"Προβληματίστηκα πολύ αν θα έπρεπε να αναρτήσω αυτή την φωτογραφια με το απαγχονησμενο σκυλι, που αναδεικνύει ένα υπαρκτό πρόβλημα, μαζί με ένα μεγάλο WHY... Γιατί να εχει τόση βαρβαρότητα σημερα ο ανθρωπος; Στο τέλος αποφάσισα να το κάνω. Και να πάρω το κόστος, επειδή μπορει κάποιοι να ισχυριστούν ότι φαινόμενα αυτής της μορφής, όταν λαμβάνουν δημοσιότητα, βλάπτουν την εικόνα του τουριστικού προορισμού (και τα έσοδα των ξενοδόχων)… Ομως,φτάνει μέχρι εδώ. Αρκετά όλα αυτά τα χρόνια, τα σπρωχναμε κάτω από το χαλί. Έμενα με αρρωσταίνει πλέον η μπόχα τους. Δεν την αντέχω άλλο.... Αν το ίδιο νιώθετε και εσείς, ενώστε μαζί και την δική σας κραυγή αγωνιας, για το που πάμε…
Από τα πολλά σχόλια που ακολούθησαν αυτήν την ανάρτηση (και μπορεί να τα διαβάσει ο κάθε ένας στο τοίχο μου), διαπίστωσα πέρα από την συσσωρευμένη οργή για την κτηνωδία του δράστη, την απαίτηση, να παρέμβει η Δικαιοσύνη. Προκειμένου να τον εντοπισει και να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Όπως επίσης και την ανάγκη οι τουριστικοί φορείς του νησιού που καρπούνται και τον οικονομικό του πλούτο, να αντιληφτούν ότι ζητήματα αυτής της μορφής, που αμαυρώνουν την εικόνα του τουριστικού προορισμού, απαιτούν πρώτα την δική τους ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση προκειμένου να αντιμετωπιστούν ουσιαστικα. Αλλά κυρίως, απαιτουνται πρωτοβουλιες της τοπικής αυτοδιοίκησης, που για δεκαετίες στάθηκε παντελώς ανίκανη(;) να διαχειριστεί ως όφειλε το ζήτημα των αδέσποτων ζώων. Είτε πρόκειται για σκυλιά ή για τα χιλιάδες αιγοπρόβατα που κυκλοφορούν ελευθερα μέσα στο οδικο δικτυο και προκαλούν εκατονταδες ατυχήματα. Όλοι δε να σταματήσουν να κωφεύουν και να γυρνούν αλλού το κεφάλι, μπροστά σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα που αμαυρώνει τον πολιτισμό μας και μας κατατάσσει ως τοπική κοινωνία, στους “βάρβαρους”.
Όμως θα μπορούσε κάποιος να κάνει και την αντίθετη σκέψη. “Μα, με τι ασχολείσαι τώρα όταν τόσοι άνθρωποι αυτοκτονούν με τον ίδιο τρόπο γύρω μας καθημερινά” και κανένας δεν συγκινείται. Και θα συμφωνήσω μαζί του. Την ίδια σκέψη κάνω και εγώ, για τους περισσότερους από 6000 “αυτόχειρες”, συνανθρώπους μας της διπλανής πόρτας… Μόνο που είναι πλέον καιρός να βγάλουμε το κεφάλι από την άμμο και να αποφασίσουμε, αν θα παραμείνουμε κοινωνία ανθρώπων, ή αν η κρίση αξιών που περνάμε μαζί με την οικονομική, θα μας μετατρέψει και σε ζούγκλα χωρίς κώδικες ηθικής. Και εν κατακλείδι, αν μαζί με το άτυχο σκυλί, είναι και ο πολιτισμός μας, ο ελληνικός πολιτισμός, που οδηγήθηκε στη κρεμάλα και εμεις συνεχιζουμε να παραμενουμε οι αδιαφοροι θεατες...". Δημήτρης Κούκουλας
Πριν απο το παραπάνω κείμενο ο Δημήτρης Κούκουλας είχε αναρτήσει κείμενο για το σκυλί που κρέμασαν κάποιοι απάνθρωποι στην είσοδο στο Καμινάρι:
Είναι ένας ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ, ενα τέρας, που κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος …
Όχι, δεν μπορούν να περνούν απαρατήρητα γεγονότα σαν και αυτό (οσο σκληρες και σοκαριστηκες και αν ειναι οι εικονες τους) και οι “καθ υλη αρμόδιοι”, να στρουθοκαμηλίζουν …
Αυτός ο “κτηνάνθρωπος” που με τόση βαρβαρότητα κρέμασε το σκυλί για να το εκτελέσει στην είσοδο του ΚΑΜΙΝΑΡΙ, στο τρίστρατο για να φαίνεται από παντού, ακόμα και από τη λεωφόρο Ρόδου –Λίνδου, κυκλοφορεί ελεύθερος…
Σε τι διαφέρει η πράξη του από το αν σκότωνε ένα παιδί και ποιος μπορεί να ισχυριστεί, ότι με την κτηνωδία του αυτη, δεν επιδιώκει να στείλει αυτό το μήνυμα;
