Μητροπολίτης Κύριλλος στο Verena.gr: Σαν την Ανάσταση στον Ευαγγελισμό της Ρόδου, δεν έχει! Συνεντευξη με ειδήσεις και αναδρομή στα είκοσι χρόνια ποιμαντορίας του στο νησί
Συνάντηση στη Μητρόπολη με τον Μητροπολίτη Ρόδου Κύριλλο, την ημέρα που έκλεινε είκοσι χρόνια ως επικεφαλής της τοπικής εκκλησίας μας. Μια συζήτηση-συνέντευξη στο Verena λίγο διαφορετική αλλά με ειδήσεις… Ξεκίνησε από τη Μονή της Αγκαράθου στη Κρήτη, στη Βιέννη, μετά στον Αγιο Μηνά του Ηρακλείου, με τελευταίο και πιο σημαντικό σταθμό τη Ρόδο. Με σημαντικές σπουδές και εμπειρίες στις αποσκευές του.
Τον ρωτώ για τις αντιδράσεις που υπήρξαν στη Ρόδο όταν ήταν να έρθει. Είναι φιλοσοφημένος, εξάλλου υπάρχει και η απόσταση τόσων χρόνων… «Η αρχή ποτέ δεν κρίνει τα πράγματα. ΟΙ επόμενοι χρόνοι κρίνουν τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων» μου λέει και δεν κρύβει την ικανοποίηση του από τις σχέσεις με τους ανθρώπους της Ρόδου που έχει αναπτύξει. Ίσως αυτό το θεωρεί το μεγαλύτερο επίτευγμα του αυτά τα χρόνια μαζί με τη στελέχωση της τοπικής εκκλησίας με νέους ιερείς όπως και την διαφύλαξη της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς μας.
Στέκεται ιδιαιτέρα στα προβλήματα φτώχειας που υπάρχουν στη Ρόδο. Τα μνημόνια μπορεί να πέρασαν η φτώχεια όμως φαίνεται ότι αυξάνεται στην λαμπερή Ρόδο. «Έρχονται άνθρωποι που δεν θα το περίμενε κανένας μας. Κάνουμε ότι μπορούμε. Καμιά φορά είναι αρκετό να τους ακούσουμε και να τους πούμε ένα καλό λόγο» σημειώνει.
Μιλά για το Πανορθόδοξο Κέντρο, μια παλιά θλιβερή υπόθεση που τώρα βρίσκεται «στα νύχια» της ΕΤΑΔ. «Το έθεσε πρόσφατα ο Πατριάρχης στον πρωθυπουργό. Περιμένουμε, ελπίζουμε να έχουμε μια καλή εξέλιξη».
Αναπολεί αυτές τις αγιες ημέρες στην Κρήτη, στη Βιέννη και όπου αλλού έχει περάσει. «Ξεχωριστό το Πάσχα στη Βιέννη, μια μειονότητα ορθόδοξη στην καρδιά της Ευρώπης να βγαίνει στους δρόμους για να γιορτάζει. Όμως σαν την Ανάσταση στον Ευαγγελισμό της Ρόδου, δεν έχει! « Είναι μοναδική –μου λέει- η Ανάσταση στον Ευαγγελισμό»!
Κλείνοντας τον ρωτώ αν γύριζε πίσω ο χρόνος, αν θα έκανε την ίδια επιλογή, να έρθει στη Ρόδο. Η απάντηση βγαίνει αβίαστα: «Νοιώθω ότι είμαι τυχερός που ήρθα, τον αγαπώ τον τόπο, οι άνθρωποι μου συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο. Ναι, θα έκανα και πάλι την επιλογή της Ρόδου!».
Η συνέντευξη
Ερώτηση: Σεβασμιότατε, κλείσατε σήμερα τα είκοσι χρόνια στην ηγεσία της Ιεράς Μητρόπολης Ρόδου. Πως πέρασαν αλήθεια αυτά τα είκοσι χρόνια;
Μητροπολίτης Κύριλλος: Τα χρόνια περνάνε σαν το τρεχούμενο νερό που λέει ο Κορνάρος στον Ερωτόκριτο. «Σαν το τρεχούμενο νερό ετσά ο χρόνος τρέχει και ότι περάσει μια φορά οπίσω δεν γιαργαίνει»… Τα χρόνια περνάνε πάρα πολύ γρήγορα, εμείς είμαστε μια σταγόνα στον ωκεανό και ζούμε το παρόν και οραματιζόμαστε το μέλλον. Αυτό είναι ο άνθρωπος.
