Ολαρία ολαρά, μαύρο τύμπανο χτυπά τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια, τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια, έλα μέσα και μίλα πιο σιγά Διονύσης Σαββόπουλος
Κάτι δεν μου πάει καλά τελευταία. Δηλαδή να, όλο λέω να καλμάρω λίγο, να γράψω και να σχεδιάσω για την τέχνη, τη φύση που με τριγυρίζει εδώ στο χωριό, καμιά συνταγή μαγειρικής. Κι αν ήταν δυνατό -ίσως η ηλεκτρονική επιστήμη να τα κατάφερει κάποια στιγμή- να μπορούσαμε να λέγαμε κι ένα τραγούδι όλοι μαζι, εμείς που αλληλοδιαβαζόμαστε. Να, τέτοια πράγματα ανθρωπινά. Κι ύστερα, πετιέται πάνω ξαφνικά ο πολιτικος μου εαυτός και με τσιγκλάει, και σπρώχνει και νά’μαι πάλι συγχισμένος, με το στομάχι κόμπο, να ψάχνω πού να ρίξω καμιά μπουνιά. Έξη δεύτερη φύση.
Πάνε λέει τώρα η Ναζί, οι δικοί μας, της Χρυσής Κασίδας, και φτιάχνουν κι έναν ύμνο. Μπράβο τους και δικαίωμά τους. Για να μας δείξουν όμως ποιοί ακριβώς είναι μην τυχόν και δεν το καταλάβαμε –άσε που υποπτεύομαι πως δεν έβρισκαν και συνθέτη- παίρνουν και προσαρμόζουν ένα παλιό Γερμανικό τραγουδάκι, το “Horst Wessel Lied”, αλλέως ”Die Fahne Hoch”. “Ψηλά η σημαία”, δηλαδή. Αν δεν καταλάβατε, πρόκειται για τον επίσημο ύμνο των Ναζί του Χιτλερ και το ότι ο υμνος της Χρυσης Κασσίδας ξεκινά με τα λόγια “Ψηλά το λάβαρο”, είναι καθαρή σύμπτωση. Και τέτοια είναι η πνευματική κακομοιριά τους που ούτε έναν άνθρωπο της προκοπής δεν βρήκαν να το τραγουδίσει, παρα καμιά δεκαριά νταγλαράδες που λες και κατάπιαν γυαλόχαρτο. Οι Γερμαναράδες τουλάχιστον είχαν χορωδίες, όχι ράσπες και ροκάνια.
Στη Γερμανία βέβαια , την πατρίδα της Μέρκελ που την γελοιογραφούμε με σβάστικες και τέτοια, το τραγούδι αυτό και όλα όσα συμβολίζει είναι απαγορευμένα δια ροπάλου. Εμείς έναν αντιρατσιστικό νόμο πήγαμε να κάνουμε κι αφού ειπώθηκαν εκατέρωθεν διάφορα βαρυσήμαντα, στο τέλος τον ξεχάσαμε κι ούτε ξέρουμε που είναι. Για να μπορούν να αλωνίζουν οι Ναζί. pavlidiscartoons.com/blog
