Εκτός από τα βιβλία, που έχουν εκδοθεί και εκδίδονται στην Ευρώπη για τον Κωνσταντίνο Σιμωνίδη, κάθε τόσο μαζεύονται αρκετοί σοφοί και μιλούν γι'αυτόν, σε συνέδρια και συμπόσια. Συνημμένα βλέπουμε ένα συμπόσιο στη Βιέννη, με αφορμή τη συμπλήρωση των 194 χρόνων από τη γέννηση του.
Συμπόσιο:
«Επιστήμη Πεπλανημένη. Μια ιδιοφυΐα εξαπατά την Ευρώπη.
Συμπόσιο με αφορμή τη συμπλήρωση των 194 χρόνων
από τη γέννηση του Κωνσταντίνου Σιμωνίδη»
13 -14 Νοεμβρίου 2014
Παράλληλη έκθεση
12 Νοεμβρίου – 12 Δεκεμβρίου 2014
Εγκαίνια: Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014, ώρα 20:00
Campus der Universität Wien, Dr-Karl-Lueger-Ring 1, 1010 Wien
Η παραπλάνηση και η εξαπάτηση της επιστήμης, τα ζητήματα αναγνώρισης του «αυθεντικού» και του «πλαστού», με αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τις πλαστογραφίες του Κωνσταντίνου Σιμωνίδη, είναι οι κύριοι θεματικοί άξονες γύρω από τους οποίους θα κινηθεί το συμπόσιο που διοργανώνει το Ινστιτούτο Βυζαντινών & Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Το συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί από τις 13 Νοεμβρίου 2014 έως τις 14 Νοεμβρίου 2014, στην Aula am Campus der Universität Wien, Hof 1 και θα συνοδεύεται από εικαστική έκθεση (Εγκαίνια: Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014, 20:00, Institut für Kunstgeschichte, Hof 9).
O Κωνσταντίνος Σιμωνίδης χαρακτηρίστηκε ως ο πιο επιδέξιος και θρασύς πλαστογράφος παλαιών χειρογράφων του 19ου αιώνα. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να πλαστογραφήσει ως και την ίδια του τη ζωή. Ο ίδιος δηλώνει πως γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1820 ή, όπως αναφέρει αλλού το 1823, πάνω στο πολεμικό πλοίο του πατέρα του Σίμωνα από τα Στάγειρα, ενώ αγκυροβολούσε στο λιμάνι της Ύδρας. Καθώς η μητέρα του καταγόταν από τη Σύμη, βαφτίστηκε εκεί λίγες μέρες αργότερα, παρουσία του αγωνιστή Ανδρέα Μιαούλη (1769-1835). Έχασε νωρίς τους γονείς του κι έτσι μαθήτευσε στο ορφανοτροφείο του Καποδίστρια στην Αίγινα, με δάσκαλο τον Νεόφυτο Δούκα (1760-1845), ενώ αργότερα έμαθε τις τυπογραφικές τέχνες κοντά στον Ανδρέα Κορομηλά (1811-1858) στην Αθήνα, και ζωγραφική και καλλιγραφία στο Άγιο Όρος. Εκεί έκανε τα πρώτα του βήματα στη μίμηση και την αντιγραφή γραφικών χαρακτήρων, αλλά και τις πρώτες του μεγάλες «ανακαλύψεις» αρχαίων και παντελώς άγνωστων χειρογράφων, τα οποία θα προσπαθήσει να προωθήσει ως αυθεντικά σε ευυπόληπτους επιστήμονες, εκδίδοντας δείγματα ως το τέλος της ζωής του. Πέθανε από λέπρα το 1867 στην Αλεξάνδρεια ή το 1890 στα Μετέωρα. Όπως παρατήρησε ο Alexander von Humboldt: «Ο Κωνσταντίνος Σιμωνίδης αποτελεί ένα ζωντανό αίνιγμα και έναν άλυτο γόρδιο δεσμό».
