SuccessStoryτου ελληνικού Τουρισμού ή μήπως όχι;
Πρόσφατα διάβαζα κάποια άρθρα στο διαδίκτυο για το τουριστικό θαύμα στο νησί της Ρόδου και θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου πάνω σε αυτό το θέμα, ειδικά από την άποψη ότι βρισκόμαστε στην “τελική ευθεία” για τις εκλογές στο Δήμο και την Περιφέρεια.
Μετά από 2 χρόνια πανδημίας όπου οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του τουρισμού είδαν τα έσοδά τους να έχουν αρνητικό πρόσημο, ήρθε το 2022 όπου όπως ήταν αναμενόμενο η τουριστική αγορά κινήθηκε αρκετά καλά. Όλοι είχαμε την ανάγκη να βγούμε, να διασκεδάσουμε, να ταξιδέψουμε χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος γιατί το είχαμε πραγματικά ανάγκη.
Πάνω σε αυτή την καλή εικόνα, σε αυτή την "επιτυχία" του 22 στηρίχθηκε, εκτός των άλλων, μία ολόκληρη προεκλογική εκστρατεία, φούσκωσαν τα μυαλά του κόσμου και όλοι περίμεναν το θαύμα του 23 για κλείσουν οι οικονομικές τρύπες των προηγούμενων ετών.
Όμως μας χτύπησε νέα “συμφορά”, αυτή του πληθωρισμού. Η ακρίβεια σε όλους τους τομείς, που δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε τις αιτίες της, από την ενέργεια μέχρι το “ταπεινό” σιτάρι και αναπόφευκτα μία μείωση της αγοραστικής δύναμης των Ευρωπαίων πολιτών. Το αποτέλεσμα ήταν τα πράγματα να μην πάνε και τόσο καλά για τις τουριστικές επιχειρήσεις το 2023.
Μα θα μου πείτε, τα νούμερα αλλά λένε... Η σεζόν ξεκίνησε στα μέσα Μαρτίου, έχουμε αύξηση των αφίξεων, αυξημένη προσέλευση κρουαζιερόπλοιων στο λιμάνι της Ρόδου, ακούγεται ότι θα έχουμε και επέκταση της σεζόν μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, πως είναι δυνατόν να μην είναι μία καλή σεζόν?
Ναι όλα αυτά ισχύουν στα χαρτιά.
Όμως τα έσοδα για επαγγελματίες και μικρομεσαίους δείχνουν ξεκάθαρα ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν είναι μόνο η μείωση των εσόδων, η ακρίβεια έχει χτυπήσει και την ελληνική αγορά, οι πρώτες ύλες έχουν μία σημαντική αύξηση από 20% έως και 100% σε κάποιες περιπτώσεις. Το κόστος του ρεύματος έχει αυξηθεί πάρα πολύ και ένας θεός ξέρει που θα φτάσει. Οπότε μιλάμε για λιγότερα έσοδα και περισσότερα έξοδα?
Για πολλούς από εμάς ναι.
Μεγάλη επιτυχία!
Μέσα σε όλα αυτά ήρθε και η καταστροφική πυρκαγιά, αποτέλεσμα της απόλυτης ανυπαρξίας σχεδιασμού αντιπυρικής προστασίας με επίκεντρο την πρόληψη με ευθύνη κυβέρνησης και τοπικών αρχών, να δώσει την χαριστική βολή στο “τουριστικό θαύμα” της Ρόδου, χάνοντας έναν ολόκληρο μήνα ποιοτικής δουλειάς και ερημοποιώντας ένα μεγάλο τμήμα του νησιού.
Πολλά ξενοδοχεία στη νότια Ρόδο δέχθηκαν βροχή από ακυρώσεις κρατήσεων και για να βγει η σεζόν κάνουν μεγάλες προσφορές περιμένοντας τις κρατήσεις της τελευταίας στιγμής, τα κρεβάτια μπορεί να γεμίζουν αλλά ο κόσμος που έρχεται αδυνατεί να στηρίξει τις τοπικές επιχειρήσεις και αρκείται στις προπληρωμένες παροχές του ξενοδοχείου. Το αποτέλεσμα είναι ότι εκτός από τις επιχειρήσεις που κάηκαν αρκετές αναγκαστικά έκλεισαν, ή ετοιμάζονται αυτές τις μέρες να κλείσουν, αρκετοί συμπολίτες μας έμειναν άνεργοι και περιμένουν τα επιδόματα για να βγάλουν τον χειμώνα.
