ΤΜΗΜΑ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
- ΣΥΡΙΖΑ ΝΟΤΙΑΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
- Ρόδος, 12.06.20-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
- «Μια οφειλόμενη απάντηση στον κύριο Μαρκόπουλο»
Στην πρόσφατη επίσκεψη του τέως Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Ρόδο και στη συνάντηση του με τους φορείς του Τουρισμού στις Πηγές Καλλιθέας, ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου, Μανώλης Μαρκόπουλος, ανέφερε στην παρέμβαση του ό,τι «περιμέναμε να σεβαστείτε τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ στα Δωδεκάνησα, ένα κεκτημένο που σεβάστηκαν μέχρι και οι Οθωμανοί και οι Ιταλοί κατακτητές».
Δεν είχαμε σκοπό να απαντήσουμε, αλλά η συνεχιζόμενη αναπαραγωγή αυτού του ισχυρισμού και από τα ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας, μας αναγκάζει να δώσουμε μία απάντηση για να τελειώνει αυτός ο ανιστόρητος ισχυρισμός. Η παρέμβαση αυτή γίνεται χωρίς καμία διάθεση «κόντρας», με μόνο σκοπό την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Αρχικά, είναι προσβλητικό για οποιονδήποτε Έλληνα εκλεγμένο πολιτικό, πόσο μάλλον για κάποιον που έχει διατελέσει Πρωθυπουργός, να χαρακτηρίζεται «χειρότερος των κατακτητών». Επιπλέον, η δήθεν «ιστορική» βάση του ισχυρισμού είναι ανυπόστατη! «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ’ αλήθεια», έλεγε ο Αριστοτέλης για τον ίδιο του το Δάσκαλο.
Κατά την Οθωμανική περίοδο οι φόροι στα νησιά Ρόδο και Κω για τους ντόπιους ήταν οι ίδιοι με των άλλων Οθωμανικών περιοχών, χωρίς προνόμια, ενώ στα μικρά νησιά που δεν αντιστάθηκαν στους Οθωμανούς επιβλήθηκε ο πολύ ελαφρύτερος φόρος «μακτού».
Την Ιταλική περίοδο διατηρήθηκαν αρχικά οι ίδιοι φόροι για τους νησιώτες ελληνικής ιθαγένειας, ενώ υπήρξαν μεγάλα προνόμια για τις ιταλικές επιχειρήσεις καθώς και η καθιέρωση κρατικών μονοπωλίων όπως αυτού του καπνού. Τα τελευταία χρόνια της Ιταλικής κατοχής επιβλήθηκαν επιπλέον δημοτικοί φόροι και πρόσθετος φόρος επί του εισοδήματος και των ακινήτων. Αναφέρει χαρακτηριστικά η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους: «Η βαρύτατη αυτή φορολογική καταπίεση των Δωδεκανησίων συνετέλεσε, κοντά στα άλλα, στην ένταση του μεταναστευτικού ρεύματος…»
Ας σταματήσουμε λοιπόν να ωραιοποιούμε κάποιες ιστορικές περιόδους υποδούλωσης, λόγω έλλειψης επαρκούς ιστορικής γνώσης και χρονικής απόστασης από τα γεγονότα!
Η νιότη δεν είναι ελαφρυντικό της επιπολαιότητας και της ιστορικής άγνοιας. Ιδιαίτερα όταν αυτή εκπροσωπεί θεσμικά όργανα.
***
Το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
