ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
-- Αακατανόητα τα όσα συμβαίνουν και όσα λέγονται, τα απλά περιπλέκονται και τα ουσιώδη ρίχνονται στον ΚΑΙΑΔΑ, ως νοσηρά και άχρηστα.
Αρνιέται την στασιμότητα και η Κοινωνία και το Σύμπαν, το χθεσινό έφυγε και έγινε παρελθόν, το παρόν διατρέχει τον χρόνο του με ασύλληπτη ταχύτητα και άμεσα γίνεται παρελθόν και το Μέλλον κουβαλά μαζί του μια φαντασιακή φόρτιση.
Η βαριά σκιά του παρελθόντος, χωρίς καμιά δική μας συναίνεση, είναι μονίμως παρούσα και σαν να ζητά εκδίκηση, πιέζει για την ερμηνεία της και ταυτόχρονα περιγελά την ανικανότητα μας, να την κατανοήσουμε και να διδαχθούμε.
Ο χρόνος ποτέ δεν είναι ανενεργός, συνεργοί πάντοτε μαζί του, του φορτώνουμε στην πλάτη, γεγονότα, πράξεις, παραλήψεις που εκ των υστέρων, χαμένοι στην μετάφραση τους, αρνούμεθα να δούμε την αλήθεια, αρνούμεθα να αποδεχθούμε τις αιτίες και να δώσουμε απάντηση στο γιατί.
Τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, σε όλα τα επίπεδα αυτου που ονομάζουμε ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΒΙΟΣ, ανατρέπουν αρχές και αξίες, σε ατομικό, συλλογικό και πολιτικό επίπεδο.
Ο πολίτης με όσα βίωσε και βιώνει και με την οικονομική θηλειά στον λαιμό οδηγήθηκε αναγκαστικά και με επιλογή των ισχυρών, στην εξατομίκευση και την αναγκαστική απομόνωση του, το κοινό αγαθό του έγινε ξένο και απεμπόλησε την ιδιότητα του ενεργού πολίτη.
Οι συλλογικότητες ευτελίστηκαν και νεκρώθησαν, η απονεύρωση είναι καθολική, οι ΘΕΣΜΟΙ υφίστανται μόνο κατ όνομα, στην πράξη ή σιωπούν ή γίνονται όργανα της Εκτελεστικής Εξουσίας.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ποδηγετημένη από τα ισχυρά ΔΙΕΘΝΗ και ΝΤΟΠΙΑ οικονομικά συμφέροντα, ξεπούλησε την αξιοπιστία της και έγινε ο πιστός υπηρέτης τους.
Στην χώρα μας προσθετικά, αλλά με καταιγιστικούς ρυθμούς στα χρόνια της Πρωθυπουργίας του κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, το ένα αρνητικό διαδέχεται το άλλο, με αποτέλεσμα να έχει ήδη ξεχειλίσει το ποτήρι της ανοχής και της προσμονής.
Οι κατέχοντες την ΕΞΟΥΣΙΑ, πιστεύουν ότι όλες οι αντιδράσεις των πολιτών, είναι θυμικές και ότι τα πάντα μπορούν μάνα ξεπεραστούν με την χρήση της κατάλληλης επικοινωνιακής προπαγάνδας.
Το έγκλημα των ΤΕΜΠΩΝ, ο αναιτιολόγητος θάνατος τόσων νέων ανθρώπων, ήταν η σταγόνα που έφερε στην επιφάνεια, την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών.
Οργή και θυμός, με την απαίτηση τιμωρίας των υπευθύνων, όχι ηλιθιωδώς, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, αλλά με πλήρη συνείδηση του τι έλεγε ο Πρωθυπουργός, πρίν αλέκτωρ λαλήσει, ονομάτισε τον υπεύθυνο, ένοχος ο σταθμάρχης.
Καθημερινά θρηνούμε θανάτους, θανάτους πραγματικούς και θανάτους αξιοπρέπειας, πόσοι οι θάνατοι από τον κορονοιό;
Πόσοι θάνατοι από την υπολειτουργία των ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ, πόσοι θάνατοι στους δρόμους, πόσοι θάνατοι από την αισχρή εκμετάλλευση, πόσοι από την ανέχεια και πόσοι από τις θηλειές των χρεών σε Τράπεζες, Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία.
Οι ευτελισμένοι και αναξιόπιστοι ΘΕΣΜΟΙ προστασίας του πολίτη, έγιναν φερέφωνα της Εκτελεστικής Εξουσίας, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ έχασε την εμπιστοσύνη των πολιτών, οι ΘΕΣΜΟΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ έγιναν ετερόφωτοι και το μακρύ χέρι του Κράτους.
Επιμελητήρια και Επιστημονικοί Σύλλογοι, λόγων πολλαπλών πιέσεων πήραν διαζύγιο από την κύρια αποστολή τους, αυτήν της προστασίας των δικαιωμάτων των μελών τους και της παρέμβασης τους στα πολιτικά δρώμενα.
Η προστασία των ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ, παρέμεινε ορφανή και γίνεται βορά των ιδιωτικών συμφερόντων.
Η Ιδιωτικοποίηση τους είναι η αιτία και οι αφορμές, για τα δυστυχήματα, για τις καταστροφές, για την εξαθλίωση των πολιτών, για την φτωχοποίηση της Κοινωνίας.
Οι πολλαπλές ιδιοτικοποιήσεις είναι η γενεσιουργός αιτία για την ακρίβεια στην ενέργεια, τους πληστηριασμούς, στην ακρίβεια, στους πενεχρούς μισθούς και συντάξεις.
Η Ηλεκτρονική διακυβέρνηση έκανε βήματα μόνο για την εξυπηρέτηση των Τραπεζών και των εισπρακτικών μηχανισμών, η ταχύτητα εξυπηρέτησης του πολίτη από τις υπηρεσίες και τους οργανισμούς είναι μικρότερη του αραμπά.
Χαμένοι στην μετάφραση, μετά από κάθε τι αρνητικό αναζητούμε ένα θύμα, προσωποποιούμε τον δήθεν υπεύθυνο και δίνουμε συγχωροχάρτι στους πραγματικά υπεύθυνους.
Είναι επιτακτική η ανάγκη αναδιάρθρωσης της Κρατικής Διοίκησης, της λειτουργίας των ΘΕΣΜΩΝ σε όλα τα επίπεδα, της ανεξαρτησίας της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, της αυτοτέλειας και οικονομικής αυτοδυναμίας των ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ, του ελέγχου της ληστρικής λειτουργίας των ΤΡΑΠΕΖΩΝ.
Δοκιμάστηκε και απέτυχε οικτρά σε όλους τους τομείς το ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ του κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.
Η ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΑΕ προσπαθεί να μας πείσει για τις οικονομικές επιτυχίες της εταιρείας του, χρησιμοποιώντας τα υποτελή του ΜΜΕ, περηφανεύεται για το ξεπούλημα σε ξένους επενδυτές των περιουσιών των πολιτών, που βρίσκονται κάτω από την χατζάρα των Τραπεζών και για τις επενδύσεις των διάφορων funds τα οποία αγοράζουν ότι μπορεί να δώσει κέρδος, όχι με δικά τους χρήματα, αλλά με δάνεια των ΤΡΑΠΕΖΩΝ.
Σαν δαμόκλεια σπάθη για εκφοβισμό των συντηριτικών πολιτών, χρησιμοποιεί τον φόβο της ακυβερνησίας, μάλλον δεν έχει ακόμα κατανοήσει, ότι όποια ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και αν προκύψει, θα είναι καλύτερη από μια δεύτερη ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.
Παρασκευάς Γιάννης
