23 Μαΐου είναι μια μέρα μεγάλου πένθους, εθνικού πένθους αλλά και προσωπικού. Είναι μια μέρα πολύ φορτισμένη και φορτωμένη.

Φορτισμένη με μνήμες, φορτωμένη με ευθύνη και χρέος.

Η μνήμη σου είναι αγκυλωμένη στο Νικηφόρο Μανδηλαρά, στον Κώστα Ηλιάκη και στον φίλο Μπάμπη Σαρρή.

Δύο ήρωες που αγκάλιασε στα σπλάχνα της η γαλάζια θάλασσα του Αιγαίου, της Δωδεκανήσου. Την ίδια μέρα. Κοντά ο ένας στον άλλον. 23 Μαΐου, Γεννάδι, Κάρπαθος. 

Η μνήμη καθορίζεται ότι το συναίσθημα και από την ευθύνη. Ενεργοποιείται από αυτά. Σήμερα δεν μπορεί να μην στριφογυρίζει στην μεγάλη θυσία του πιλότου της Πολεμικής μας Αεροπορίας, του Κωνσταντίνου Ηλιάκη.

Οσο πλησιάζεις στην Κάρπαθο τρία πράγματα σε αγκαλιάζουν, σε ενσωματώνουν μέσα τους. Το γαλάζιο της θάλασσας, το μπλε του ουρανού και η τελευταία ανάσα του Κώστα Ηλιάκη.

Η ψυχή σου ενώνεται με τα πουλιά που στέλνουν ανάμεικτα κελαηδίσματα στον σύγχρονο ήρωα Σμηναγό.

Πένθιμα μα και χαρμόσυνα.

Πένθιμα για το χαμό του χαρμόσυνα για το ηρωισμό του.

Τότε η καρδιά σου γίνεται κάτι σαν την θάλασσα που αγκάλιασε το σώμα του, αγκαλιάζει την ψυχή του.

«Με μόχθους επιτυγχάνεται η αρετή»! Αυτή ακριβώς η φράση, που κοσμεί τον θυρεό της 115ης Πτέρυγας Μάχης, στην οποία υπάγεται η 343 Μοίρα του ήρωα Κωνσταντίνου Ηλιάκη, είναι το υψηλό μέτρο στις σκέψεις και στις πράξεις μας στον αγώνα για την αξιοπρέπεια, στη διατήρηση της ηρωϊκής κληρονομιάς των υπερασπιστών της Πατρίδας μας. Πέρασαν 18 χρόνια μα ο χρόνος δεν μπορεί να αδυνατήσει ούτε τη μνήμη μας, ούτε την κοινή μας ευθύνη για τη υπέρτατη θυσία του. Το οφείλουμε στον άξιο πιλότο. Στην οικογένειά του, που ανέθρεψε έναν ανιδιοτελή ήρωα.

Ας σκεφτούμε όμως όλοι σοβαρά αν πήραμε αυτό το μήνυμα. Ας κοιτάξουμε στα μάτια τις νέες και τους νέους της Πολεμικής Αεροπορίας, στα πεντάλεπτα ετοιμότητας, στις ολονύχτιες επιφυλακές, στα αλέρτ, κάθε φορά που οι εχθροί της πατρίδας μας παραβιάζουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

– Έχουμε υποχρέωση να περιφρουρήσουμε την αξιοπρέπεια και την αποστολή τους.

– Έχουμε υποχρέωση να σκύψουμε πάνω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα στελέχη των ΕΔ σήμερα περισσότερο από ποτέ.

– Έχουμε υποχρέωση να κάνουμε τα πάντα για να πιάσει τόπο η θυσία του Κωνσταντίνου Ηλιάκη.

Υπάρχει όμως και ένα προσωπικό πένθος που για ένα χρόνο τώρα, από τότε που μας έφυγε ο Μπάμπης Σαρρής, αφήνει αγιάτρευτες πληγές στην ψυχή μου. Κερδίζει ένα μεγάλο κομμάτι και της μνήμης και της ψυχής και της καρδιάς μου ο Μπάμπης Σαρρής. Χάσαμε έναν άνθρωπο γεμάτο ζωή, έναν άνθρωπο με μια μεγάλη αγκαλιά για όλους, έναν άνθρωπο του κόσμου. Και πονάμε. 

Ρόδος 23-5-2024

Δημήτρης Γάκης

Πρώην Βουλευτής Δωδεκανήσου