Ερώτηση: Θα ήθελα να κάνετε μια αναδρομή στις πρώτες ημέρες στη Ρόδο. Υπήρξαν αντιδράσεις, πως αξιολογείτε αλήθεια τα όσα έγιναν;
Μητροπολίτης Κύριλλος: Είναι φυσιολογικό όταν ένας άγνωστος άνθρωπος πηγαίνει σε ένα τόπο και μάλιστα για να αναλάβει τη θέση του Μητροπολίτη να υπάρχουν διάφορες αντιδράσεις, από την αποδοχή μέχρι στην απόρριψη. Η αρχή ποτέ δεν κρίνει τα πράγματα. ΟΙ επόμενοι χρόνοι κρίνουν τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Ερώτηση: Η Ρόδος ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σας; Ερχόμενος εδώ φαντάζομαι ότι είχατε στόχους, όραμα…
Μητροπολίτης Κύριλλος: Οι στόχοι πάντα υπάρχουν όπως και το όραμα. Το ζητούμενο είναι η ισορροπία για την υλοποίηση τους. Ως άνθρωποι εν γένει, σε όλες μας τις επιδιώξεις δεν μπορούμε να πούμε ότι εκπληρώνουμε πάντα τα οράματα μας εις το ακέραιο.
Ερώτηση: Αυτά τα είκοσι χρόνια τι θεωρείτε ότι ήταν το πιο σημαντικό;
Μητροπολίτης Κύριλλος: Εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να περιαυτολογήσω. Υπήρξαν νέα παιδιά που έγιναν κληρικοί και έχουμε σήμερα μια Μητρόπολη που δεν έχει κενά κληρικών αν και θα χρειαζόταν περισσότεροι για καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία. Θεωρώ ότι έγινε πάρα πολύ δουλειά στον τομέα διαφύλαξης της πολιτιστικής θρησκευτικής μας κληρονομιάς όσον αφορά συντήρηση ναών, μονών, εικόνων. Έγιναν πολλά και στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας παρόλο που όλοι αυτοί οι χρόνοι ήταν δύσκολοι όχι μόνο για τους πολίτες αλλά και για τη Μητρόπολη και τους ναούς μας. Και συνεχίζει να είναι δύσκολη. Κάτι που το θεωρώ πολύ σημαντικό είναι η προσωπική σχέση με τον κόσμο, με τους ανθρώπους που αυτό στο τέλος κρίνει τα πράγματα.
Ερώτηση: Στα χρόνια των μνημονίων είχαμε την εντύπωση ότι η Ιερά Μητρόπολη Ρόδου στήριξε καθοριστικά ένα μεγάλο κομμάτι, το πιο ευάλωτο, της τοπικής κοινωνίας…
Μητροπολίτης Κύριλλος: Όχι μόνο τότε, εν γένει…. Τότε βέβαια οι περιστάσεις ήταν πάρα πολύ δύσκολες. Προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας έχοντας βέβαια και την συμπαράσταση του κόσμου που εξέφρασε μια μεγάλη αλληλεγγύη την οποία εκφράζει και σήμερα γιατί και σήμερα δεν είναι καλύτερα τα δεδομένα για ένα μέρος της κοινωνίας. Η Μητρόπολη είναι ο πρώτος αποδέκτης τελικά αυτής της καταστάσεως. Και σήμερα υπάρχει δυστυχώς πρόβλημα φτώχειας. Να σας πω ένα παράδειγμα, όλο το χρόνο γίνεται διανομή τροφίμων και έρχονται άνθρωποι που δεν θα το περίμενε κανένας μας. Έρχονται γιατί ξέρουν, ότι δεν θα μιλήσουμε, δεν θα τους προσβάλλουμε. Υπάρχουν και ανάγκες σε θέμα υγείας, κάποιοι δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακα τους, δεν μπορούν να ταξιδέψουν σε άλλη πόλη που πρέπει για να δουν το πρόβλημα τους. Περά όμως από αυτά, δώσαμε τόσα τρόφιμα, τόσα φάρμακα, το σημαντικότερο είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να έρθουν στην εκκλησία, στους ιερείς και να πουν το πρόβλημα τους, να τους ακούσει κάποιος, να τους στηρίξει, αυτό νομίζω ότι είναι μια προσφορά που δεν μετριέται αλλά είναι πολύ σπουδαία. Πολλές φορές έρχονται άνθρωποι που έχουν μια μεγάλη ανάγκη που δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε, καθόμαστε τους ακούμε, μας λένε ότι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε αλλά μας ευχαριστούν που τους ακούσαμε. Μας άκουσε και ένας άνθρωπος, αυτή είναι μια μεγάλη προσφορά που δεν πρέπει να την αγνοούμε.
Ερώτηση: Σας παρακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια και μας δίνετε την εντύπωση ενός σύγχρονου Μητροπολίτη που δεν τον ενδιαφέρει μόνο η εκκλησία αλλά ακούσει και την κοινωνία…
Μητροπολίτης Κύριλλος: Μα μπορεί να λειτουργήσει η εκκλησία ερήμην της κοινωνίας; Η κοινωνία είναι ο κόσμος της εκκλησίας, δεν είναι μόνο αυτοί που πηγαίνουν στην εκκλησία, είναι όλοι γιατί και αυτοί που φαινομενικά είναι μακριά από την εκκλησία, στην ουσία είναι κοντά. Η εκκλησία είναι σε ένα τόπο για να ενώνει, να ενεργοποιεί την κοινωνική αλληλεγγύη, η εκκλησία είναι μέρος του λαού. Εμείς δεν λέμε ότι οι ιερείς είναι τάξη αλλά ότι είναι οι πρεσβύτεροι του λαού, είναι αυτοί που διακονούν τον λαό. Αποδεχόμαστε τον κάθε άνθρωπο, προσπαθούμε να σταθούμε δίπλα του με κάθε τρόπο.
