Το Βίντεο απο την ξεχωριστή ομιλία του Δημήτρη Γάκη στη Βουλή των Ελλήνων για την Ενσωματωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Ο κ. Γάκης απήγγειλε το γνωστό ποίημα του Φώτη Βαρέλη
" Ο Φώτης Βαρέλης, υπήρξε για τη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα ο εθνικός εμβληματικός δάσκαλος. Έζησε όλα τα ιστορικά γεγονότα του 20ου αιώνα, αφού απεβίωσε το 2012 υπερπλήρης ημερών και προσφοράς σε ηλικία 101 χρονών.
Δικό του το επίγραμμα χαραγμένο στο βράχο της Σύμης, έξω από το σπίτι όπου υπογράφθηκε την 8η Μαΐου του 1945, το Πρωτόκολλο της χωρίς όρους παράδοσης της Δωδεκανήσου από τον αρχηγό των γερμανικών δυνάμεων κατοχής στον βρετανό αρχιστράτηγο των συμμαχικών δυνάμεων της Μέσης Ανατολής και στον ιερό λόχο του Χριστόδουλου Τσιγάντε.
Με το επίγραμμα αυτό η Σύμη «αναγγέλλει στα άλλα νησιά:
«Απόψε κρυφομίλησε η λευτεριά με μένα
Πάψετε Δωδεκάνησα νάστε συλλογισμένα»
Ο ίδιος ο Φώτης Βαρέλης, είναι και ο δημιουργός του άκρως συμβολικού ποιήματος με τίτλο «Γιαλό γιαλόν».
Γιαλό γιαλόν Ανατολή στης θάλασσας την άκρη
αράδα δώδεκα νησιά λαμπρά μαργαριτάρια
ηλιοφεγγίζουν στο λαιμό της μάνας τους στολίδι
κι απλώνουν μεσ’ στη θάλασσα δαντέλες τ’ ακρογιάλια.
Ήταν Ελλάδα μια φορά και τώρα πάλι Ελλάδα.
Μ’ ανάμεσα στο πέρασμα του χρόνου, στους αιώνες
που λύσσαγε η Ανατολή και ντράνιζεν η Δύση
κοπήκαν απ’ τη μάνα τους κι αρφάνεψαν μιαν ώρα.
Οι ξένοι τα κουρσέψανε και τάκαναν δικά τους,
διακόσια χρόνια οι Δυτικοί, διπλά οι Ανατολίτες.
Κείνοι την πίστη θόλωναν αυτοί έκλεβαν το χώμα
κι επλήθαινε πάνω στη γη και στο χορτάρι η πίκρα.
Ως διώχνει νότος το βοριά, μαΐστρος το σορόκο
έτσι έδιωχναν οι δεύτεροι τους πρώτους κι αυτούς πάλι
πίσω τους διώχνουν κι έρχονται καινούργιοι αφεντάδες
ίδιοι σαν πρώτα ακάλεστοι, που στέκουν κι απορούνε
πώς μένει ελληνική ψυχή στην άκρη ετούτη ακόμα.
«Ν’ αλλάξουν σ’ όλα τα σκολειά τα γράμματα!», προστάζουν.
«πρέπει τα δάση, οι λαγκαδιές να πατηθούν, ν’ ανοίξουν
κι οι ποταμοί απ’ τις μάνες τους να πάρουν άλλο δρόμο
να ξεραθεί το ελληνικό το δέντρο να πεθάνει!»
Αλλάζουν γλώσσα τα σκολειά, γυρνούνε τα ποτάμια
Ποτίζουν πλάνη τις ψυχές και τις καρδιές φοβέρα
Μα το δεντρί βαθύρριζο στοιχειώνει δεν πεθαίνει!
Και φέρνουν και φυτεύουνε καινούργιο δέντρο, ξένο,
πυκνό, για να το πνίξουνε ό,τι έμεινε από κείνο.
Το μπόλιαζαν, η Άνοιξη να τόβρει ημεροδέντρι
άλλου καρπού, άλλης χαράς, άλλης φυλής και γλώσσας
μα το δεντρί βαθύρριζο κι όλο βαθιά στοιχειώνει.
Κι ως διώχνει ο μπάτης το νοτιά και το βοριά ο σορόκος
κι ως βρόντησε μια χαραυγή ο πόλεμος στην Πίνδο
κι εφύσηξεν άγριος σίφουνας στεριάς και του πελάου-
τα δέντρα ξερριζώνοντας τα μπόλια ξεκολλώντας
κι ήρτες η Ελλάδα ελευτεριά, εθάμαξαν σαν είδαν
όλα, όπως ήταν μια φορά κι έναν καιρό πριν χρόνια!
Πέρα ως πέρα ελληνικό δάσος δίχως αχνάρια
εκείνων που το πάταγαν το χώμα χίλια χρόνια!!
Γιαλό γιαλόν Ανατολή στην άκρη του Αιγαίου
αράδα δώδεκα νησιά λαμπρά μαργαριτάρια
ηλιοφεγγίζουν στο λαιμό της μάνας τους στολίδι
κι απλώνουν μες στη θάλασσα δαντέλες τ’ ακρογιάλια.
Ήταν Ελλάδα μια φορά και θάναι αιώνια Ελλάδα!
Αυτή είναι η ιστορία, αυτό είναι μήνυμα από την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στη μητέρα Ελλάδα.
Καταθέτω για τα Πρακτικά το κείμενο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Στασινόπουλου, αλλά και τα πρωτοσέλιδα αθηναϊκών εφημερίδων της εποχής, που δείχνουν παραστατικά τον ενθουσιασμό με τον οποίο οι πολίτες σε όλη τη χώρα υποδέχθηκαν τη Δωδεκάνησο στον κορμό της Ελλάδας".
***
Το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