Στη Ρόδο, η Φύση μας «σκουντά» από χθες και μας «τσιγκλά» να κάνουμε την αυτοκριτική μας για τις πολλές πράξεις κακοποίησης που την εξαναγκάσαμε να υποστεί, στο βωμό μιας βιαστικής και χωρίς όρια «Ανάπτυξης», μιας ανάπτυξης όμως (όπως και χθες αποδείχθηκε) με πολύ ρηχά θεμέλια και με πόδια από πηλό!!!
Μαζί όμως με τη Φύση, θα έπρεπε να μας «σκουντά» και η συλλογική μας συνείδηση για τις διαχρονικές επιλογές που ως τοπική κοινωνία κάναμε, ιδίως σε πρόσωπα που επιλέξαμε και εξουσιοδοτήσαμε να ρυθμίζουν τις ζωές μας με τις όποιες αποφάσεις τους, αλλά και για τις περιπτώσεις εκείνες που αντί να ορθώσουμε συλλογικά το ανάστημα μας για κάποιο μεγάλο ΝΑΙ ή ΟΧΙ που θα καθόριζε την πορεία στο μέλλον της τοπικής μας κοινωνίας, επιλέξαμε είτε τον καναπέ μας, είτε το μικρό και ατομικό μας συμφέρον...!!!
Η Ρόδος μετρά σήμερα τις πληγές της και μαζεύει τα συντρίμμια της από το χθεσινο-σημερινό ξέσπασμα της Φύσης και όπως πάντα συνηθίζεται σ’ αυτή τη χώρα, πολλοί από μας ομαδόν σχολιάζουν (με ύβρεις ή με αυστηρές διαπιστώσεις) την απουσία ή την ανικανότητα των «αρμοδίων», τους οποίους όμως αυτοί οι ίδιοι πριν από μερικούς μήνες επέλεξαν με την ψήφο τους, «μετά βαΐων και κλάδων» μάλιστα..!!!!!
Όταν λοιπόν χωνέψει η γη τα νερά που ακατάπαυστα και χωρίς φειδώ μας στέλνουν από χθες οι ουρανοί, οφείλουμε σαν τοπική κοινωνία να ανοίξουμε έναν ειλικρινή και άδολο διάλογο μεταξύ μας… Ναι. Αυτό τον διάλογο που όλο λέμε να τον κάνουμε, αλλά και που όλο τον αναβάλλουμε.. Όχι για να βρούμε ποιος φταίει για το χθεσινό, αλλά για να δούμε τι πρέπει να αποφασίσουμε και ποιους δρόμους θα χαράξουμε για το μέλλον του νησιού και των παιδιών μας, ώστε να μη χρειαστεί να ξανακάνουμε σύντομα την ίδια συζήτηση... !!!!!!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ
Πρώην Βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ
