Είπα να μην ασχοληθώ με την πολιτική για κάποιο διάστημα γι αυτό και οι αναρτήσεις μου ήταν τον καιρό αυτόν ποιήματα, ποιηματάκια, και σαχλαμαρίτσες -έτσι, για αποτοξίνωση. Εξ’ άλλου, η πολιτική μας έχει χάσει απο την άποψη του σχολιασμού το ενδιαφέρον της. Όχι πως οι επιπτώσεις της δεν είναι σοβαρές μα, να, είναι σαν εκείνες τις κασέτες -τις θυμάστε τις κασέτες- που άμα έφταναν στο τέλος ξανάρχιζαν αυτόματα απο την αρχή. Ή καλύτερα, σαν τους ιμάντες της γυμναστικής που γυρίζουν και γυρίζουν κι εμείς περπατάμε και περπατάμε χωρίς να πηγαίνουμε πουθενά. Κάπως έτσι.
Έρχεται όμως τώρα ο Χρηστάρας ο Παπουτσής και, στο όνομα προφανώς της περίφημης μεταρρύθμισης και της ανανέωσης που οι κυβερνώντες εξαγγέλλονται, διορίζεται στην Διεθνή Τράπεζα. Είναι φανερό πως κάποιο γραμμάτιο προς το ΠΑΣΟΚ ξωφλάει ο Σαμαράς, μα δεν μ’ενδιαφέρει ποιό -ας τα βρούνε σαν καλά συνεταιράκια, Δεξιοί και σοσιαλιστές της πλάκας. Επίσης δεν με εκπλήσσουν και γι αυτό δεν με ενδιαφέρουν και οι φωνασκίες των Νεο Δημοκρατών -ξέρετε, αυτών που μάχονται για την κάθαρση του δημόσιου τομέα και ενάντια στους διορισμούς “ημετέρων” – και που θα θέλανε κάποιον δικό τους αντί για τον ΠΑΣΟΚο. Χεχεχεχε!…
Αυτό που θεωρώ ποιό σημαντικό όμως είναι πως δεν έχουμε γλυτώσει απο τα φαντάσματα του παρελθόντος κι ούτε πρόκειται να γλυτώσουμε έτσι που πάμε. Βγαίνουν ένας ένας, σιγά σιγά απο τις κρύπτες τους και εμφανίζονται και πάλι στο προσκήνιο… για να μας σώσουν. pavlidiscartoons.com/blog
