Το μήνυμα των Θεοφανείων 2025:Η ενότητα και τα παιδιά
Κάθε χρόνο έτσι και φέτος αξιωθήκαμε να ζήσουμε το θαύμα των Θεοφανείων 2025. Για εμάς ή για τον καθένα που το ζει και το βιώνει διαφορετικά. Έτσι κάθε χρόνο αυτή η Άγια ημέρα της Φανέρωσης του Τριαδικού μας Θεού για εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, μας φωτίζει διαφορετικά.
Φέτος δύο υπέροχα αδέλφια εκτός των άλλων παιδιών που βούτηξαν για την ανάδυση του Τιμίου Σταυρού σε όλο τον κόσμο, στη Ρόδο μας απετέλεσαν τους πρωταγωνιστές στα δικά μας μάτια των Θεοφανείων. Το ένα παιδί ο Μιχάλης ετών 14 ανέσυρε το Σταυρό από τον βυθό και η μικρή αδελφούλα του η Χαριτωμένη ετών 11,5 που για πρώτη φορά απ’ όσον τουλάχιστον θυμάμαι τόσο μικρό κορίτσι συμμετείχε στα Θεοφάνεια στη Ρόδο έκανε κι αυτή την προσπάθειά της για ν’ ανασύρει τον Σταυρό.
Η συγκίνησή μας μεγάλη όταν το μικρό αγόρι ανέσυρε τον Σταυρό και βοηθήσαμε λίγο την μικρούλα αδελφή του να ανέβει δίπλα του την ώρα της ευλογίας από τον Σεβασμιότατο Δεσπότη μας κ.κ. Κύριλλο.
Τα δύο μικρά αδέλφια αγαπημένα μας γέμισαν πίστη και αισιοδοξία όχι μόνο γιατί ήταν μικρά παιδιά αλλά κυρίως γιατί ήταν αγαπημένα. Εμείς οι μεγαλύτεροι νιώσαμε ότι αυτό θα είναι και μήνυμα για όλους μας και για την ευλογία του τόπου μας.
Η ελπίδα, η πίστη, η αγάπη και η ενότητα μεταξύ των αδελφών είναι αυτό το φετινό μήνυμα των Θεοφανείων. Γιατί σύμφωνα με την Πίστη μας όλοι είμαστε αδέλφια κάτω από τον Θεό και αυτή είναι η Πίστη μας.
Πραγματικά τα Θεοφάνεια μας φανέρωσαν μέσα από το Φως ότι εκεί πρέπει να πιστέψουμε για να προκόψουμε σαν κοινωνία στα παιδιά και στην ενότητα. Το μέλλον μας είναι εκεί που βλέπουμε κι εμείς αυτό είδαμε και αυτό καταλάβαμε.
Η αλήθεια είναι ότι η βάση για ότι ζούμε και όπως δρούμε στο παρόν είναι ότι θα βρουν οι νέες γενιές και τα παιδιά μας. Συνεπώς θα πρέπει να καταλάβουμε ότι ο ρόλος που μας δίνεται στη ζωή μας ειδικά όταν έχουμε ταχθεί να υπηρετούμε το κοινωνικό σύνολο με οποιονδήποτε τρόπο θα πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί. Θα πρέπει να έχουμε ενότητα και να σεβόμαστε τους γύρω μας γιατί τελικά αυτός ο ρόλος είναι δανεικός από το μέλλον των παιδιών μας. Από κάπου παραλάβαμε και κάπου αλλού θα παραδώσουμε. Άρα κρινόμαστε στο παρόν που θα γίνει κάποτε παρελθόν.
Ας γίνουμε λοιπόν ιδιαιτέρως προσεκτικοί όταν υπηρετούμε καθ’ οποιονδήποτε τρόπο την πατρίδα και τον τόπο μας. Τελικά στο παρόν μπορεί να είμαστε διαχειριστές αλλά στο παρελθόν θα γίνουμε καλή ή κακή ιστορία που εμείς επιλέξαμε.
Ελένη Ν. Καραγιάννη
Απόφοιτη Τμ. Μεσογειακών Σπουδών ΠΑ
Αθλήτρια τριάθλου
