O απαθής, ο ζηλόφθονος και ο αισιόδοξος.... Γράφει ο Γιώργος ΝΙκολής

Γράφει ο Γιώργος Νικολής Κοινωνικός Λειτουργός Κοινωνικός σχολιαστής Η κάθε κοινωνία είναι ένα ζωντανό κύτταρο και σε μεγάλο βαθμό και ο καθρέφτης αυτών που ζουν μέσα σε αυτήν και αντιθέτως, η κάθε κοινωνία σαν αποτέλεσμα του ανθρώπινου παράγοντα, διαμορφώνει και αυτή με την σειρά της την νοοτροπία των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται μέσα σε αυτήν και ως αποτέλεσμα αυτής της αλληλοεπίδρασης είναι και οι πράξεις των ανθρώπων που επηρεάζουν με την σειρά τους σε μεγάλο βαθμό την πρόοδο της κοινωνίας η την στασιμότητα και τον μαρασμό της. Ο άνθρωπος είναι ένα προϊόν κληρονομιάς, χρόνου και περιβάλλοντος ισχυριζόταν ένας από τους μεγαλύτερους κοινωνιολόγους, ο Emile Durkheim, εννοώντας ότι ο άνθρωπος επηρεάζεται από το τι κληρονόμησε, τι έμαθε στην διάρκεια του χρόνου και σε τι περιβάλλον ζει. Μια κοινωνία η οποία έχει θετικούς και αισιόδοξους ανθρώπους που είναι δραστήριοι και βοηθάει και ο ένας τον άλλο έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να προοδέψει για το καλό όλων, ενώ μια κοινωνία που αποτελείτε περισσότερο από απαθείς, απαισιόδοξους και ζηλόφθονους ανθρώπους είναι περισσότερο καταδικασμένη στον μαρασμό στην αποτυχία και στην στασιμότητα. Ο απαθής σαν χαρακτήρας δεν τον νοιάζει και πολύ για το τι συμβαίνει γύρω του εκτός φυσικά αν είναι κάτι που αφορά μόνο τον εαυτό του η τα συμφέροντα του. Είναι συνήθως και ένας βολεμένος τύπος που δεν το ενδιαφέρει και πολύ να συμμετάσχει στην κοινωνική προσφορά και δραστηριότητα, αλλά σπαταλαει τον ελεύθερο χρόνο του συνήθως αραχτος στα καφενεία, στις καφετέριες και σε προσωπικές ασχολίες. Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι από τους κοινωνικά χειρότερους διότι όχι μόνο φρενάρουν την πρόοδο μιας κοινωνίας αλλά συμβάλουν και στην υποβάθμιση της αφού δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτα στα κοινά και η απραξία είναι εχθρός της κοινωνικής προόδου. Ο απαθής/βολεμένος περιμένει να τρέξουν οι άλλοι για τα προβλήματα της κοινωνίας, και αν δεν τα καταφέρουν καλά τότε μπορεί να κάνει και κριτική η δεν μιλά καθόλου αποδεχόμενος την υπάρχουσα κατάσταση. Πολλά δεινά στην κοινωνία μας θα μπορούσαν να είχαν αποφθεχθεί αν υπήρχαν και πιο δυναμικοί άνθρωποι που θα αντιδρούσαν, θα βοηθούσαν και θα συμμετείχαν παρά να είναι απαθείς. Ο ζηλόφθονος τύπος λόγο της δικής του ανεπάρκειας και αποτυχίας να καταφέρει τους στόχους και τα όνειρα του, ζηλεύει τους άλλους ανθρώπους για τις επιτυχίες τους.. Η ζηλοφθονία είναι το αίσθημα του μίσους που αισθάνεται το άτομο για τα πνευματικά, υλικά και σωματικά προτερήματα που έχουν οι άλλοι και που δεν έχει αυτός. Συνήθως ο ζηλόφθονος έχει έλλειψη αυτοπεποίθησης, νιώθει ανασφάλεια, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση σε σύγκριση με τους άλλους και αυτά τα αισθήματα του γίνονται ακόμα πιο ισχυρά όταν βρίσκεται μπροστά σε κάποιον που έχει πετύχει καλύτερα στην ζωή του. Ο λόγος του ζηλόφθονου ατόμου είναι σχεδόν πάντα κατηγορηματικός αφού η έλλειψη αποδοχής των επιτυχιών των άλλων τον κάνει να ζηλεύει και να κατηγορεί. Ο ζηλόφθονος δύσκολα προσαρμόζεται σε κοινωνικό περιβάλλον με επιτυχημένους ανθρώπους και αυτό του δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη ζήλεια κάτι που τον απομονώνει από αυτούς ακόμα περισσότερο. Τέλος υπάρχει και ο αισιόδοξος που βλέπει σχεδόν παντού δυνατότητες παρά δυσκολίες. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που βλέπουν την κοινωνία γύρω τους με περισσότερο θετική σκέψη και είναι συνήθως η κινητήριος δύναμη σε πολλά κοινωνικά θέματα. Χάρη στους αισιόδοξους έχουν γίνει μεγάλοι πρόοδοι σε κοινωνίες σε αντίθεση με τους απαθείς και τους ζηλόφθονους. Οι τύποι αυτών των ανθρώπων βρίσκονται σε όλες τις κοινωνίες και επηρεάζουν μέχρι ένα βαθμό την λειτουργία μιας κοινωνίας και τις κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Δεν το βάζουν κάτω στα δύσκολα διότι η αισιοδοξία τους είναι τόσο δυνατή που καταφέρνουν να επιτύχουν πράγματα εκεί που άλλοι έβλεπαν αποτυχία η που δεν τους ένοιαζε καν να ασχοληθούν. Οι αισιόδοξοι αν δεν καταφέρουν τον σκοπό τους, δεν απογοητεύονται αλλά με την ενέργεια και θετική σκέψη που τους διακρίνει συνεχίζουν να ασχολούνται και να δημιουργούν νέους στόχους. Σε αντίθεση με τους απαθείς και ζηλόφθονους που περισσότερο διώχνουν τους ανθρώπους από κοντά τους λογά της ζήλειας και της ανικανότητας τους να συνεργαστούν ο αισιόδοξος τραβά τους θετικούς ανθρώπους κοντά του μεταδίδοντας την αισιοδοξία και την θετική ενεργεία του και μαζί κατορθώνουν πολλά θετικά πράγματα. Ένα παράδειγμα κοινωνιών που είναι επηρεασμένες από αυτούς τους τύπους των ανθρώπων που περιγράφω ως άνω υπάρχουν και στην Ρόδο. Έχουμε χωριά που είναι γεμάτα δραστηριότητες και ζωή όπως είναι οι διάφορες κοινωνικές, πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, και υπάρχουν χωριά που δεν κάνουν σχεδόν τίποτα. Στα χωριά που είναι δραστήρια με πολιτιστικές και κοινωνικές δραστηριότητες υπερτερούν οι θετικοί, ενεργοί και αισιόδοξοι άνθρωποι για το καλό του συνόλου της κοινωνίας τους σε αντίθεση με τις άλλες τοπικές κοινωνίες που υπερτερούν οι μίζεροι, οι απαθείς και οι ζηλόφθονοι. Αυτές οι κοινωνίες είναι καθηλωμένες στην στασιμότητα, στην απάθεια, στην ζηλοφθονία και την κοινωνική απραξία. Κάθε κοινωνία είναι για από τους λόγους αυτούς ο καθρέπτης των κατοίκων της που με τις πράξεις τους καθορίζουν και τον βαθμό της αποτυχίας η επιτυχίας τους σαν κοινωνία.