EIPT Σκίτσο μου απο ΤΟ ΒΗΜΑ, 16 Νοέμβρη 1975.
Το τότε ΕΙΡΤ και η τότε Κυβέρνηση (ναι, ναι, υμίψηλα και μπακαλιαράκια φορούσαν τότε οι εθνοπατέρες). Οι ίδιοι πρωταγωνιστές σήμερα: η ΕΡΤ και η τωρινή Κυβέρνηση. Κυβέρνηση της ΝΔ τότε, κυβέρνηση της ΝΔ τώρα (με καραγκιοζ-σοσιαλιστικά δεκανίκια). Déjà vu. Τυχαίο; Καθόλου!
……………………..
Αυτό το αίσθημα οτι ξαναζώ μέρες του 1967-74 είναι έντονο. Το σοκ και η ανατριχίλα μπροστά στην παγωμένη εικόνα της ΕΡΤ. Το “αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν” της κυβέρνησης ενός κόμματος που μετα βίας εγκρίνεται απο το 20% του λαού, ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος να διαβάζει μηχανικά σαν ζόμπι μια ασυνάρτητη ανακοίνωση, η αμηχανία των πολιτικών που πιάνονται με τις πιτζάμες στον ύπνο. Η κατασυκοφάντηση των εργαζομένων απο την κυβέρνηση κι η χρησιμοποίηση κάθε είδους προπαγάνδας για να δικαιολογήσει την αντιδημοκρατική συμπεριφορά της…
Και τώρα, να ψάχνουμε για “πειρατικές” μεταδόσεις της ΕΡΤ, σ’ ελλήνικούς και ξένους ιστότοπους και κανάλια. Να ψάχνουμε για τη φωνή της ΕΡΤ με τ΄αυτί κολλημένο στο ραδιοφωνάκι -όπως κάποτε ψάχναμε το BBC, τη Μόσχα, την Ντόυτσε Βέλε, για ν΄ακούσουμε τον Σεφέρη, το Ελύτη, τον Θεοδωράκη, τις ανακοινώσεις αντιστασιακών οργανώσεων.
Μέρες του 1967-74. Μοιάζουν πολύ, μα όχι, δεν είναι χούντα αυτή. Είναι μια δημοκρατία που έχει χτυπήσει πάτο, έχει φάει σφαλιάρες, έχει κουρελιαστεί, έχει γίνει μια πατσαβούρα. Και το συντομότερο που θα μας αδειάσουν τη γωνιά αυτοί που την έφεραν σ’ αυτό το σημείο τόσο το καλύτερο για όλους μας. Δρόμο! pavlidiscartoons.com/blog
