Η ΙΩΒΕΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ
ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΚΤΕΛΕΣΤΟΥΣ ΚΟΜΒΙΚΟΥΣ ΟΔΙΚΟΥΣ ΑΞΟΝΕΣ
Γράφει ο δικηγόρος Ιωάννης . Σ . Κουμπιάδης
ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΕΚΒΑΝ ΕΚΑΣΤΟΝ ΤΩΝ ΠΡΙΝ ΥΠΑΡΞΑΝΤΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ *
Δύο κύριοι ΟΔΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ, μετά 30 και πλέον χρόνια , περιμένουν ακόμη υπομονετικά, για να συναντηθούν. Πρόκειται για τους κομβικούς οδικούς άξονες: 1. «Είσοδος πόλης από Αεροδρόμιο», και «Περιμετρικός της πόλης», οι οποίοι θα συνέπιπταν στην Μέγγαβλη.
Ως γνωστόν, κατά το έτος 1983, ανατέθηκε από τον αείμνηστο Αντώνη Τρίτση ο σχεδιασμός του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της Ρόδου. Η μελέτη αυτή εγκρίθηκε από το Υπουργείο τον Μάρτιο του 1987 (ΦΕΚ 193/Δ/87). Προβλέφτηκαν από τότε οι εξής κύριοι άξονες: 1. «Είσοδος πόλης από Αεροδρόμιο», 2. «Τσαϊρι – Αεροδρόμιο», 3. «Περιμετρικός της πόλης» και οι «Πεζοδρομήσεις» στο κέντρο της πόλης. Σήμερα που ξεπεράσαμε κατά πολύ και εδώ τα 30 χρόνια υλοποιήθηκαν, ο δρόμος Τσαΐρι- Αεροδρόμιο, τμήμα του Περιμετρικού και Πεζόδρομοι στη πόλη. Οι κάτοικοι όμως στερήθηκαν επί 30 έτη τουλάχιστον της αναγκαιότητας και της χρησιμότητας τους. Αλλά οι με αριθμούς 1 και 3 κομβικοί οδικοί άξονες, ακόμη και μέχρι σήμερα, είναι στην αναμονή, αν και εδώ και 30 χρόνια θα έπρεπε να έχουν γίνει, για την αναγκαία αποδέσμευση του παραλιακού δρόμου της Ιαλυσού από την κυκλοφορία και την αποσυμφόρηση του εσωτερικού οδικού δικτύου της πόλης , αντίστοιχα. Πέρασαν όμως τόσα χρόνια και ακόμη δεν κατέστη δυνατόν να αρχίσει η ΝΕΑ ΕΙΣΟΔΟΣ της πόλης από το αεροδρόμιο. Το ίδιο συνέβη και με τον ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ο οποίος μόνο σ΄ ένα τμήμα του ολοκληρώθηκε. Η ΝΕΑ ΜΑΡΙΝΑ στη περιοχή του ΚΟΒΑ, καθυστέρησε 30 χρόνια και αυτή για να παραδοθεί, ενώ αναμένονται ακόμη κτιριακά έργα που έχουν προκαλέσει πρόσφατα αντιδράσεις στους δημότες , λόγω της αποκαλυφθείσας υψηλής δόμησης στο χερσαίο χώρο κατά μήκος του παραλιακού της μετώπου, μετά την τελευταία τροποποίηση των όρων δόμησης, στις 31-12-2023. Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΛΙΜΗΝ ( ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ , πλέον) , ακόμη και αυτός από το 1960, δηλ. εδώ και 60 χρόνια, προχωρούσε κατά το γνωστό : «διαίρει τα έργα και βασίλευε (ξαναεκλέγεσαι!)» και ακόμη δεν έφθασε στη τελική μορφή της πλήρους ολοκλήρωσης του (όλοι θυμόμαστε παλιά τα προκαταρκτικά μπαζώματα σ΄ όλο τον κλειστό ορμίσκο του «Κόβα», αλλά και τον δυνατό νοτιά που εν μια νυκτί «..