Η δήμαρχος Τήλου σε ανάρτηση της περιγράφει την περιπέτεια προσφύγων που έφθασαν στο νησί, τους πετάξαν οι δουλέμποροι σε απόκρημνη περιοχή του νησιού, ανάμεσα τους μια έγκυος γυναίκα και ένα βρεφάκι 50 ημερών. Η δήμαρχος αναφέρει οτι οι γονείς του μωρού έφτιαχναν το γάλα του με θαλασσινό νερό. Η περιπέτεια τους έληξε με την παρέμβαση του Λιμενικού και την συνδρομή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Η κ. Καμμά περιγράφει με τρόπο γλαφυρό αλλά και συγκινητικό την περιπέτεια των τελευταίων μεταναστών που έφθασαν στο νησί και όχι μόνο αφού η Τήλος είναι στην "ατζέντα" των δουλεμπόρων
Η ανάρτηση της δημάρχου Τήλου
ΤΗΛΟΣ 17/8/2024
Ιωνάς, αυτό είναι το "όνομα" που του δόθηκε από τον φίλο μας Θανάση, παρομοιάζοντας τον με τον καλόγερο που ξεβράστηκε στην Τήλο και έχτισε το μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα... Ένα προσφυγόπουλου 50 ημερών που για τρεις ημέρες ήταν αποκλεισμένο στο βουνό, οι γονείς του έφτιαχναν το γάλα του με νερό από τη θάλασσα... Για άλλη μια φορά η κοινότητα της Τήλου, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, βάζοντας "πλάτη" στην μεγάλη πίεση που ασκείται με το προσφυγικό. Δεν έχει χάσει καμία ανθρώπινη ζωή και προσπαθεί να ανταπεξέλθει και να βοηθήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους ταλαιπωρημένους, τραυματισμένους και χτυπημένους ανθρώπους. Ναι χτυπημένους, γιατί οι λαθροκινητές προκειμένου να τους φορτώσουν στις βάρκες, τους χτυπάνε...
Έγκυος γυναίκα παγιδευμένη στο βουνό, βρέφη και παιδιά πεταμένα σε απόκρημνα σημεία του νησιού, γυναίκες τραυματισμένες, άντρες χτυπημένοι άσχημα από τους Τούρκους διακινητές, συνθέτουν το σκηνικό απόγνωσης που βιώνει η κοινωνία του νησιού μου τους τελευταίους μήνες... και η εξωτερική βοήθεια; ελαχιστότατη... Οι λιγοστοί λιμενικοί που υπηρετούν στο νησί έχουν ξεπεράσει τα όρια των αντοχών τους εδώ και καιρό και όμως δεν κάνουν πίσω, δεν δέχονται να χαθεί καμία ανθρώπινη ζωή! Δύο τρεις αστυνόμοι που και αυτοί έχουν ριχτεί στο " παιχνίδι" με τον χρόνο να προλάβουν τους ανθρώπους ζωντανούς. Διοικητής και στρατός συνδράμουν σε πολύ μεγάλο βαθμό μέρα νύχτα... Όλοι μαζί μια γροθιά! Μπράβο σας ρε παιδιά! Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στους εθελοντές μας και στους ανθρώπους του Δήμου μου. Σπύρο, Μίμη, Νίκο, Μαρία, Βασίλη, Μιχάλη, Μερκούρη και αρκετούς ακόμη, που δεν το βάζετε κάτω, που λέτε όχι ρε γαμώτο κανέναν δεν θα χάσουμε στο νησί μας! Ευλογημένος τόπος με Ανθρώπους και λειτουργούς οι οποίοι αρνούνται να χάσουν την ανθρωπιά τους Έτσι πρέπει να είναι οι ανθρώπινες κοινωνίες και όμως μας κάνει εντύπωση όταν συναντάμε τέτοιες...γιατί στις μέρες μας τα αυτονόητα...σπανίζουν.
