ΤΟ ..ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΚΑΙ Ο ..ΤΡΟΜΟΣ ΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ !
Εδω και αρκετές μέρες, σε μια πλατεία μιας πόλης στήθηκε ενα Χριστουγεννιάτικο δένδρο . Το κουβάλησαν οι εργάτες μέσα σ'ενα φορτηγάκι και το άδειασαν στην κεντρική πλατεία με σκοπό να το στολίσουν κι'αυτό ,σαν τα όμοια του ,Χριστουγεννιάτικα δένδρα,που αυτές τις γιορτινές μέρες εχουν την τιμητική τους και καμαρώνουν με τα επιφωνήματα θαυμασμού των περαστικών.... Περνούσαν οι μέρες ..και αυτό περίμενε υπομονετικά να πάνε οι άνθρωποι να το στολίσουν να του βάλουν και τα φωτάκια του να ζωντανέψει κι'αυτό και να μπει στο κλίμα των εορτών.... Κάθε πρωϊ ,ξυπνούσε με ανυπομονησία ,τίναζε τα φύλλα του περήφανα ...ξεντωνότανε και περίμενε κοιτάζοντας τις 4 γωνίες ,μήπως και φανούν οι ..στολιστές του ..αλλά τίποτα ..πάει και αυτή η μέρα ...βράδιασε πάλι ..ισως ομως αύριο ...για να δούμε, ευτυχώς δεν ήρθαν ακόμα τα Χριστούγεννα,..σκεφτότανε το δεντράκι ...οι μέρες και νύχτες περνούσαν βασανιστικά για το Χριστουγεννιάτικο Ελατο και αυτό περίμενε...περίμενε...περίμενε
αλλα ..μάταια ...κανένας δεν φάνηκε ,κανείς δεν νοιάστηκε ...κανείς δεν πήγε κοντά του να το θαυμάσει και να το χαϊδέψει με τη ματιά του.Ωσπου ενα πρωϊ του ...πέρασε η τρομακτική σκέψη < λες να με ξέχασαν εδω και να μη... θυμούνται που ...με άφησαν ;> ...<λες να επρεπε να με πάνε αλλού ..και έκαναν λάθος οι μεταφορείς μου ; λές ; ω Θεέ μου ,πρέπει να προλάβω ,να ..προλάβω να στολιστώ για τα Χριστούγεννα ...πρέπει...>και τότε ...μάζεψε οση δύναμη είχε και με φωνή ντροπαλή ρώτησε εναν περαστικό που βιαστικά περνούσε απο μπρός του :< Κύριε συγνώμη ,ξέρετε μήπως πιο μέρος είναι εδω ;και πια πλατεία είναι αυτή ;> Απάντηση δεν πήρε απο τον βιαστικό κύριο,....ομως ενας αδέσποτος σκυλάκος που σουλατσάριζε μόνος στη πλατεία,άκουσε .....και γυρνώντας προς το δέντρο του ειπε:< ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Φίλε , γιατί ρωτάς ; δεν ξέρεις ; ...εδω είναι η πλατεία Δημαρχείου ,στη Ρόδο είσαι, ..να'το το Δημαρχείο πίσω σου ,αυτό το μεγάλο κτίριο με τα πολλά παράθυρα και τις μεγάλες πόρτες είναι ... και μπροστά σου αυτο το επιβλητικό κτίριο που βλέπεις είναι η Περιφέρεια Δωδ/σου .... είναι πολύ σημαντική αυτή η πλατεία ..εδω ολη μέρα μπαινοβγαίνουν άνθρωποι με τα καλά τους ρούχα και με χαρτιά στα χέρια και κάνουν δουλειές και συσκέψεις ,εκτός βέβαια απο σήμερα γιατί σήμερα είναι ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και είναι ολα κλειστά, ομως αποκλείεται να μη σε εχουν δεί ...αποκλείεται >... είπε το αδέσποτο και απομακρύνθηκε σκεπτικό ....................Το Ελατο μαζεύτηκε ,κατέβασε ντροπιασμένο τα φύλλα του , καμπούριασε τον κορμό του και έμεινε ακούνητο ,σιωπηλό, βουβό, ,μαύρο μέσα στο μαύρο σκοτάδι χωρίς ούτε ενα φωτάκι χριστουγεννιάτικο να λάμπει πάνω του ! Τι ντροπή και τι απογοήτευση ......ένιωσε το δυστυχισμένο έλατο ....<Χριστούγεννα λοιπόν> ... σκέφτηκε ...<κι'άνθρωποι ξέχασαν να με στολίσουν...με παράτησαν εδω στη μέση της πλατείας χωρίς λόγο ,χωρίς νόημα να στέκομαι χωρίς σκοπό ,χωρίς χαρά ,χωρίς επιφωνήματα θαυμασμού, χωρίς φωνούλες παιδικές να ακούγονται γύρω μου ,χωρίς το αστέρι μου ,χωρίς τα λαμπλιόνια μου ... ενα άδειο κουφάρι μέσα στη σκοτεινιά >.<Τι θλίψη νιώθω στη καρδιά ..τι απελπισία .... άραγε πόσο θα κρατήσει το μαρτύριο της ντροπής μου ..μήπως με αφήσουν εδω να στέκομαι μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα ; ..μήπως με ..ξαναξεχάσουν πάλι ; ...μήπως ;... ισως εκείνος ο αδέσποτος σκυλάκος μπορεί να με βοηθήσει...αν τον ξαναδώ θα τον παρακαλέσω να ..με βοηθήσει να φύγω ...εστω και κρυφά ..να φύγω μακριά να κρύφτώ να μη με ξαναβρούν αυτοί οι άνθρωποι... γιατί εγω εχω μάθει αιώνες τώρα να δίνω χαρά στους ανθρώπους ,να συμβολίζω τη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς να είμαι πάντα στολισμένο και φωτεινό ...ενω τώρα είμαι άδειο , φτωχό και αδιάφορο για ολους ..και νιώθω τόση θλίψη ..τόση θλίψη στη μέση της άδειας πλατείας ..... και εχει πολύ σκοτάδι .... πολύ !..... εγω ομως δεν σας κρατώ κακία και ας με πληγώσατε ....γι'αυτό σας εύχομαι απο τα βάθη του κορμού μου και απο το είναι των φύλλων μου <<Χρόνια Πολλά Ανθρωποι .. και Καλή σας Πρωτοχρονιά !!!>>......................σκυλάκοοο ....που είσαι ;; ...σε παρακαλώ σε χρειάζομαι !!!