ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Άρθρο της Βάνας Αγγελόπουλου Μανωλάκη,
Πολιτικός Επιστήμων MSc Πολιτικών - Οικονομικών και Διεθνών σχέσεων
- Ο Ερντογάν ολοκληρώνοντας τους στόχους του στα Νότιο ανατολικά σύνορα της χώρας του, έστρεψε το όραμα του στα Νότιο δυτικά αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες: α) Παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου με τις σεισμογραφικές έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ. β) Ανακήρυξη της Τουρκικής ΑΟΖ Νότιο Ανατολικά της Ρόδου και της Κρήτης με κατάφορη παραβίαση του Διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, εν συνεχεία και πάλι κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών με Λιβύη. Στην περίπτωση της Κύπρου για το γεγονός ότι η Κύπρος έχει κατοχυρώσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα ανακηρύσσοντας από το 2003 την δική της ΑΟΖ, υπήρξε καταδίκη από την ΕΕ και επιβολή περιορισμένων κυρώσεων. Αντίθετα στην περίπτωση της Ελλάδας που δεν έχει κατοχυρώσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και δεν έχει ανακηρύξει την δική της ΑΟΖ, η αντίδραση υπήρξε χλιαρή. γ) Προσπάθεια εκβίασης της ΕΕ και της χώρας μας με την προώθηση προσφύγων και μεταναστών για να κερδίσει διπλωματική υποστήριξη στο Ιντλίμπ της Συρίας και πρόσθετους πόρους. δ) Παραβίαση με προκλητικό τρόπο του εμπάργκου όπλων στην Λιβύη ενισχύοντας με πολεμικό εξοπλισμό και μισθοφόρους τζιχαντιστές τον Σάρατζ, με αποτέλεσμα την ανατροπή των στρατιωτικών συσχετισμών στον εμφύλιο. ε) Πολύ σύντομα, με απόφαση παρωδία του 10ου τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας της Τουρκίας, ακύρωσε το Προεδρικό Διάταγμα του Κεμάλ Ατατούρκ του 1934 και μετέτρεψε ξανά την Αγία Σοφία σε τζαμί. Μέσα σε ένα περίπου χρόνο η Τουρκία παραβίασε το Διεθνές δίκαιο πολλές φορές, δημιούργησε τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδας και επέβαλε την παρουσία της σε όλα τα γεωπολιτικά μέτωπα της Βόρειας - Μέσης Ανατολής, της Νότιο Ανατολικής Μεσογείου και σε τμήμα της Βόρειας Αφρικής. Η τελευταία κίνηση του Ταγιπ Ερντογάν αποτελεί άλλο ένα βήμα της στροφής που συντελείται τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία από μια κοσμική φιλοδυτική δημοκρατία σε ένα Ισλαμικό καθεστώς με βλέψεις ηγεμονίας και επιρροής στην ευρύτερη περιοχή και ξεκάθαρη ροπή στον Φονταμενταλισμο. Αποτελεί άλλο ένα βήμα της μεταφοράς των συνόρων της Δύσης από τη Μεθόριο της Τουρκίας με Ιράκ, Ιράν και Συρία στο Αιγαίο. Αυτό κρύβει κινδύνους και ευκαιρίες για μια χώρα των συνόρων όπως η Ελλάδα που βρίσκεται κοντά στα όρια που συναντώνται τρεις ήπειροι και περισσότεροι πολιτισμοί. Η απόφαση αυτή ενισχύει μακροπρόθεσμα τη σημασία της Ελλάδας για τη Δύση ως "μαλακού της υπογαστριου" αλλά βραχυπρόθεσμα αυξάνει το ρίσκο μιας προσπάθειας της Τουρκίας να μας φέρει προ εδαφικών τετελεσμένων πριν προλάβει η Δύση να καταλάβει γιατί πρέπει να αντιδράσει. Το τελευταίο βήμα του Ερντογάν θα είναι οι έρευνες υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες ζώνες δίπλα στην Κρήτη και την Ρόδο.
Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στο εξής δίλημμα : 1)Να βυθίσει ή συλλάβει ή να αποτρέψει το Τουρκικό ερευνητικό σκάφος με αποτέλεσμα ένα θερμό επεισόδιο με άγνωστη στρατιωτική έκταση, με αποτέλεσμα από την μία, μεγάλη οικονομική ζημιά, απώλεια ανθρώπινων ζώων και την αναπόφευκτη διμερή διαπραγμάτευση με τα τετελεσμένα της Τουρκίας στο τραπέζι. 2)Άμεση ανακήρυξη της δικής μας ΑΟΖ, τουλάχιστον στην ίδια περιοχή, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, με ταυτόχρονη πρόσκληση στις χώρες της περιοχής με αλληλεπικαλυπτόμενες ΑΟΖ σε διμερείς συμφωνίες. Οι Χώρες που δεν θα το δεχθούν να ζητηθεί προσφυγή στο Διεθνές δικαστήριο της Χάγης. Η δεύτερη εκδοχή, ακυρώνει ουσιαστικά τα τετελεσμένα της Τουρκίας, αποτρέπει την πρώτη εκδοχή και επιπροσθέτως κατοχυρώνει τα Εθνικά μας συμφέροντα. Η σιωπή ουσιαστικά της Ουάσιγκτον, η χλιαρή αντίδραση της ΕΕ, η ουδετερότητα και τα παιχνίδια της Μόσχας πρέπει να μας ωθήσουν να κατανοήσουμε ότι οι δράσεις και οι αποφάσεις θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από έξυπνη στρατηγική, μεθοδικότητα και αποτελεσματικότητα.