Στο συμπόσιο συμμετέχουν οι εξής ομιλητές: Friederike Berger (Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Λειψίας), Luciano Bossina (Πανεπιστήμιο Πάδοβας), Λίλια Διαμαντοπούλου (Πανεπιστήμιο Βιέννης), Christian Gastgeber (Αυστριακή Ακαδημία των Επιστημών, Βιέννη), Jürgen Hammerstaedt (Πανεπιστήμιο Κολωνίας), Μαριλίζα Μητσού (EHESS, Παρίσι), Andreas E. Müller (Πανεπιστήμιο Βιέννης), Άννα Μυκονιάτη (ΚΜΣΤ, Θεσσαλονίκη), Pasquale Massimo Pinto (Πανεπιστήμιο Μπάρι), Robert Sablatnig (Πολυτεχνείο Βιέννης), Manfred Schreiner (Ακαδημία Καλών Τεχνών Βιέννης), Νικήτας Σινιόσoγλου (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Wolfgang Speyer (Πανεπιστήμιο Σάλτσμπουργκ), Birgit Wagner (Πανεπιστήμιο Βιέννης).
Διοργάνωση: Andreas E. Müller, Λίλια Διαμαντοπούλου και Christian Gastgeber. Μετά το πέρας του συμποσίου πρόκειται να εκδοθούν τα πρακτικά των εργασιών.
Έκθεση
Το συμπόσιο συνοδεύεται από έκθεση που βασίζεται στη θρυλική ζωή και το έργο του Κωνσταντίνου Σιμωνίδη, εστιάζοντας σε σημαντικούς σταθμούς και σε εκδόσεις, όπως η Συμαΐς (1849), η Ερμηνεία των ζωγράφων (1853), ο Σιναϊτικός κώδικας, η αποκρυπτογράφηση των Ιερογλυφικών και το παλίμψηστο του Ποιμένος του Ερμά, τμήμα του οποίου βρίσκεται σήμερα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Βιέννης (ÖNB). Ακόμη, ανοίγεται ένα παράθυρο στο σήμερα, καθώς συμμετέχουν και σύγχρονοι καλλιτέχνες από την Ελλάδα. Οι οκτώ καλλιτέχνες που παίρνουν μέρος στην έκθεση κλήθηκαν να μετουσιώσουν σε εικαστικό έργο το ερέθισμα που προκαλούν η μυθιστορηματική ζωή του πλαστογράφου, τα έργα του αλλά και γενικότερα η διαχείριση των εννοιών πλαστό-αυθεντικό στην τέχνη. Ως αποτέλεσμα, προκύπτει μια έκθεση με εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους έργα τόσο ως προς το ύφος όσο και ως προς την αφορμή, αφού ο κάθε καλλιτέχνης αποτυπώνει την ιδιαίτερη αίσθηση που του δημιουργεί το έργο και αποδίδει την ερμηνεία του.
Συμμετέχουν οι εξής καλλιτέχνες: Ελεάννα Κουμαριανού, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Βιργινία Μαστρογιαννάκη, Βασιλική Μάττα, Αντώνης Μιχαηλίδης, Έλενα Προβατά, Γιώργος Τσεριώνης και Βασίλης Ζωγράφος, ενώ την επιμέλεια της έκθεσης έχουν ο Andreas E. Müller (Πανεπιστήμιο Βιέννης), η Λίλια Διαμαντοπούλου (Πανεπιστήμιο Βιέννης) και η Άννα Μυκονιάτη (ΚΜΣΤ, Θεσσαλονίκη).
Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 12 Δεκεμβρίου 2014 και είναι ανοιχτή στο κοινό, με ελεύθερη είσοδο, στις ώρες λειτουργίας του Ινστιτούτου Ιστορίας της Τέχνης, Universität Wien (Hof 9, Δευτέρα-Πέμπτη, 9.00-18.00; Παρασκευή, 9.00-17.00).
