Ωφέλιμος ή επιβλαβής για την Ιστορική Μνήμη ο εκσυγχρονισμός του Κτηματολογίου Ρόδου;
- Αφορμή για το παρόν όχι μόνο το δημοσίευμα του κ. Ιωάννη Κουμπιάδη, oύτε μια σύντομη συνομιλία με τον κ. Τάσο Χαμουζά δικηγόρο και εκπαιδευτικό, για το Κτηματολόγιο αλλά και οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων σχετικά με το ρητορικό πλέον ερώτημα για το αν τελικά ο εκσυγχρονισμός του Κτηματολογίου Ρόδου είναι ωφέλιμος ή όχι για την Ιστορική μας Μνήμη. Φυσικά και είναι. Μας θυμίζει το ρητορικό ερώτημα πριν την μετεγκατάσταση του Κτηματολογίου Ρόδου που για οκτώ (8) ολόκληρους μήνες περιμέναμε ν’ αποφασισθεί αν θα μετεγκατασταθεί το Κτηματολόγιο της Ρόδου σε νέο κτίριο ή όχι, αν δηλαδή θα έπρεπε να εργαζόμαστε μέσα σε σκόνες, αρχεία που δεν είχαν ποτέ απογραφεί μέχρι πρόσφατα, με ταβάνια να πέφτουν στα κεφάλια μας και στα κεφάλια των συναλλασσομένων, παράθυρα που μπάζανε νερά, κρύο και ζέστη και πολλά άλλα που μόνο σε ταινίες του Χίτσοκ μπορεί κανείς να τα φανταστεί.
Όλα καλά και ευτυχώς τα καταφέραμε εν τέλει με τη βοήθεια του Δήμου Ρόδου ο οποίος διά του εκλεγμένου Δημάρχου κ. Αντώνη Καμπουράκη, έδειξε αποφασιστικότητα και παραχώρησε κτίριο για να εκλείψουν τα προβλήματα αυτά, βεβαίως και του Αντιδημάρχου κ. Στέφανου Δράκου αλλά και του τέως Δημάρχου κ. Φώτη Χατζηδιάκου που μερίμνησε για την ύπαρξη ή αρχική αποκατάσταση του νέου κτιρίου. Επίσης με τη συνδρομή του εξαιρετικού συνεργείου να βοηθήσει στη μεταφορά. Φυσικά να μην ξεχνάμε τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Βασίλη Περίδη, τον Πρόεδρο του ΤΕΕ κ. Αντώνη Γιαννικουρή και τον κ. Παναγιώτη Τσιράκο Πρόεδρο των Τοπογράφων Μηχανικών που όλοι μαζί ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον Διευθυντή της Υπηρεσίας μας κ. Νικόλαο Ματσάκη καθώς και τα ΜΜΕ για το σκοπό αυτό. Όλα αυτά βέβαια δεν θα ήταν εφικτά αν οι υπάλληλοι δεν είχαν ζητήσει βοήθεια, δεν διαμαρτύρονταν και εν τέλει δεν δούλευαν για επτά (7) μήνες σε άθλιες συνθήκες εργασίας για να ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση της Υπηρεσίας. Περασμένα ξεχασμένα κι αν μας άφησε κούραση και ταλαιπωρία αυτή η ιστορία ας υπολογιστεί σαν «παράσημα πολέμου».
Η απάντηση στην παραπάνω ερώτηση είναι φυσικά ότι θα είναι ωφέλιμος ο εκσυγχρονισμός του Κτηματολογίου Ρόδου για όλους πολίτες, συναλλασσομένους επαγγελματίες και φυσικά τους υπαλλήλους που προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να ανταπεξέλθουμε γιατί πραγματικά μοιάζει με Γολγοθά η καθημερινή μας τριβή με το αντικείμενο της εργασίας μας. Δεν είμαστε αχάριστοι αντιθέτως ευγνώμονες αλλά υπάρχουν δυσκολίες.
Το ερώτημα όμως και η ένσταση που γεννιούνται είναι τι θα απογίνουν όλα αυτά τα ιστορικά έγγραφα που υπάρχουν μέσα στο Κτηματολόγιο της Ρόδου γιατί παραμένουν ασυντήρητα λόγω νομοθετικού κενού και ασυνεννοησίας του κρατικού μηχανισμού. Τυχαία ή σκόπιμα δεν γνωρίζω αλλά υπάρχει πρόβλεψη ή θα περάσει κι αυτό στα γρήγορα σε ένα νομοσχέδιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα κάποιων ώστε να παρακαμφθεί η σημασία των ιστορικών εγγράφων κειμένων και βιβλίων για την ιστορία του τόπου μας;
Με την ευκαιρία της μετακόμισης του αρχείου μας δόθηκε η «ευλογία», να έρθουμε αντιμέτωποι με απογραφή οθωμανικών κτηματικών βιβλίων αυτών που προφανώς χρησιμοποίησαν οι Ιταλοί για να φτιάξουν ένα Κτηματολόγιο που ενδεχομένως οικειοποιήθηκαν τη δομή που εμείς οι νεώτεροι τουλάχιστον αγνοούσαμε. Παλιά Οθωμανικά Κτηματικά Βιβλία Χειρόγραφα που προφανώς αφορούν κτηματικές εγγραφές. Αυτά όπως διασώθηκαν μέχρι σήμερα και ήταν σε αχρησία, εκτός των βιβλίων ελαιοδέντρων μεταφέρθηκαν με ασφάλεια στο νέο κτίριο.
Αυτά τα βιβλία ή Κιτάπια θα τα ονόμαζα και ας μου επιτραπεί η έκφραση από τους ειδικούς επιστήμονες αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας και θα έπρεπε εκτός του να δοθεί ιδιαίτερος χώρος και μέριμνα για την ψηφιοποίηση και μελέτη τους, να παραμείνουν στον τόπο μας και όχι να περάσουν στα χέρια ιδιωτών, για συντήρηση, μετάφραση και μελέτη με τις προδιαγραφές της Κοσμητικής Συλλογής με την βοήθεια πάντα των ειδικών επιστημόνων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και των Ιστορικών Αρχείων.
Θεωρώ ότι είναι πρακτικό το θέμα του εκσυγχρονισμού της Υπηρεσίας και φυσικά όλοι μας θα συνδράμουμε προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά η διάσωση, διατήρηση και μελέτη του ιστορικού αρχείου των Οθωμανικών και Ιταλικών κειμένων του Κτηματολογίου Ρόδου είναι κάτι που επιβάλλεται να γίνει άμεσα από ειδικούς επιστημονικούς φορείς για την διατήρηση της Ιστορικής μας Μνήμης μιας και αποτελούν πηγές της Ιστοριογραφίας του τόπου μας.
Τέλος, αν δεν είχαν γίνει τόσες ανούσιες αντιμαχίες μεταξύ των διαφόρων φορέων θα μπορούσαμε να γυρίσουμε και ένα ντοκιμαντέρ για τον τρόπο μεταφοράς του αρχείου αυτού από το παλιό κτίριο στο νέο. Η ιστορία και το μέλλον θα μας καλέσει να απολογηθούμε αν δεν μεριμνήσουμε στο παρόν γιατί η ιστορία έχει συνέχεια και αποτυπώνεται καθημερινά.
Ελένη Ν. Καραγιάννη
