Ανησυχώ για το σήμερα, φοβάμαι το αύριο.
- Πολλοί θα με χαρακτηρίσουν σαν αιρετικό . Θα τολμήσω όμως να καταθέσω ένα προβληματισμό που σήμερα βέβαια κανέναν δεν απασχολεί, αλλά αύριο;
Δεν θέλει κανείς νομίζω να υποτιμήσει το μεγάλο πρόβλημα που απειλεί την παγκόσμια κοινότητα. Είναι όμως απορίας άξιο πως η επιστήμη μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει ΤΙΠΟΤΑ.
Ποια είναι η εικόνα σήμερα και που δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική; Όλοι οι άνθρωποι κλεισμένοι στα σπίτια τους, η παραγωγική διαδικασία, η αλυσίδα της κοινωνικοποίησης του ατόμου είναι σε καραντίνα. Όλοι κλεισμένοι στα σπίτια σαν τα ποντίκια, και δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Αυτά είναι σήμερα. Αύριο όμως;
Όλα αυτά που μου σήμερα συμβαίνουν φοβάμαι ότι αύριο θα ενσωματωθούν στην καθημερινότητα μας. Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να ζουν υπό μερικό ή και όχι περιορισμό.
Φοβάμαι ότι έτσι θα περάσουμε στον απόλυτο έλεγχο των κοινωνιών από τις εξουσιαστικές δυνάμεις που θέλουν διακαώς να τις ελέγξουν. Φοβάμαι ότι θα περάσουμε στην ψηφιακοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας. Σκέψη, αισθήματα, κοινωνικοποίηση, δηλαδή όλα τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους υπό ψηφιακό παγκόσμιο έλεγχο.
Πιστεύω ότι θα πρέπει, μέσα στις δυσκολίες που περνάμε, να κρατήσουμε στο μυαλό μας την δυνατότητα της ανθρώπινης αντίστασης όταν ο μεγάλος κίνδυνος περάσει. Δεν πρέπει στο τέλος της δοκιμασίας να μας βρούνε παραδομένα όντα.
Και για να προσφέρω και εγώ κάτι στο σήμερα δημοσιεύω τις προτάσεις του ΕΛΙΝΥΑΕ