τα πήρε όλα … τα σήκωσε και τα εξαφάνισε»). Επίσης η ΝΕΑ ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΝΔΡΑΚΙΟΥ ξεπέρασε τα 30 χρόνια , αλλά και το ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΝΕΑΣ ΑΓΟΡΑΣ εκεί οδεύει, ενώ, όπως γράφτηκε, τα δύο αυτά έργα κάπου στη πορεία τα ήθελαν να πάνε πακέτο, φυσικά μαζί και με τα οφέλη. Τα ΥΔΡΟΠΛΑΝΑ και αυτά μετά 30 χρόνια και πλέον, όπως και το ΕΘΝΙΚΟΝ ΘΕΑΤΡΟ, θεωρούνται δρομολογημένα πλέον σήμερα και δίδουν ελπίδα πραγμάτωσης. Θα προσθέσω όμως και την άλλη «κομβικής σημασίας» προβλεπόμενη οδό ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ, η οποία ανεξήγητα αποσιωπάται, έχω να διηγηθώ δε μια παλιά περίπτωση μεταβίβασης σε εντολέα μου, πριν 15-20 χρόνια, ενός οικοπέδου, του οποίου τα ανατολικά όρια έφθαναν μέχρι τα όρια της εν λόγω κατά θεωρίαν μόνο οδού. Πρόκειται για την πολεοδομικά εγκεκριμένη προβλεπόμενη οδό Μεσογείου, παράλληλη της οδού Λίνδου, από το Ροδίνι μέχρι την προέκταση Εθνικής Αντίστασης, η οποία θα διερχόταν μέσω του χειμάρρου «Ζιμπουλί» και ενώ πρόκειται για διάνοιξη ουσιαστικά λεωφόρου, πλάτους συνολικά 30 μέτρων, στη συνέχεια με τις τροποποιήσεις που έγιναν θα πρέπει να μειώθηκε το πλάτος κάτω των 20 μέτρων. Για την ιστορία, η Εφορία εκτίμησε το οικόπεδο ,στην περίπτωση που αναφέρω, ως συνορευόμενο σε λεωφόρο εν λειτουργία, εγώ έκαμα προσφυγή για τον εντολέα μου και φυσικά απέδειξα ότι συνορεύει μόνο με εν λειτουργία ποταμό και δικαιώθηκε στα διοικητικά δικαστήρια. Δεν γνωρίζω τι εκτιμά σήμερα η ΔΟΥ. Η «πικρή» αλήθεια όμως είναι ότι δεν υπάρχει οδηγός στη Ρόδο που να μην του προκαλείται εκνευρισμός για την κυκλοφοριακή συμφόρηση επί της οδού Λίνδου, από Ροδίνι μέχρι επτά Βαγιές (στην πραγματικότητα 3-4 βαγιές απέμειναν). Αρκεί δε μόνο να αναφέρω ότι από το Φαληράκι στη Ρόδο αρκούν περί τα 7 έως 8 λεπτά οδήγησης , ενώ από το Ροδίνι στο Μαντράκι τα 20 λεπτά είναι σίγουρα κατά τη θερινή σεζόν και σε ώρες αιχμής. Τι δέον γενέσθαι για όλα τα παραπάνω; Η νέα οδός ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ προβλέφτηκε ως αναγκαία για την αποσυμφόρηση της οδού Λίνδου και την διευκόλυνση των οδηγών κατά την είσοδο και έξοδο τους από την πόλη στη ανατολική πλευρά. Ομοίως και άλλα ιστορικά δημόσια κτίρια, όπως: ΣΦΑΓΕΙΑ, ΡΟΔΙΑΚΗ ΕΠΑΥΛΗ, ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ ΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΑΣ, ΠΑΛΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, ΒΙΛΛΑ ΝΤΕ ΒΕΚΚΙ, ΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΡΟΔΟΥ, ΠΡΩΗΝ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΑΚΤΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ, ΠΡΩΗΝ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ ΑΡΡΕΝΩΝ, σε πλήρη εγκατάλειψη, τα οποία μαζί με τα παρατημένα ΠΑΡΚΑ και αλσύλια (για την κατάντια του Πάρκου στο ΡΟΔΙΝΙ έχουν ήδη γραφτεί τόσα πολλά), τα χορταριασμένα πεζοδρόμια και ιπποτικά κάστρα, αλλά και πλήθος ιδιωτικών οικοπέδων, όλα αυτά μέσα στη κεντρικό ιστό της πόλης μας «βγάζουν μάτι» και δυσφημούν επί χρόνια τη