ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-Τα κομμάτια της Ελλάδας βρίσκονται διάσπαρτα ανά τον κόσμο. Στο Βρετανικό Μουσείο τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, αυτά που πήραν το όνομά του “χασάπη” τους και είναι γνωστά ως Ελγίνεια, στο Λούβρο η Αφροδίτη της Μήλου και η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Ταυρίδας στην Αγία Πετρούπολη, το σωζόμενο αντίγραφο του Δισκοβόλου του Μύρωνα στο Βατικανό, η Πληγωμένη Αμαζόνα της Εφέσου στο αυστριακό μουσείο της Βιέννης. Και πόσα άλλα.
Μόνο η Αγία Σοφία βρίσκεται σε έδαφος που ήταν μεν ελληνικό αλλά χάθηκε. Παρά το ότι είχε βεβηλωθεί από τους “ταλιμπάν” της εποχής της Άλωσης, εντούτοις μέχρι τις μέρες μας διατηρούσε ένα μουσειακό χαρακτήρα. Πλέον ο “σουλτάνος της ανακατωσούρας”, η προσωποποίηση της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, αποφάσισε να την κάνει τζαμί. Με τον ίδιο τρόπο που διοργανώνει το “κολλημένο” του κεφάλι του τις φιέστες και τις παραστάσεις μισαλλοδοξίας.
Προφανώς η στάση του είναι ιδιαίτερα ενοχλητική για κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο, όχι όμως τόσο ενοχλητική όσο η παγκόσμια σιωπή των υπολοίπων ηγετών. Και πως να αντιδράσουν άλλωστε όταν τα μουσεία τους είναι γεμάτα από εκθέματα της Αρχαίας Ελλάδας και άλλων αρχαίων πολιτισμών;
Η Αγιά Σοφιά θα έπρεπε να υπάγεται σε ένα ιδιαίτερο καθεστώς, όπως και όλα τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Δεν μπορεί ο κάθε διαταραγμένος ψυχικά ηγέτης να παρεμβαίνει και να τα μεταχειρίζεται σύμφωνα με τις φιλοδοξίες του. Ψιλά γράμματα και αυτά φυσικά όταν συμβαίνουν θηριωδίες ανά τον κόσμο και απλά οι “μεγάλοι” μένουν θεατές.
Δυστυχώς η πορεία της ανθρωπότητας δεν είναι εναρμονισμένη με τις αξίες που θα έπρεπε να τη διέπουν. Το μακιαβελικό “διαίρει και βασίλευε” καλά κρατεί μέχρι τις μέρες μας. Η διαφορετικότητα, που αποτελεί την ομορφιά του ανθρώπινου οικοδομήματος, γίνεται διαχρονικά εργαλείο φανατισμού και οπαδισμού στα χέρια των λάθος ηγετών.
Θεωρητικά, αναπτύσσοντας τις οργανωμένες κοινωνίες είχαμε κατορθώσει να περάσουμε από το επίπεδο των παθών και των ενστίκτων στο επίπεδο της λογικής. Κατορθώσαμε μετά από πολλές περιπέτειες να εγκαθιδρύσουμε το μοντέλο διοίκησης που δεν θα ήταν με το μέρος του ισχυρού αλλά θα ήταν δίκαιο με όλους. Πήραμε τη γνώση και την εξειδικεύσαμε ώστε να πάμε ένα βήμα πιο πέρα. Κάναμε θαύματα στον τομέα της Ιατρικής.
Πρακτικά όμως ενώ κάναμε τεράστια βήματα και κατακτήσαμε πολλές απάτητες κορυφές, σε κάποια θέματα δεν βάλαμε όρια. Καταστρέψαμε το περιβάλλον, βεβηλώσαμε αρχαίους πολιτισμούς, καταστρέψαμε κειμήλια επειδή απλά δεν επεκράτησε η λογική αλλά αφήσαμε τα πάθη ανεξέλεγκτα.
Ο πολιτισμός μας είναι η εικόνα της πορείας μας μέσα στους αιώνες. Είναι η αποτύπωση της εσωτερικής και αισθητικής μας ωρίμανσης. Τι θα ήταν αυτός ο κόσμος αν γκρεμίζονταν εν μια νυκτί τα μνημεία του και χανόταν τα επιτεύγματά του; Αν ο κάθε αμφιβόλου ποιότητας ηγέτης αποφάσιζε να διαλύει ότι έβρισκε από τους προηγούμενους; Αν δεν αναγνωρίζαμε τις καινοτομίες που έκαναν οι προηγούμενοι για να “πατήσουμε” εμείς πάνω και να προχωρήσουμε;
Όλη μας η Ιστορία είναι μια συνέχεια. Ένα νοητό νήμα που ξετυλίγεται και οδεύει στο μέλλον. Οι απαντήσεις στα πιο δύσκολα ερωτήματα, συνήθως βρίσκονται πάνω σε αυτό το νήμα. Όποιος βεβηλώνει την Ιστορία, τείνει να κόψει αυτό το νήμα και θέτει σε κίνδυνο την όλη πορεία. Είναι στο χέρι όλων μας να τη διαφυλάξουμε και να την παραδώσουμε άθικτη στις επόμενες γενιές. Αυτό αποτελεί το μέγιστο χρέος και την ύψιστη ευθύνη μας.
Aπό τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής
foto-ert.gr
