Με την Μάριον γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 1976. Είχε έλθει σε μια έκθεσή μου με σκίτσα της δικτατορίας. Γίναμε αμέσως φίλοι καθώς μιλούσαμε την ίδια γλώσσα και μοιραζόμαστε τις ίδιες ιδέες. Στην συνέχεια μάλιστα φρόντισε να μεταφερθεί η έκθεση στο Όσλο. Απο τότε δεν θυμάμαι καλοκαίρι που να μην ήλθε στην Ρόδο. Η φίλη μου η Μάριον έφυγε για πάντα απο κοντά μας χθες, Δευτέρα, στις 12 το μεσημέρι, ώρα Ελλάδας. Σκόπευε να έλθει πάλι στην Ρόδο το καλοκαίρι του ’18. Είχε περάσει τις πέντε προηγούμενες μέρες στο νοσοκομείο, παρέα με τις ωραίες κόρες της και, κατ’ επιθυμία της, με την μουσική του Θεοδωράκη -με την εικόνα της Ελλάδας και της Ρόδου που τόσο αγάπησε… και με την σκέψη των Ελλήνων φίλων της. Η ρετσίνα μου χθες βράδυ ήταν για την Μάριον. pavlidiscartoons.com/blog