Υπέρ του βοτσαλωτού στην πύλη D’ Amboise ο Πάνος Βενέρης

Εργασίες διαμόρφωσης πεζοδρόμων στην πύλη D’ Amboise.
Αρκετοί φίλοι ρωτούν ποια είναι η γνώμη μου για τις εργασίες διαμόρφωσης - πλακόστρωσης πεζοδρόμων που οδηγούν στην πύλη D’Amboise (πλατανάκια) στην παλιά πόλη της Ρόδου, όπου αντικαθίσταται το παλιό βοτσαλωτό με πλάκες Λάρδου. Η γνώμη μου είναι ότι το «βοτσαλωτό» ανήκει στη μακραίωνη παράδοση επίστρωσης επιφανειών τόσο σε δημόσιους όσο και σε ιδιωτικούς χώρους της Ρόδου, αποτελώντας παράλληλα ένα από τα σημαντικότερα συστατικά της. Έτσι, οποιαδήποτε παρέμβαση γίνεται σε επιφάνειες διαμορφωμένες μ’ αυτό, πρέπει να στοχεύει κατ’ αρχήν στην ανάδειξη, τη διατήρηση και τη συντήρησή του, πολύ δε περισσότερο όταν αυτό γειτνιάζει ή κοσμεί μνημειακούς χώρους. Μόνο αν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε είναι θεμιτή η αντικατάστασή του με άλλο υλικό. Εν προκειμένω, δεν θεωρώ ότι συντρέχει τέτοια συνθήκη. Επομένως θα έπρεπε να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για τη συντήρηση και αποκατάσταση του ομολογουμένως φθαρμένου παλαιού βοτσαλωτού, πολύ δε περισσότερο όταν αυτό οδηγεί σε μια από τις κύριες εισόδους του μνημειακού συνόλου της παλιάς πόλης.
Μια αντίστοιχη συζήτηση είχαμε λίγο πριν τις γιορτές με ένα καλό φίλο, πολεοδόμο και πρώην πρόεδρο της Ένωσης Ευρωπαίων Πολεοδόμων - Χωροτακτών, όταν καθήμενοι στην ιστορική καφετέρια «Διόνυσος» , σχολιάζαμε την αντικατάσταση μέρους του εξαιρετικού και μνημειακού χαρακτήρα πλακόστρωτου – λιθόστρωτου του λόφου του Φιλοπάππου πλησίον της Ακρόπολης (που αποτελεί ίσως το σημαντικότερο έργο του αείμνηστου Καθηγητή ΕΜΠ και ακαδημαϊκού Δημήτρη Πικιώνη που κατασκευάσθηκε την περίοδο 1954-57), το οποίο αυτή τη φορά αντικαταστάθηκε με … άσφαλτο, προκειμένου να δημιουργηθεί πλάτωμα κυρίως για τη στάθμευση λεωφορείων που μεταφέρουν τουρίστες από τα κρουαζιερόπλοια του Πειραιά στην Ακρόπολη. Και όλα αυτά, φαντασθείτε, πλησίον του μεγαλύτερου μνημείου της ανθρωπότητας.
Πανος Βενέρης - facebook