Ρόδο και προσβάλλουν την αισθητική εικόνα της. Αναμένουν δε τον τοπικό ταγό, που θα δεήσει να τα αποκαταστήσει και να ζητήσει συγγνώμη από τους δημότες για την πολύχρονη εγκατάλειψη. Αλλά και τα ιστορικά ακίνητα τα οποία δεν παρέμειναν στο δημόσιο, παρεδόθησαν και αυτά στη φθορά του χρόνου και την εγκατάλειψη, όπως: ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΔΕΗ ΣΤΗ ΠΟΛΗ, ΟΙ ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ ΚΑΙΡ, ΕΜΕΡΥ ΚΑΙ ΑΛΕΥΡΟΜΥΛΩΝ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΟΒΑ(όλα απέναντι στη νέα Μαρίνα), τα οποία ανήκουν σε ιδιωτικά χέρια ή εταιρικά σχήματα, αναμένουν σε εφαρμογή κανονιστικών πράξεων του Δήμου να υποχρεωθούν να παύσουν να προσβάλλουν την αισθητική εικόνα της πόλης. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ: Από σχέδια και μελέτες έργων και αποκατάστασης εγκαταλειφθέντων ιστορικών κτιρίων στο Δήμο μπορεί να μαζεύτηκε στα συρτάρια του Δήμου διαχρονικά «…ένα βουνό», αλλά στην πράξη η αισθητική εικόνα της τουριστικής πόλης μας συνεχίζει να είναι υποβαθμισμένη. Ως εκ τούτου, η υπόμνηση και η παράθεση είναι αναγκαίο να γίνεται, ώστε να μην εφησυχάζουν όσοι φιλοδοξούν να προσφέρουν όχι μόνο στα διαχειριστικά, αλλά και στα χρόνια προβλήματα του τόπου μας, τα οποία κάθε δημοτική αρχή διαχρονικά λύνει στα λόγια και με πομφόλυγες, για να γεμίζουν ανεξίτηλα οι σελίδες των τοπικών μέσων ενημέρωσης. Ας έχουν υπόψη τους και το αρχαίο ρητό: ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΕΚΒΑΝ ΕΚΑΣΤΟΝ ΤΩΝ ΠΡΙΝ ΥΠΑΡΞΑΝΤΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ !!! *
* Δημοσθένης (στον Ολυνθιακό Α΄) .Παραφραστικά, ως γνωστόν, σημαίνει: «Για να δημιουργηθεί μια κατάσταση, σίγουρα υπήρξε μια αλληλοδιαδοχή πράξεων , οι οποίες οδήγησαν σε αυτήν. Τώρα, το αν είναι σωστές αυτές οι πράξεις ή όχι, αυτό κρίνεται από το καλό ή το κακό αποτέλεσμα, που θα επιφέρουν»
Υ.Γ. Οταν και όποτε εγκαινιαστεί ή ολοκληρωθεί ένα από τα παραπάνω έργα, πρώτα ο Θεός, η Δημοτική Αρχή, όποια θα είναι τότε, και επειδή για τη Διοίκηση ισχύει η αρχή της συνέχειας της λειτουργίας της σε σχέση με την προηγούμενη και οφείλει να είναι χρηστή, θα πρέπει σε ξεχωριστή πινακίδα, πρώτα απ΄ όλα να ζητήσει συγγνώμη για την πολύχρονη ταλαιπωρία των δημοτών και μετά να κολλήσει , ως είθισται , την πινακίδα εγκαινίων του έργου !!!
Γράφει ο δικηγόρος Ιωάννης . Σ. Κουμπιάδης
ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΕΚΒΑΝ ΕΚΑΣΤΟΝ ΤΩΝ ΠΡΙΝ ΥΠΑΡΞΑΝΤΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ
ΔΥΟ ΚΥΡΙΟΙ ΟΔΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ, ΜΕΤΑ 30 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΩΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΝ: Πρόκειται για τους οδικούς άξονες: 1. «Είσοδος πόλης από Αεροδρόμιο», και «Περιμετρικός της πόλης», οι οποίοι θα συνέπιπταν στην Μέγγαβλη.