Ερώτηση: Σεβασμιότατε, να πάμε στο Πατριαρχικό Κέντρο, μια πικρή ιστορία που ξεκινά πριν από τη δική σας έλευση στη Ρόδο. Τι γίνεται;
Μητροπολίτης Κύριλλος: Την ιστορία την ξέρετε. Η παλιά νομαρχιακή έπαυλη ανακαινίστηκε και έπρεπε να ολοκληρωθεί η ανέγερση των υπολοίπων κτιρίων από την Μητρόπολη. Ανάμεσα τους και ο ναός του Πολιούχου Κωνσταντίνου Υδραίου, τον οποίο έχουμε θεμελιώσει, έχουν μπει οι βάσεις, έμεινε έτσι γιατί κάποιοι από τους γείτονες προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη για να μην προχωρήσουν οι εργασίες. Μετά το ακίνητο ενώ είχε παραχωρηθεί σε εμάς, παραχωρήθηκε ταυτόχρονα και στην ΕΤΑΔ τότε με τα μνημόνια. Εκτοτε προσπαθούμε και εμείς και οι βουλευτές όλων των κομμάτων και ο περιφερειάρχης και ο πρώην δήμαρχος Ρόδου Α. Καμπουράκης. Μέχρι στιγμής η ΕΤΑΔ δυστυχώς κωφεύει παρ’όλο που το έχει ζητήσει ο Πατριάρχης από τον πρωθυπουργό. Είμαστε στην αναμονή, πληροφορούμαστε ότι θα έχουμε καλές εξελίξεις προκειμένου να υλοποιήσουμε σχέδια χρόνων. Θέλω όμως να τονίσω ότι αυτά τα κτίρια που είναι τοπόσημα της πόλεως μας δεν είναι για εμπορική εκμετάλλευση και οι χρήσεις τους θα πρέπει με τον άλφα η βήτα τρόπο να υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο.
Ερώτηση: Ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, σε λίγο θα εορτάσουμε την Ανάσταση. Πάσχα στη Ρόδο, Πάσχα τα παλαιότερα χρόνια στην Κρήτη…Τι θυμάστε;
Μητροπολίτης Κύριλλος: Θυμούμαι το Πάσχα στο χωριό, με τα τοπικά μας έθιμα, με τις συνήθειες, με τον παππά, τους απλούς ψάλτες, ήταν μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Αυτό ήταν το Πάσχα μέχρι τα 27 μου που έγινα κληρικός. Μετά από αυτό ,ένα Πάσχα ήταν στο μοναστήρι, ήταν το κάτι άλλο, στη Μονή της Αγκαράθου που ανήκω, το Πάσχα στη Βιέννη, ένα εντελώς διαφορετικό Πάσχα, μια άλλη αίσθηση. Μια μειονότητα Ορθόδοξη, που γιορτάζει το Πάσχα και βγαίνει στους δρόμους, στην καρδιά της Ευρώπης. Μετά ήταν το Πάσχα στον Άγιο Μηνά ως ιεροκήρυκας και ως πρωτοσύγκελος το οποίο δεν διαφέρει από το Πάσχα των μετέπειτα χρόνων εδω στη Ρόδο. Οι καθεδρικοί ναοί, οι αρχές, ο πολύς ο κόσμος, η ένταση που επικρατεί γιατί όλα πρέπει να γίνουν όπως πρέπει. Το Πάσχα στην πόλη είναι διαφορετικό. Θεωρώ ότι το Πάσχα στη Ρόδο από άποψη τελετουργίας, στον Ευαγγελισμό, είναι μοναδικό.
Ερώτηση: Αν μπορούσατε να γυρίσετε πίσω το χρόνο, είκοσι χρόνια πριν. Θα κάνατε την ίδια επιλογή να έρθετε στη Ρόδο και να τεθείτε επικεφαλής της τοπικής εκκλησίας;
Μητροπολίτης Κύριλλος: Όταν άκουσα την εκλογή μου ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Δεν το ανέμενα. Ένας τόπος που δεν τον ήξερα, είχα έρθει μόνο μια φορά, στεναχωρήθηκα. Μέσα από όλη αυτή την πορεία, ναι, θα το ξανάκανα. Νοιώθω ότι είμαι τυχερός που ήρθα, τον αγαπώ τον τόπο, οι άνθρωποι μου συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο. Ναι, θα έκανα και πάλι την επιλογή της Ρόδου!
