O Τώνης Μαρτίνης ...στα κάγκελα...Πηγαίνουμε ψεκασμένοι, ανήμποροι και για στοιχειώδη αντίδραση

Βάζουν φόρους.
Παίρνουν μέτρα. Επιβάλλουν γκιλοτίνες. Προσπαθούν να συρρικνώσουν το περίσσευμα. Ανατρέχουν σε ευρωπαϊκές λύσεις για να κλείσουν τις τρύπες.
Ορμούν με μανία σε καταθέσεις, ακίνητα, σπίτια κι αυτοκίνητα. Προσπαθούν να μας αφανίσουν. Ηδη είμαστε κατά 5% λιγότεροι σε σχέση με το 2011.
Εμείς βλέπουμε, νοιώθουμε, μυριζόμαστε, αντιλαμβανόμαστε, παπαρακολοθούμε με μια απάθεια που σίγουρα είναι ριζοσπαστική, πάει να πει, τόσο τραβηγμένη που εναποθέτει τις ελπίδες στο άπειρο και στο Θεό.
Εμείς σαν να πηγαίνουμε ψεκασμένοι, ανήμποροι ακόμη και για στοιχειώδη αντίδραση. Τους βλέπουμε δίπλα , κοντά μας, τους αγγίζουμε αλλά δεν τους πειράζουμε. Είναι δικοί μας, όχι κουκλοθέατρα της Ευρώπης, είναι αυτοί που λίγο πριν μας ορκίζονταν πίστη κι εργατικότητα: Προς αγκίστρωση ψήφου και προς κραυγαλέα αυτοταπείνωση.
Τελικά δεν μπορούμε να τους ρίξουμε στη φωτιά γιατί θα καούμε όλοι: Αυτοί ι εμείς είμαστε οι Ελληνες...