ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΤΑΙ, ΜΕΝΕΙ ΕΚΤΟΣ
- Σε κάθε μεγάλη κρίση δεν συμβαίνουν μόνο τραγικά γεγονότα. Είναι οι στιγμές που μας κάνουν όλους να εστιάζουμε εκεί. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχουν και αισιόδοξα μηνύματα. Για παράδειγμα ο εγκλεισμός στο σπίτι του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας, ειδικά στις πιο εκσυγχρονισμένες πόλεις, έδωσε την ευκαιρία στον πλανήτη να κάνει μια αυτοκάθαρση. Οι εικόνες από τους δορυφόρους αποδεικνύουν πόσο πολύ το χρειαζόταν αυτό η Γη.
Πέρα όμως από το οικολογικό όφελος που είχε αυτή η παύση, δόθηκε σε όλους μας η ευκαιρία να ασχοληθούμε με πράγματα και με καταστάσεις που συνεχώς αναβάλλαμε. Κάποιοι βρήκαν χρόνο να ασχοληθούν με την οικογένειά τους που η καθημερινότητα τους είχε στερήσει. Κάποιοι άλλοι ανακάλυψαν νέα ταλέντα. Κάποιοι εστίασαν στο να επιδιορθώσουν και να καλλωπίσουν τα σπίτια τους.
Αυτό δεν έγινε μόνο σε ατομικό επίπεδο. Σε κάποιες πόλεις πέρασε και σε επίπεδο δήμου. Οποία πιο ιδανική ευκαιρία να διορθωθούν βλάβες και οδοστρώματα, να καθαριστούν τα πάρκα, να καλλωπιστούν οι δημόσιοι χώροι. Σε κάποιες άλλες δόθηκε έμφαση σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Φτιάχτηκαν κέντρα υποδοχής αστέγων και ενισχύθηκαν οι κοινωνικές δομές.
Ένα μεγάλο κύμα εθελοντισμού ξεπρόβαλε σε όλη τη χώρα, βγάζοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που ήταν κρυμμένα ή καταπιεσμένα λόγω των υποχρεώσεων της καθημερινότητας του καθενός. Ο εγκλεισμός έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε μέσα μας κάποιες πτυχές που δεν φανταζόμασταν ότι είχαμε.
Το ερώτημα είναι: Έγινε ο κόσμος μας καλύτερος επειδή φτιάξαμε μερικά “μερεμέτια” ή επειδή δώσαμε λίγο παραπάνω σημασία στον συνάνθρωπο; Ιδανικός σίγουρα δεν έγινε. Λίγο καλύτερος όμως έγινε. Κι αυτό το λίγο είναι αρκετό για να θέσει τις βάσεις για κάτι ακόμα καλύτερο. Διότι όπως καθετί δύσκολο από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε.
Φαίνεται πως βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας πολύ μεγαλύτερης κρίσης απ’ όλες όσες είχαν καταγραφεί στη σύγχρονη εποχή. Στις μέρες που έρχονται θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε πολλά δεδομένα και να διεκδικήσουμε εκ νέου κάποια πράγματα που μέχρι σήμερα ήταν κεκτημένα.
Το δυστύχημα είναι ότι δεν είναι στο χέρι μας να το αποφύγουμε. Η σύγκρουση με τη νέα πραγματικότητα θα είναι σφοδρή και θα προκαλέσει τεράστιες απώλειες σε πολλαπλά επίπεδα. Υπάρχει όμως μια ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες κρίσεις. Αφενός είναι παγκόσμια και καθολική και αφετέρου έχουμε ήδη κάνει κάποιες εκτιμήσεις για το που μπορεί να πάει λόγω του χρόνου εγκλεισμού.
Είναι σημαντικό αυτή τη στιγμή να μην παρατήσουμε τα όπλα λόγω της μεγαλύτερης καταιγίδας που έρχεται. Τώρα είναι η ώρα να πάρουμε πρωτοβουλίες ώστε να θωρακίσουμε τη ζωή και το μέλλον μας. Το να μένουμε άπραγοι και να μοιρολογούμε είναι ανούσιο και καταστροφικό. Η νέα πραγματικότητα θα ευνοήσει σε βάθος χρόνου εκείνους που έχουν προνοήσει και μπορούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της.
Η Οικονομία θα αλλάξει, ο Τουρισμός θα αλλάξει, το Επιχειρείν θα αλλάξει. Όλα θα αποκτήσουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Όποιος δεν μπορεί να τη δει, θα βρεθεί πολύ σύντομα εκτός “παιχνιδιού”. Η νέα πραγματικότητα θα είναι αμείλικτη και θα δώσει προβάδισμα μόνο σε όσους έχουν τη διάθεση και το όραμα να την ακολουθήσουν.
Κάθε εποχή έχει τις δικές τις ιδιαιτερότητες, τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Δεν μπορεί να πει κάποιος ότι ήταν πιο εύκολα ή πιο δύσκολα σε άλλες εποχές. Σίγουρα ήταν διαφορετικά. Η εσωτερική όμως ανησυχία του ανθρώπου και η τάση του να προσαρμόζεται ήταν οι καθοριστικοί παράγοντες της εξέλιξής μας. Αυτό θα γίνει και τώρα. Θα δυσκολευτούμε πολύ, θα αναζητήσουμε λύσεις και στο τέλος θα προσαρμοστούμε. Μέχρι την επόμενη ανατροπή.
--
Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής
