυξης για την κατά λάθος ένταξη του δημοτικού φόρου στην κατάσταση των 37 φόρων υπέρ τρίτων, όταν μάλιστα ο ΔΗΦΟΔΩ δεν είναι φόρος υπέρ τρίτων.
Έγινε επίσης αναλυτική παράθεση των προπαρασκευαστικών πράξεων  που έγιναν  πριν την θέσπιση του φόρου προ του 1994 και ειδικά της μελέτης που εκπόνησε το 1992 το Πάντειο Πανεπιστήμιο και κατατέθηκε  στα αρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών και αποτέλεσε το έναυσμα για την αντικατάσταση του παλαιού φόρου κατανάλωσης με έναν σύγχρονο φόρο.

Έγινε αναφορά συγκεκριμένων στοιχείων της μελέτης που καταδεικνύει ότι στη Δωδεκάνησο υπάρχει ιδιαιτερότητα και αντικειμενικοί λόγοι επέβαλαν τη διατήρηση του φόρου το 1994.
Τέλος. Ο κ. Παπαγεωργίου αναφέρθηκε διεξοδικά σε στοιχεία της μελέτης για την οικονομία της Δωδεκανήσου που εκπόνησε ο πρώην δ/ντής του Επιμελητηρίου κ. Μιλτιάδης Λογοθέτης και όμοια στοιχεία συμπληρωματικής γνωμοδότησης της καθηγήτριας του Φορολογικού Δικαίου κ. Θεοχαροπούλου, που καταδεικνύουν ότι η Δωδεκάνησος μέσα στην γεωγραφική ιδιαιτερότητα της, έχει αναδειχθεί πρώτος τουριστικός προορισμός της χώρας, με δείκτη πυκνότητας  σχέσης κατοίκων- τουριστών τον πρώτο στη χώρα, γεγονός  που αυξάνει τις υποχρεώσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε έργα και υπηρεσίες.
Ο καθηγητής κ. Φλογαϊτης ανέπτυξε την απόλυτη συμβατότητα του φόρου με το Σύνταγμα και τόνισε χαρακτηριστικά: «ο ΔΗΦΟΔΩ είναι από τις πιο σοφές επιλογές του φορολογικού νομοθέτη που θα έπρεπε να επιβραβεύονται  και όχι να κατακρίνονται. Ανέλυσε διεξοδικά  τη γεωγραφική ιδιαιτερότητα της Δωδεκανήσου σε σχέση με τις άλλες νησιωτικές και παραμεθόριες περιοχές και τεκμηρίωσε ότι με τον φόρο δεν παραβιάζεται στο ελέχιστο το άρθρο 4 του Συντάγματος.

Τέλος, ο Δήμαρχος Ρόδου Φώτης Χατζηδιάκος με την ιδιότητα του ως προέδρου της ΠΕΔ, προς τον οποίο έδωσε, κατά παρέκκλιση, τον λόγο ο πρόεδρος του Δικαστηρίου, ανέπτυξε την συνταγματικότητα του ΔΗΦΟΔΩ, και ότι είναι πλήρως εναρμονισμένος με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Ιδιαίτερα επεσήμανε ότι πριν την θέσπιση του φόρου (1994) η αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή επεξεργάστηκε το θέμα, αφού έλαβε υπ΄ όψιν της την ιδιαιτερότητα των νησιών και τεκμηρίωσε τη συνταγματικότητα του και σε επίπεδο εν οργάνων της τότε ΕΟΚ και τη συμβατότητα του με τους νόμους της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
Ο δήμαρχος υπογράμμισε ότι στην 20ετή διαδρομή του ο ΔΗΦΟΔΩ επιχειρήθηκε να προσβληθεί σε επίπεδο ΕΕ, όμως τα αρμόδια όργανα έκριναν ότι είναι συμβατό με τη θέσπιση τοπικής  φορολογίας.
Επίσης, τόνισε ότι: «ουδέποτε η πλειονότητα των επιχειρηματιών και επιτηδευματιών της Δωδεκανήσου και η τοπική κοινωνία συνολικά, εναντιώθηκαν στο ΔΗΦΟΔΩ, αναγνωρίζοντας τη συμβολή του δημοτικού φόρου στην ανάπτυξη της Δωδεκανήσου, αφού οι κεντρικοί πόροι που διατίθενται στους ΟΤΑ, λαμβάνουν υπ΄ όψιν τον μόνιμο πληθυσμό και όχι τις χιλιάδες των επισκεπτών που κατακλύζουν τα νησιά μας και οι  υποδομές πρέπει να καλύπτουν όχι 150.000  κατοίκους αλλά και τους 200.000 επισκέπτες των νησιών. Η ιδιαιτερότητα της Δωδεκανήσου είναι ξεκάθαρη και ο δημοτικός φόρος αποτελεί αναπτυξιακό εργαλείο».
Τέλος, “ σε περίπτωση αρνητικής εξέλιξης”, επεσήμανε  ο κ. Χατζηδιάκος «με την προσφυγή μεγάλων συμφερόντων και όχι επιτηδευματιών της Δωδεκανήσου, τείνει να κατεδαφισθεί το οικοδόμημα που συνέβαλε στην ανάπτυξη των νησιών μας, με τις όποιες αρνητικές συνέπειες για το μέλλον της περιοχής σε περίοδο παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση να στερείται παντελώς από πόρους».