Ενα είναι το συμπέρασμα απο αυτά που έγραψαν, που είπαν χθες στους επικήδειους, οτι η προσφορά του Καθηγητή Δημήτρη Κρεμαστινού στη Δωδεκάνησο και τους ανθρώπους της είναι ανεκτίμητη.
Ανεκτίμητη ήταν η προσφορά του στην Επιστήμη, στην Πολιτική, στην Ελλάδα, στην ξεχασμένη ελληνική περιφέρεια και φυσικά στη Ρόδο, τα Δωδεκάνησα, το Αιγαίο. Απο την ώρα που κυκλοφόρησε η θλιβερή είδηση του θανάτου του, δεν υπήρξε η παραμικρή κακία, μόνο έπαινοι και αγάπη για τα όσα έδωσε στους συνανθρώπους του. Μακριά η διαδρομή του, σημαντικές οι παρεμβάσεις του στον τομέα της Υγείας και φυσικά αμέτρητες οι πρωτοβουλίες του για να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές...Ο Καθηγητής από χθες "αναπαύεται" στη Ροδιακή γη που τόσο αγάπησε, στον οικογενειακό τάφο στον Ταξιάρχη. Η Δωδεκάνησος , όλοι εμείς, χάσαμε το αποκούμπι μας, όπως σωστά έγραψε ο Βασίλης Παπανικόλας. Ήταν ο άνθρωπος, ο επιστήμονας, ο πολιτικός που είχε βάλλει τη Δωδεκάνησο, τη Ρόδο, τον Αρχάγγελο, τη Χάλκη στη πρώτη γραμμή του αθηνοκεντρικού κράτους με άπειρες παρεμβάσεις και έργα ζωής...Ήταν ένας "αθεράπευτος" Δωδεκανήσιος έλεγε στον επικήδειο της η Φώφη Γεννηματά. Τώρα αυτός πορεύεται προς την αθανασία και όλοι εμείς αν μη τι άλλο οφείλουμε να σεβόμαστε τη μνήμη του και να την τιμούμε.