Και πάλι όμως λες όχι ρε φίλε δεν θα το βάλω κάτω θα βάλω πλάτη θα δουλέψω σκληρά και θα ανατρέψω αυτό το αρνητικό πρόσημο.
Αμ δε ξανά...
Εδώ έρχεται και σου χτυπά την πόρτα ο αθέμιτος ανταγωνισμός και το ξεπούλημα των δημοσίων χώρων που μεθοδευμένα προκάλεσαν οι τοπικοί φορείς. Καντίνες πάνω στο κύμα που σε μία νύχτα έγιναν πολυτελέστατα εστιατόρια, χωρίς άδεια, καταπατώντας ακόμα και αρχαιολογικούς χώρους, παραλίες που δόθηκαν σε εταιρείες φαντάσματα και χρεώνουν έως και 50 ευρώ το κρεβάτι, πλωτές εξέδρες για παντός τύπου εκδηλώσεις με σερβιτόρους βατραχανθρώπους και οι τοπικοί φορείς ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον κλείνοντας πονηρά το μάτι.
Όλα αυτά στην Ρόδο την ναυαρχίδα του ελληνικού τουρισμού, μια Ρόδο που ενώ θα έπρεπε να είναι κόσμημα γιατί εδώ και 70 χρόνια είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς στερείται βασικών υποδομών και όταν λέμε υποδομές δεν εννοούμε μόνο τα λιμάνια τα αεροδρόμια και το οδικό δίκτυο το οποίο παρεμπιπτόντως είναι άθλιο και γι αυτό κάθε χρόνο θρηνούμε δεκάδες θύματα.
Λέγοντας υποδομές εννοούμε και τα απλά πράγματα, όπως την καθαριότητα και τους κάδους σκουπιδιών, το αποχετευτικό και τη λειτουργεία του βιολογικού καθαρισμού, την επάρκεια σε νερό, την προστασία του μνημείου της μεσαιωνικής πόλης, τα ιστορικής σημασίας μνημεία όπως είναι η έπαυλη και το θέατρο τα οποία ρημάζουν, τις καθαρές παραλίες, τους χώρους στάθμευσης, την περιποίηση των πάρκων και την προστασία των δασών μας. Τέλος σε ένα νησί όπως η Ρόδος με 150.000 κατοίκους που φιλοξενεί εκατομμύρια τουριστών κάθε χρόνο υπάρχει ένα νοσοκομείο υποστελεχωμένο και με σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνικό υλικό που αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες του νησιού κατά την τουριστική περίοδο.
Όταν τίποτα από αυτά δεν υπάρχει ή αν υπάρχει υπολειτουργεί πως εμείς μιλάμε για τουρισμό και μεγάλες επιτυχίες. Ευκολο! Αν αυτό που μετράει κάποιος είναι οι εισπράξεις και τα κέρδη για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τις αλυσίδες ξενοδοχείων που με γρήγορους πια ρυθμούς περνούν σε διεθνείς ομίλους, τουςtouroperators, τότε πράγματι μιλάμε για επιτυχία. Όλοι οι υπόλοιποι όμως ζούμε στην αβεβαιότητα, με τους λογαριασμούς και τις υποχρεώσεις να τρέχουν κάθε μήνα, είτε εισπράξουμε είτε όχι.
Εν κατακλείδι θεωρώ πως και ενόψει των εκλογών της 8ης Οκτωβρίου είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρχει μία δυνατή λαϊκή φωνή στο δημοτικό συμβούλιο που θα προασπίζει τα συμφέροντα μας και θα μπορεί να δώσει λύσεις στα παραπάνω προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά σε αυτόν τον άνισο αγώνα για επιβίωση. Ένα δημοτικό συμβούλιο που θα αφήσει στην άκρη τα συμφέροντα των μεγάλοεπιχειρηματιών και θα έχει σαν πρώτο του μέλημα τον απλό δημότη, τον εργαζόμενο, τον αυτοαπασχολούμενο. Να δημιουργήσει τις απαραίτητες υποδομές στο νησί μας και μετά θα μπορούμε να ελπίζουμε και εμείς οι μικροί σε ένα τουριστικό θαύμα.
Μιχαήλ Κωστάκης
Υποψήφιος στη Δημοτική Κοινότητα Ρόδου με την Λαϊκή Συσπείρωση
