Στις 17 Αυγούστου 1480, αφού πρώτα λεηλάτησε την απροστάτευτη ύπαιθρο και κατέστρεψε πολλά χωριά του νησιού, ο Μισάκ Πασάς βίραρε τις άγκυρες για να επιστρέψει εκεί απ’ όπου είχε έλθει. Έτσι έληξε χωρίς επιτυχία για τους Τούρκους η πρώτη μεγάλη πολιορκία της Ρόδου που είχε ξεκινήσει τρεις μήνες νωρίτερα, τον Μάη του 1480.
Πήγε τώρα ν’ ανασάνει η ταλαίπωρη και εξαθλιωμένη Ρόδος μα πάνω στην ώρα την θυμήθηκε ένας παλιός της γνώριμος, ο Εγκέλαδος! Ήταν τέτοια εποχή πριν 533 χρόνια. Απο τον Μάρτη του 1481 και για τους επόμενους τέσσερεις πέντε μήνες η Ρόδος και τα γύρω νησιά θα ταρακουνιούνται απο συνεχείς σεισμούς.
Είναι η χαριστική βολή. Τα ερείπια ερειπώνονται. Ό,τι είχε απομείνει απο τον Πύργο του Άγιου Νικόλα πέφτει κι αυτό. Ζημιές γίνονται και στο Πετρούμι, την Κω και άλλα νησιά.
Ευτυχώς για την κατεστραμένη Ρόδο, στις 9 του Μάη 1481 θα πεθάνει ο μεγάλος της εχθρός, Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής. Με την ειρήνη που ακολουθεί και υπό την καθοδήγηση του Μεγάλου Μάγιστρου d’ Aubusson ξεκινά μια χωρίς προηγούμενο ανοικοδόμηση. Τα τείχη θα επισκευαστούν, θα γίνουν νέα οχυρωματικά έργα, δημόσια κτίρια θα ανεγερθούν. Στα επόμενα δέκα χρόνια η πόλη θα πάρει σε μεγάλο βαθμό την σημερινή της μορφή.
Γραμμένη πολλά χρόνια μετά μια σημείωση στα τετράδια του Λεονάρδου ντα Βίντσι αναφέρει τον σεισμό με λάθος χρονολογία:
“Το ’89 έγινε σεισμός στην θάλασσα της Αττάλειας κοντά στην Ρόδο, που άνοιξε την θάλασσα δηλαδή τον βυθό. Και σ’ αυτό το άνοιγμα χύθηκε τέτοιος καταρράκτης νερού ώστε η κοίτη της θάλασσας έμεινε γυμνή για περισσότερες απο τρείς ώρες, λόγω του νερού που είχε χαθεί. Κι ύστερα έκλεισε και ξανάρθε στο κανονικό του επίπεδο”.
pavlidiscartoons.com/blog
Ρόδος 1481, ο μεγάλος σεισμός – Του Βαγγέλη Παυλίδη
Φωτογραφικό υλικό