Ως γνωστόν , το 1983 από τον αείμνηστο Αντώνη Τρίτση ανατέθηκε ο σχεδιασμός του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της Ρόδου. Η μελέτη αυτή εγκρίθηκε από το Υπουργείο τον Μάρτιο του 1987 (ΦΕΚ 193/Δ/87). Προβλέφτηκαν από τότε οι εξής κύριοι άξονες: 1. «Είσοδος πόλης από Αεροδρόμιο», 2. «Τσαϊρι – Αεροδρόμιο», 3. «Περιμετρικός της πόλης» και οι «Πεζοδρομήσεις» στο κέντρο της πόλης. Σήμερα που ξεπεράσαμε κατά πολύ και εδώ τα 30 χρόνια υλοποιήθηκαν, ο δρόμος Τσαΐρι- Αεροδρόμιο, τμήμα του Περιμετρικού και Πεζόδρομοι στη πόλη. Οι κάτοικοι όμως στερήθηκαν επί 30 έτη τουλάχιστον της αναγκαιότητας και της χρησιμότητας τους. Αλλά τα με αριθμούς 1 και 3 κομβικά οδικά έργα ακόμη μέχρι σήμερα είναι στην αναμονή, αν και εδώ και 30 χρόνια θα έπρεπε να έχουν γίνει, για την αναγκαία αποδέσμευση του παραλιακού δρόμου της Ιαλυσού από την κυκλοφορία και την αποσυμφόρηση του εσωτερικού οδικού δικτύου της πόλης αντίστοιχα. Πέρασαν όμως τόσα χρόνια και ακόμη δεν κατέστη δυνατόν να αρχίσει η ΝΕΑ ΕΙΣΟΔΟΣ της πόλης από το αεροδρόμιο. Το ίδιο συνέβη και με τον ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ο οποίος μόνο σ΄ ένα τμήμα του ολοκληρώθηκε. Η ΝΕΑ ΜΑΡΙΝΑ στη περιοχή του ΚΟΒΑ, καθυστέρησε 30 χρόνια και αυτή για να παραδοθεί, ενώ αναμένονται ακόμη κτιριακά έργα που έχουν προκαλέσει πρόσφατα αντιδράσεις στους δημότες , λόγω της αποκαλυφθείσας υψηλής δόμησης στο χερσαίο χώρο κατά μήκος του παραλιακού της μετώπου, μετά την τελευταία τροποποίηση των όρων δόμησης στις 31-12-2023. Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΛΙΜΗΝ ( ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ , πλέον) , ακόμη και αυτός από το 1960, δηλ. εδώ και 60 χρόνια, προχωρούσε κατά το γνωστό : «διαίρει τα έργα και βασίλευε (ξαναεκλέγεσαι!)» και ακόμη δεν έφθασε στη τελική μορφή πλήρους ολοκλήρωσης του ( όλοι θυμόμαστε παλιά τα μπαζώματα σ΄ όλο το κλειστό ορμίσκο του «Κόβα», αλλά και το δυνατό νοτιά που εν μια νυκτί «..τα πήρε όλα … τα σήκωσε και τα εξαφάνισε»). Επίσης η ΝΕΑ ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΝΔΡΑΚΙΟΥ ξεπέρασε τα 30 χρόνια , αλλά και το ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΝΕΑΣ ΑΓΟΡΑΣ εκεί οδεύει, ενώ όπως γράφτηκε τα δύο αυτά έργα κάπου στη πορεία τα ήθελαν να πάνε πακέτο, φυσικά μαζί και με τα οφέλη. Τα ΥΔΡΟΠΛΑΝΑ και αυτά μετά 30 χρόνια και πλέον, όπως και το ΕΘΝΙΚΟΝ ΘΕΑΤΡΟ, θεωρούνται δρομολογημένα πλέον σήμερα και δίδουν ελπίδα πραγμάτωσης. Θα προσθέσω όμως και την άλλη «κομβικής σημασίας» προβλεπόμενη οδό ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ, η οποία ανεξήγητα αποσιωπάται, έχω να διηγηθώ δε μια παλιά περίπτωση μεταβίβασης σε εντολέα μου, πριν 15-20 χρόνια ενός οικοπέδου, του οποίου τα ανατολικά όρια έφθαναν μέχρι τα όρια της εν λόγω κατά θεωρίαν μόνο οδού. Πρόκειται για την πολεοδομικά εγκεκριμένη προβλεπόμενη οδό Μεσογείου, παράλληλο της οδού Λίνδου, από το Ροδίνι μέχρι την προέκταση Εθνικής Αντίστασης, η οποία θα διερχόταν μέσω του χειμάρρου «Ζιμπουλί» και ενώ πρόκειται για διάνοιξη ουσιαστικά λεωφόρου, πλάτους συνολικά 30 μέτρων, στη συνέχεια με τις τροποποιήσεις που έγιναν θα πρέπει να μειώθηκε το πλάτος κάτω των 20 μέτρων. Για την ιστορία, η Εφορία εκτίμησε το οικόπεδο ,στην περίπτωση που αναφέρω, ως συνορευόμενο σε λεωφόρο εν λειτουργία, εγώ έκαμα προσφυγή για τον εντολέα μου και φυσικά απέδειξα ότι συνορεύει μόνο με εν λειτουργία ποταμό και δικαιώθηκε στα διοικητικά δικαστήρια. Δεν γνωρίζω