Τον περασμένο Απρίλη είχα αναρτήσει μια φωτογραφία της θέας μπροστά στην βεράντα μου. Είναι εκεί που κατά το σούρουπο θα απλωθώ αναπαυτικά και θ’ απολαύσω το ουζάκι μου. Το σιτάρι είχε μολις αρχίσει να ξανθίζει και να κυματίζει στον αέρα σαν μια χρυσοπράσινη θάλασσα.
Αυτά πριν τρείς μήνες. Προχθές το σιτάρι θερίστηκε και τα χωράφια απόμειναν σαν κακοκουρεμένα κεφάλια. Σήμερα ξύπνησα απο κουδούνια και βελάσματα. Οι κατσίκες του Γιάννη είχαν κατέβει απο την μάντρα για ν’ αποτελειώσουν ό,τι άφησε πίσω της η θεριζοαλωνιστική μηχανή.
Οι επόμενες μέρες θα περάσουν έτσι, με θέα τις κατσίκες και υπόκρουση με μια συμφωνία για κουδούνια. Κι εγω θα νοιώθω τυχερός που είμαι σε θέση να απολαμβάνω τις αλλαγές της φύσης -τον κύκλο των εποχών.
pavlidiscartoons.com/blog