Τα όνειρα σκοτώνουν όταν γίνονται συνήθεια - του Θάνου Ζέλκα

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

- Η γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα έχει μετατραπεί εδώ και αρκετό καιρό σε ένα λαμπερό γκαλά κοσμικού χαρακτήρα, όπου οι εμφανίσεις των προσώπων και τα “πηγαδάκια” στο Προεδρικό Μέγαρο απασχολούν περισσότερο τη δημόσια ζωή από το ίδιο το νόημα της ημέρας. Πιθανόν να μην ήταν τόσο ενοχλητικό, αν παράλληλα φροντίζαμε να εστιάσουμε με κάποιες παράλληλες εκδηλώσεις στην πραγματική αξία μιας τόσο σημαντικής ημέρας. 

 

Χρειάζεται λίγο παραπάνω φαντασία και αίσθημα ευθύνης για να διοργανωθεί μια πιο ευρείας κλίμακας εκδήλωση που θα είναι και εντός πλαισίων καλαισθησίας αλλά και δεν θα αποτελέσει πόλο έλξης για έκτροπα. Καθότι ως γνωστόν έχουμε μια τάση να αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά κάποια πράγματα ως λαός. Για κάποιους η ελεύθερη έκφραση της Δημοκρατίας είναι ταυτισμένη με την ασυδοσία.

 

Όπως και να ‘χει το Πολίτευμα που εξυμνεί ο Περικλής στον Επιτάφιο δεν είναι αντάξιο ενός κοκτέηλ πάρτυ μεταξύ των ημετέρων. Η μέρα αυτή θα έπρεπε να αποτελεί ένα παγκόσμιο γεγονός και να καλύπτεται από τα διεθνή τηλεοπτικά και ειδησεογραφικά δίκτυα, όπως για παράδειγμα καλύπτεται η αντίστοιχη μέρα στη Γαλλία. 

 

Μια ομιλία του Πρόεδρου της Δημοκρατίας κάτω από την Ακρόπολη με φωτισμένο το λίκνο του Πολιτισμού, εμπνευσμένη από τις αξίες, τα οράματα και τις ευθύνες που γεννά η ίδια η έννοια του Πολιτεύματος θα ήταν ο ελάχιστος φόρος τιμής. Θα μπορούσε να συνοδευτεί και με μια παράσταση στο Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού, όπου θα φροντίζαμε να δίνουμε στα δίκτυα που την καλύπτουν τη μετάφραση του δρώμενου προκειμένου να εξαπλωθούν σε όλο τον κόσμο τα μηνύματα. 

 

Ίσως να ζητάω πολλά από μια πολιτική ηγεσία που αντιλαμβάνεται την πολιτική ως ξεκαθάρισμα λογαριασμών εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Ίσως τα ψιλά αυτά γράμματα να μην προκαλούν ρίγος και δέος στους αντιπροσώπους μας. Ίσως να μην έχουν τέτοιες ευαισθησίες αυτοί που φέρουν την ευθύνη να εμπνέουν και να οδηγούν το λαό. 

 

Κρίμα. Όχι γι’ αυτούς. Για εμάς τους υπόλοιπους. Διότι η πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική ένδεια του δημόσιου βίου είναι η γενεσιουργός αιτία της ύπνωσης, της κενότητας και της απαξίας προς τα ιδανικά που πρεσβεύει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να πρεσβεύει αυτή η χώρα. Ιδανικά που χάθηκαν κάπου εκεί που τα σκάνδαλα μη χωρώντας άλλο στους υπονόμους, ξεχύθηκαν στους δρόμους πνίγοντας μας με απόκοσμες μυρωδιές και γεμίζοντας μας ακαθαρσίες. 

 

Ποιά Δημοκρατία ζητάμε να γιορτάσουμε, όταν μόνο στο κατ’ ελάχιστον μοιάζει η σημερινή κατάσταση με το πολίτευμα που εξύψωσε τον άνθρωπο; Μάλλον μοιρολόι θα έπρεπε να στηθεί στην Πλατεία Συντάγματος για να θρηνήσει την κατάντια της Σύγχρονης Ελλάδας κι εκεί κάπου στην Πνύκα να φτιάξουμε ένα κενοτάφιο για να θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα πως κάποτε σε τούτα εδώ τα χώματα είχαν “φυτρώσει” οι πιο λαμπρές ιδέες της ανθρωπότητας. 

 

Προφανώς και δεν περιμένω να προσβληθεί κάποιος υπεύθυνος από τους μύδρους μου. Άλλωστε αν προσβληθεί κάποιος σημαίνει ότι έχει φιλότιμο, ότι δεν έχει αλλοτριωθεί από τη σήψη που τον περιβάλλει. Η άνευρη, άχρωμη, άγευστη και κάποιες φορές ανόητη πολιτική ζωή μοιάζει με μια μέτρια σκηνοθετημένη ταινία που παίζει στην τηλεόραση ενώ έχουμε αποκοιμηθεί στους καναπέδες μας.

 

Φοβάμαι πως θα ξυπνήσουμε μια μέρα από κάποιον εφιάλτη και θα διαπιστώσουμε ότι ο μεγαλύτερος εφιάλτης είναι η ίδια η πραγματικότητα. Αυτή που επιτρέψαμε να συμβεί με τη συγκαταβατική σιωπή μας. Αυτή που έγινε συνήθεια με την παγερή αδιαφορία μας. Αυτή καθώς φαίνεται θα είναι και η τιμωρία μας. Ακόμα και τα όνειρα σκοτώνουν, όταν γίνονται συνήθεια...

 

 

--

Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής

Φωτογραφικό υλικό

Προτάσεις Verena

Αγαπητοί φίλοι, Ο κ. Χατζημάρκος με την παρακάτω επονομασθείσα «διακήρυξη» του μας προκαλεί...
Μπορεί να κάνει σήμερα τον ανήξερο ο δήμαρχος Ρόδου Αλέξης Κολιάδης όμως στην συνεδρίαση του...
Χθες ομόφωνα το περιφερειακό συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου αποφάσισε και ζητά την μείωση των ελαφιών στη...
Αρχισαν τα...γαλλικά στο νέο δημοτικό συμβούλιο Ρόδου πολύ νωρίτερα απ ότι αναμενόταν!....Σε μια...