“Ο καλλιτέχνης, και ιδιαίτερα ο ποιητής, είναι πάντα ένας αναρχικός με την καλύτερη σημασία της λέξης. Πρέπει ν’ ακούει μόνο το κάλεσμα που σηκώνεται μέσα του απο τρείς δυνατές φωνές: τη φωνή του θανάτου, με όλο της το φοβερό προαίσθημα, τη φωνή της αγάπης και τη φωνή της Τέχνης.”
Federico García Lorca
Στις 5 Ιουνίου 1898, σαν σήμερα πριν 115 χρόνια, γεννήθηκε ο Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα, ο σημαντικότερος Ισπανός ποιητής του 20ου αιώνα. Στις 17 ή 18 Αυγούστου 1936 θα δολοφονηθεί από φασίστες του Φράνκο- επειδή ήταν ένοχος δυό εγκλημάτων: ήταν Δημοκράτης και ομοφυλόφιλος (γκαίη, στα Ελληνικά). Ποιό έγκλημα ήταν χειρότερο για τους φασίστες δεν γνωρίζω. Τα βιβλία του Λόρκα κάηκαν στην Plaza del Carmen της Σεβίλης και αμέσως μετά απαγορεύτηκαν απο το καθεστώς του Φράνκο. Μέχρι σήμερα ο τάφος του δεν έχει βρεθεί.
Gacela του Μαύρου Θανάτου
Θέλω να κοιμηθώ τον ύπνο των μήλων, μακριά να φύγω απο τον θόρυβο των κοιμητηρίων, θέλω να κοιμηθώ τον ύπνο του παιδιού εκείνου που την καρδιά του ήθελε να σκίσει πέρα στα πέλαγα.
Δεν θέλω να ξανακούσω πως οι νεκροί κρατούν το αίμα τους, πως το σαπισμένο στόμα ζητά συνέχεια νερό. Δεν θέλω ν΄ακούσω για τα βασανιστήρια του χορταριού, κι ούτε για το φεγγάρι που με στόμα ερπετού κάνει όλη τη δουλειά του πριν την αυγή.
Θέλω να κοιμηθώ για λίγο, ένα δευτερόλεπτο, ένα λεπτό, έναν αιώνα- μα όλοι πρέπει να ξέρουν πως δεν έχω πεθάνει- πως μέσα στα χείλη μου έχω μια σκάφη χρυσάφι - πως είμαι ο μικρός φίλος του Δυτικού ανέμου- πως είμαι ή βαθειά σκιά των δακρύων μου.
Σκεπάστε με την αυγή μ’ ένα πέπλο. Γιατί η αυγή θα ρίξει χούφτες μερμύγκια πάνω μου. Και βρέξτε με σκληρό νερό τα υποδήματά μου να γλυστρούν οι σαν του σκορπιού δαγκάνες της αυγής.
Γιατί θέλω να κοιμηθώ τον ύπνο των μήλων, να μάθω το μοιρολόι που θα με καθαρίσει απο το χώμα- γιατί θέλω να ζήσω με το παιδί εκείνο που την καρδιά του ήθελε να σκίσει πέρα στα πέλαγα.
Ημέτερη πρόχειρη μετάφραση απο τα Αγγλικά
LORCA PORTRAIT pavlidiscartoons.com/blog
