Στρατιωτικες Επεμβάσεις των ΗΠΑ – Του Βαγγέλη Παυλίδη

Πιστεύω πως δεν χρειάζεται να αναλύσω τα οικονομογεωπολιτικά παιχνίδια που παίζονται και τα συμφέροντα που διακυβεύονται στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, αφού είναι γνωστά σε όλους. Περιττό ίσως και να πω πως είμαι γενικά ενάντια στον πόλεμο ως μορφή λύσης των όποιων διαφορών.  Δεν είμαι όμως και ο χίπις που ήμουν πριν 40-50 χρόνια και αναγνωρίζω τώρα πως μερικές φορές (τονίζω το μερικές) ο πόλεμος αν όχι αναγκαίος μπορεί όμως να είναι αναπόφευκτος.  Αυτή είναι η ιδεολογική τοποθέτηση.
Ως πολιτικά σκεπτόμενος προσπαθώ να αναλύσω όσο μπορώ τις εκάστοτε αντικειμενικές συνθήκες και τους λόγους που οδηγούν σε κάποιον πόλεμο.  Κρίνοντας απ’ αυτά που ξέρω -την ιστορία, απώτερη και πιο πρόσφατη- δεν μπορώ παρά να είμαι απο επιφυλαχτικός ως πολύ καχύποπτος ως προς τα όσα λέγονται, τις αιτίες και τα κίνητρα στην συγκεκριμένη κρίση της Συρίας.
Και βέβαια, δεν μπορώ να μην αναλογίζομαι και την ημέρα μετά τον πόλεμο που γενικά πολύ λίγο την συζητάμε.  Πολύ φοβάμαι πως ούτε αυτοί που τον επεξεργάζονται τον πόλεμο έχουν σαφή ιδέα του τι θα συμβεί μετά. Εξηγούμαι και αναφέρομαι μόνο σε πρόσφατα γεγονότα:
Στο Ιράκ τα σκ@τώσαμε πρώτα εξοπλίζοντας τον Σαντάμ ενάντια στο Ιραν κι ύστερα “αφοπλίζοντας” τον από τα όπλα που δεν είχε.  Στο Ιράν τα σκ@τώσαμε, όπου ενάντια στο διεθνές εμπάργκο εξοπλίσαμε τους αγιατολάδες που τώρα θέλουμε να εξαφανίσουμε απο προσώπου γης.  Στο Αφγανιστάν τα σκ@τώσαμε, εξοπλίζοντας τους Ταλιμπάν ενάντια στην ΕΣΣΔ και αναδεικνύοντάς τους σε δύναμη που δεν ξέρουμε τώρα πώς να την χειριστούμε.  Στην Λιβύη φάγαμε τον Καντάφι (ήταν άραγε χειρότερος δικτάτορας απο τους Σαουδάραβες φίλους μας;) και τώρα έχουμε να λογαριαστούμε με φανατικούς Μουσουλμάνους.  Οταν θα φάμε τον Άσσαντ, τι;
Και κάτι άλλο, έτσι, κουβέντα να γίνεται:  Τι ωραία που θα ήταν αν υπήρχαν τα ίδια μέτρα και σταθμά για όλους.   Σκέφτομαι δηλαδή πως ενώ είμαστε έτοιμοι να εισβάλλουμε στη Συρία για τα χημικά όπλα και να ισοπεδώσουμε το Ιράν επειδή λέει έχει πυρηνικά, επιτρέπουμε όμως στο Ισραήλ -την τρίτη πυρηνική σύναμη στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία- να αρνείται κάθε έλεγχο απο την Διεθνή Οργάνωση Ατομικής Ενέργειας και να χρησιμοποιεί βόμβες φωσφόρου και διασποράς ενάντια σε άμαχους Παλαιστίνιους παραβαίνοντας τους διεθνείς κανόνες.  Πώς;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ.  Μιλάω στο πρώτο πληθυντικό – “τα σκ@τώσαμε”- κατ΄αναλογίαν του “μαζί τα φάγαμε”.

Για έναν πλήρη κατάλογο των επεμβάσεων, επισκεφτήτε το <http://academic.evergreen.edu/g/grossmaz/interventions.html>