6 Αυγούστου 1945. Μια ατομική βόμβα, που με τυπικό Αμερικάνικο χιούμορ είχε ονομαστεί “Little Boy”, έπεφτε στην Χιροσίμα. Τρείς μέρες αργότερα μια άλλη ονόματι “Fat Man” θα πέσει στο Ναγκασάκι. Μέσα στους τρείς πρώτους μήνες 240.000 περίπου άμαχοι θα πεθάνουν, οι μισοί περίπου την πρώτη μέρα του βομβαρδισμού. Στους επόμενους μήνες και χρόνια θα πεθάνουν ένας πολύ μεγάλος αδιευκρίνηστος ακόμα αριθμός ανθρώπων απο εγκαύματα, ραδιενέργεια και άλλα διάφορα τραύματα και κακώσεις.
Την ώρα της έκρηξης στην Χιροσίμα, 1.5 περίπου χιλιόμετρο απο το επίκεντρο της, η δυο χρονών Sadako Sasaki ήταν στο σπίτι της. Η έκρηξη θα την πετάξει απο το παράθυρο και η μητέρα της θα την βρεί αργοτερα ζωντανή μέσα στα ερείπια.
Τα χρόνια πέρασαν κι η Sadako μεγάλωσε και πήγε σχολείο, ένα χαρούμενο και υγιές, όπως φαινόταν κοριτσάκι. Όμως, τον Φεβρουάριο 1955 διαγνώστηκε με λευχαιμία, την “ασθένεια της ατομικής βόμβας”, και μπήκε σε νοσοκομείο.
Τον Αύγουστο 1955 την επισκέφτηκε στο νοσοκομείο η καλύτερή της φίλη. Της έδωσε ένα τετράγωνο κομάτι χρυσό χαρτί για να φτιάξει μ’ αυτό ένα πουλί, έναν γερανό. Σύμφωνα με μια αρχαία Ιαπωνική παράδοση σ’ όποιον φτιάξει χίλιους γερανούς θα παραγματοποιειθεί μια ευχή του. Η Sadako πρόλαβε να φτιάξει μόνο 644 γερανούς, όχι γιατί δεν είχε χρόνο μα από έλειψη χαρτιού. Πέθανε στις 25 Οχτώβρη 1955. Οι φίλοι της συμπλήρωσαν τους χίλιους γερανούς και τους έθαψαν μαζί της. Τώρα είναι σύμβολο των αθώων θυμάτων του πολέμου και σ’ όλον τον κόσμο χιλιάδες άνθρωποι φτιάχνουν σήμερα, 6 Αυγούστου, χιλιάδες χάρτινους γερανούς.
Το άγαλμά της που κρατά έναν χρυσό γερανό στέκεται σήμερα Στο Πάρκο Μνήμης και Ειρήνης της Χιροσίμα. Στην βάση του γράφει:
“Αυτή είναι η κραυγή μας. Αυτή είναι η προσευχή μας. Ειρήνη στον κόσμο”
Το σχέδιο αυτό το είχα κάνει παλιότερα για το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου. Πρόσθεσα τώρα τον χάρτινο γερανό.
pavlidiscartoons.com/blog
6 Αυγούστου, μια εκρηκτική επέτειος – Tου Βαγγέλη Παυλιδη
Φωτογραφικό υλικό