τι εκτιμά σήμερα η ΔΟΥ. Η πικρή αλήθεια όμως είναι ότι δεν υπάρχει οδηγός στη Ρόδο που να μην του προκαλείται εκνευρισμός για την κυκλοφοριακή συμφόρηση επί της οδού Λίνδου , από Ροδίνι μέχρι επτά Βαγιές(στην πραγματικότητα 3 βαγιές απέμειναν). Αρκεί δε μόνο να αναφέρω ότι από το Φαληράκι στη Ρόδο αρκούν περί τα 7 έως 8 λεπτά οδήγησης , ενώ από το Ροδίνι στο Μαντράκι τα 20 λεπτά είναι σίγουρο κατά τη θερινή σεζόν και σε ώρες αιχμής. Τι δέον γενέσθαι για όλα τα παραπάνω; Η νέα οδός ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ προβλέφτηκε ως αναγκαία για την αποσυμφόρηση της οδού Λίνδου και την διευκόλυνση των οδηγών κατά την είσοδο και έξοδο τους από την πόλη στη ανατολική πλευρά. Ομοίως και άλλα ιστορικά δημόσια κτίρια, όπως: ΣΦΑΓΕΙΑ,ΡΟΔΙΑΚΗ ΕΠΑΥΛΗ, ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ ΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΑΣ, ΠΑΛΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, ΒΙΛΛΑ ΝΤΕ ΒΕΚΚΙ, ΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΡΟΔΟΥ,ΠΡΩΗΝ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΑΚΤΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ, ΠΡΩΗΝ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ ΑΡΡΕΝΩΝ, σε πλήρη εγκατάλειψη, τα οποία μαζί με τα παρατημένα ΠΑΡΚΑ και αλσύλια , τα χορταριασμένα πεζοδρόμια και ιπποτικά κάστρα , όλα αυτά μέσα στη κεντρικό ιστό της πόλης μας «βγάζουν μάτι» και δυσφημούν επί χρόνια τη Ρόδο και προσβάλλουν την αισθητική εικόνα της. Αναμένουν δε τον τοπικό ταγό ,που θα δεήσει να τα αποκαταστήσει και να ζητήσει συγγνώμη από τους δημότες για την πολύχρονη εγκατάλειψη. Αλλά και τα ιστορικά ακίνητα τα οποία δεν παρέμειναν στο δημόσιο, αλλά και αυτά παρεδόθησαν στη φθορά του χρόνου και την εγκατάλειψη , όπως: ΠΑΛΙΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΔΕΗ ΣΤΗ ΠΟΛΗ , ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ ΚΑΙΡ, ΕΜΕΡΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΕΥΡΟΜΥΛΩΝ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΟΒΑ, τα οποία ανήκουν σε ιδιωτικά χέρια ή εταιρικά σχήματα, αναμένουν σε εφαρμογή κανονιστικών πράξεων του Δήμου να υποχρεωθούν να παύσουν να προσβάλλουν την αισθητική εικόνα της πόλης. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ: Από σχέδια και μελέτες έργων και αποκατάστασης εγκαταλειφθέντων ιστορικών κτιρίων στο Δήμο μπορεί να μαζεύτηκε στα συρτάρια του Δήμου διαχρονικά «…ένα βουνό», αλλά στην πράξη η αισθητική εικόνα της τουριστικής πόλης μας συνεχίζει να είναι υποβαθμισμένη. Ως εκ τούτου, η υπόμνηση και η παράθεση είναι αναγκαίο να γίνεται, ώστε να μην εφησυχάζουν όσοι φιλοδοξούν να προσφέρουν όχι μόνο στα διαχειριστικά , αλλά και στα χρόνια προβλήματα του τόπου μας, τα οποία κάθε δημοτική αρχή διαχρονικά λύνει στα λόγια και με πομφόλυγες, για να γεμίζουν ανεξίτηλα οι σελίδες των τοπικών μέσων ενημέρωσης. Ας έχουν υπόψη τους και το αρχαίο ρητό: ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΕΚΒΑΝ ΕΚΑΣΤΟΝ ΤΩΝ ΠΡΙΝ ΥΠΑΡΞΑΝΤΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ !!! *
*Υ.Γ. Οταν και όποτε εγκαινιαστεί ή ολοκληρωθεί ένα από τα παραπάνω έργα, πρώτα ο Θεός, η Δημοτική Αρχή, όποια είναι τότε και επειδή η Διοίκηση έχει συνέχεια και συνυπευθυνότητα με την προηγούμενη και οφείλει να είναι χρηστή, θα πρέπει σε ξεχωριστή πινακίδα, πρώτα απ΄ όλα να ζητήσει συγγνώμη για την πολύχρονη ταλαιπωρία των δημοτών και μετά να κολλήσει , ως είθισται , την πινακίδα εγκαινίων του έργου !!!
