Όπως κι αν εξετάσει κάποιος το γεγονός των ημερών, η ουσία παραμένει η ίδια. Η ζωή ενός νέου ανθρώπου χάθηκε δι' ασήμαντον αφορμή. Η ιστορία έγραψε πως χάθηκε για ένα εισιτήριο, όσο κι αν προσπαθούν τα καλοταϊσμένα παπαγαλάκια να διαστρεβλώσουν το γεγονός υπό το φόβο ενός γενικευμένου ξεσηκωμού. Διότι όσο αποκαμωμένη κι αν είναι η ελληνική κοινωνία, θυμώνει όταν οι συγκυρίες χτυπήσουν άδικα έναν ανήμπορο. Αυτός ο θυμός μπορεί να γίνει πιο ορμητικός κι από παλιρροϊκό κύμα και να μην αφήσει τίποτα όρθιο στο περασμά του. Το ξέσπασμά του είναι που φοβούνται και προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποτρέψουν.
Ήδη από την πρώτη στιγμή το γεγονός αποτέλεσε αιτία διχασμού. Είναι αυτονόητο πως η χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς προϋποθέτει την πληρωμή ενός αντιτίμου. Είναι αυτονόητο πως θα υπάρχει και ο έλεγχος. Από τη στιγμή όμως που “προσπαθούν” να μας κάνουν σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, οφείλουν να διασφαλίσουν στους ανέργους και στους αναξιοπαθούντες μερικές διευκολύνσεις. Όσο κι αν δεν μπορούν να το χωνέψουν κάποιοι, υπάρχουν συμπολίτες μας που αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα κι αυτό το εισιτήριο του λεωφορείου. Κι αυτό δεν είναι λαϊκισμός, όπως θα ήθελαν οι “επικοινωνιακοί εγκέφαλοι” της κυβέρνησης να μας πείσουν. Ούτε δάχτυλος του Τσίπρα είναι. Είναι η αλήθεια.
Ο εκλιπόντας συνελήφθη χωρίς εισιτήριο. Ήταν παραβάτης εις γνώσιν του. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, επικαλέστηκε στον ελεγκτή ότι είναι άνεργος και ότι δεν θα μπορέσει να πληρώσει το πρόστιμο που θα του επέβαλε. Πιθανόν να άναψαν τα αίματα και να αντήλλαξαν κάποιες κουβέντες. Το κακό δεν άργησε να γίνει. Ο ελεγκτής που είχε τα διπλάσια χρόνια από το παιδί όμως, όφειλε να έχει τη ψυχραιμία και την ωριμότητα να διαχειριστεί όσο πιο επαγγελματικά αυτή την κατάσταση. Σε περίπτωση που δεν είχε εκπαιδευτεί για κάτι τέτοιο, το απλούστερο που μπορούσε να κάνει ήταν να ζητήσει από τον οδηγό να ακινητοποιήσει το όχημα και από τον “λαθρεπιβάτη” να εξέλθει. Ούτε η Ελλάδα θα πτώχευε, ούτε η Μέρκελ θα του ζητούσε τα ρέστα.
Ήταν τόσο απλό. Το παιδί θα ζούσε και κανείς δεν θα κατηγορούσε τον ελεγκτή. Τη δεδομένη στιγμή, οι λανθασμένοι χειρισμοί του σε συνδυασμό με το τραγικό γεγονός, αποτελεί αιτία που αδίκως έχει στοχοποιηθεί όλος ο κλάδος των εργαζομένων στα ΜΜΜ. Προς Θεού ας μην επιτρέψουμε σε ένα λάθος να προκαλέσει κοινωνικό ντόμινο. Μια άτυχη στιγμή δεν χαρακτηρίζει έναν ολόκληρο κλάδο. Παντού υπάρχουν καλοί και κακοί επαγγελματίες. Το να στρεφόμαστε όλοι εναντίον όλων, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να εξυπηρετούμε τα σχέδια αυτών που επιδιώκουν τον κοινωνικό αυτοματισμό προκειμένου να εξασφαλίσουν τη μακροημέρευσή τους στην εξουσία.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που το πράττει αυτό. Οι ακριβοπληρωμένοι “φωστήρες” του επικοινωνιακού επιτελείου, προκειμένου να δικαιολογήσουν τους παχυλούς μισθούς τους, έχουν κηρύξει ένα κυνήγι μαγισσών εναντίον όλων όσων δεν συμμορφώνονται με το θεόπνευστο έργο της κυβέρνησης. Για τα κακά ευθύνονται πάντα οι γραφικοί, οι ανεπαρκείς και οι λαϊκιστές της αντιπολίτευσης. Η μόνη υπεύθυνη δύναμη για τη χώρα είναι αυτή που βρίσκεται στο τιμόνι τώρα. Μόνο αυτοί έχουν τις λύσεις και προσπαθούν με πολύ κόπο και με πόνο ψυχής να τις εφαρμόσουν όσο σκληρές κι αν είναι. Αυτό λέγεται αλαζονεία.
Υπάρχει όμως ένας λόγος που γίνονται όλα αυτά. Οι κυβερνώντες γνωρίζουν ότι η ελληνική κοινωνία είναι στα όριά της εξαιτίας των απίστευτων φορολογικών μέτρων που έχουν λάβει. Γνωρίζουν ότι πρέπει να διορθώσουν πολλά πράγματα αλλά κάθε φορά ενώ μπορεί να υπάρχει καλή πρόθεση, κατορθώνουν να το κάνουν με τον λάθος τρόπο. Έτσι έρχονται τα αντίθετα αποτελέσματα. Και δεν διορθώνουν την κατάσταση και υποχωρούν στις δημοσκοπήσεις.
Η ουσία όμως εξακολουθεί να βρίσκεται αλλού. Χάθηκε ένα νέο παλικάρι που δεν έφταιγε σε τίποτα. Πολλοί βιάστηκαν να το χαρακτηρίσουν “τζαμπατζή”. Είναι απορίας άξιο σε περίπτωση που στη θέση του βρισκόταν το παιδί τους, αν θα έδιναν με την ίδια ευκολία αυτό τον χαρακτηρισμό. Εύχομαι ειλικρινά το αίμα αυτού του παιδιού να αποτελέσει αφορμή να συνετιστούμε όλοι και να βάλουμε μια φορά το εμείς πάνω από το εγώ. Αποδείχθηκε και με τον πιο σκληρό τρόπο ότι η αλαζονεία εκτός από ενοχλητική μπορεί να γίνει και άκρως επικίνδυνη.
Aπό τη στήλη “ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ” στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής
