11 του Σεπτέμβρη, προχτές. Σε διάγγελμα προς τους συμπολίτες του που σκόπευε να δικαιολογήσει την πρόθεση επίθεσης στη Συρία, ο Πρόεδρος Ομπάμα αποκάλεσε τη χώρα του “άγκυρα της παγκόσμιας ασφάλειας”. Η ιδεολογία και οι αρχές των ΗΠΑ διακυβεύονται, καθώς και η θέση τους ως ηγέτες του κόσμου, είπε. Ο ρόλος των ΗΠΑ δεν είναι μόνο να καλλιεργεί διεθνείς συμφωνίες μα και να τις επιβάλλει. “Τα βάρη της ηγεσίας είναι συχνά μεγάλα, μα ο κόσμος είναι πολύ καλύτερος επειδή τα σηκώσαμε”.
Οποία υπεροψία, οποία αυταρέσκεια, οποία διαστρέβλωση της αλήθειας σ’ ο,τι αφορά τα περι ιδεωδών και αρχών.
Μα και οποία ύβρις! Γιατί στις 11 του Σεπτέμβρη 1973 -την ίδια μέρα πριν 40 χρόνια- ο νόμιμα εκλεγμένος Πρόεδρος της Χιλής Σαλβατόρ Αλλεντε ανατρεπόταν απο μια στρατιωτική χούντα και αυτοκτονούσε αργότερα την ίδια μέρα. Η χούντα του στρατηγού Πινοσέτ είχε την τεκμηριωμένη πια πλήρη στήριξη των ΗΠΑ, που δεν μπορούσαν να ανεχθούν έναν Μαρξιστή ηγέτη στη Ν. Αμερική – “την αυλή” τους, σύμφωνα με το Δόγμα Monroe. Η στήριξη των ΗΠΑ συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια όταν πια το καθεστώς Πινοσέτ είχε αποδειχθεί το πιο βάρβαρο και απάνθρωπο στην ιστορία της Ν. Αμερικής.
Αυτά τα λίγα για τη δημοκρατία την ειρήνη και τις διεθνείς σχέσεις όπως τα αντιλαμβάνονται οι ΗΠΑ και για το πόσο καλύτερος είναι ο κόσμος “υπό την ηγεσία τους”.
Παραθέτω σκίτσο μου της εποχής. Το θέμα ήταν πρόσφορο λόγω της φανερής αντιστοιχίας με τα όσα γίνονταν στην Ελλάδα και του ρόλου των ΗΠΑ σ’ αυτά.