Στον Δημήτρη Τσοπανάκη αφιερωμένο
το 20ο «Περπάτημα Ζωής & Ελπίδας»!
Στον αείμνηστο Δημήτρη Τσοπανάκη είναι αφιερωμένο το 20ο Περπάτημα Ζωής & Ελπίδας, που διοργανώνει αύριο, Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2023, ο
Δωδεκανησιακός Σύλλογος Αυτοάνοσων Νοσημάτων Αρθρίτιδας & Λύκου «ΘΑΛΕΙΑ». Ο Δημήτρης ήταν συμπαραστάτης και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Περπατήματος του Συλλόγου.
Η εκκίνηση θα δοθεί στις 18:20 από το Φάρο(φρούριο) του Αγίου Νικολάου
με διαδρομή: Από το Φάρο (φρούριο) του Αγίου Νικολάου και παραλιακά έως τον Ευαγγελισμό κι επιστροφή.
Οφείλουμε να είμαστε συνεπείς στην ώρα εκκίνησης, λόγω της μουσικής εκδήλωσης που προγραμματίζεται στον ίδιο χώρο, το ίδιο διάστημα, από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, στο πλαίσιο του εορτασμού των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, το τριήμερο 22 με 24 Σεπτεμβρίου 2023.
Αύριο επίσης τις ώρες 11:00 με 15:00, θα είναι μαζί μας δίπλα στο ΑΚΤΑΙΟΝ ο Μανώλης Λαουδίκος και το επιτελείο του, σε ένα φαντασμαγορικό σόου.
Αυτή τη χρονιά, θα χαρούμε περισσότερο από ποτέ, αν είστε στο πλευρό μας ως έμπρακτοι υποστηρικτές της προσπάθειας μας για να εκπληρώσουμε τους στόχους μας.
Οποιοδήποτε οικονομική συμβολή θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, να καταφέρουμε να συνεχίσουμε τη σίτιση των είκοσι(20) μαθητών, σε τρία(3) Σχολεία της Ρόδου!
Το 20ο Περπάτημα Ζωής και Ελπίδας πραγματοποιείται:
• Με την υποστήριξη της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου
• Τη συνδρομή της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών
• Τη στήριξη του Δήμου Ρόδου και τη συνδιοργάνωση του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού & Αθλητισμού Δήμου Ρόδου
-Για την εκδήλωση η Πρόεδρος του Δωδεκανησιακού Συλλόγου Αυτοάνοσων Νοσημάτων Αρθρίτιδας & Λύκου «ΘΑΛΕΙΑ» κυρία Θάλεια Γεωργά, τόνισε, μεταξύ άλλων:
«Μετά από φωτιές… πλημμύρες…μετανάστες… ενδοοικογενειακή βία…μοναξιά… Αποκαΐδια παντού! Οι καπνοί με πνίγουν και δεν μπορώ να αναπνεύσω… Οι αναμνήσεις του χθες με κυριεύουν συνεχώς και τα γεγονότα που πληθαίνουν δεν προφταίνω να τα αναλύσω…
Και όπως λέει κάπου… Δεν έχω άλλη υπομονή για ορισμένα τέτοιου είδους γεγονότα. Όχι επειδή έγινα αλαζόνας, αλλά επειδή έφτασα σ’ ένα σημείο στη ζωή μου, που αποφάσισα να περπατώ επάνω στο δρόμο που μου έχει χαραχτεί, προσπαθώντας να αλλάξω το σήμερα και τη ζωή… με περισσότερα ΝΑΙ παρά ΌΧΙ.
Το συμπέρασμα όμως, από αυτή την ιστορία είναι, πως κάπου βρήκαμε και κάπου χάσαμε τον άνθρωπο… Είδαμε νέα παιδιά να τρέχουν, να προσφέρουν, να γίνονται ένα με το χώμα.. Είδαμε Αγάπη… Ελπίδα… Εθελοντισμό…
Το μήνυμα είναι να Χαμογελάμε… Να συνεχίζουμε… Να δημιουργούμε… Να αντέχουμε… Να αγαπάμε… Να σεβόμαστε τη φύση και να την ανθίζουμε…
Ο Δωδεκανησιακός Σύλλογος Αυτοάνοσων Νοσημάτων Αρθρίτιδας & Λύκου «ΘΑΛΕΙΑ»… είναι μια σχεδία αγάπης, ενημέρωσης, αλληλεγγύης και προσφοράς, δεμένη σφιχτά από αγαπημένους ανθρώπους… Γιατρούς, Θεραπευτές, Μουσικούς, Ζωγράφους, Γυμναστές, Αθλητικογράφους, Χορηγούς, Μέσα Έντυπου και Ηλεκτρονικού Τύπου, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ολόκληρη την Ροδιακή κοινωνία και όχι μόνο.
Το πείσμα και η ελπίδα είναι τα πιο ισχυρά συναισθήματα!
Ο Σύλλογος «ΘΑΛΕΙΑ» για όλους εμάς, είναι ψυχή, αντοχή, στόχος! Μια ομάδα αγαπημένων φίλων, που ταξιδεύουμε ως το σήμερα, ανάμεσα σε μοναδικές μνήμες, ζυμωμένες με χαρές και απέραντη προσφορά... Προσπαθούμε να κερδίσουμε τις στιγμές και να κάνουμε κάθε μέρα το επόμενο βήμα! Προσπαθούμε με τη βοήθεια Όλων, να συνεχίσουμε το έργο
της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, της ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ, της ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ!
Μάθαμε μετά από τόσα χρόνια, πως με συνεργασία, θετική διάθεση και δημιουργικότητα… μπορούμε να καταφέρουμε πολλά!!! Σεβόμενοι τον εαυτό μας, τους συνανθρώπους μας, αλλά και τον πλανήτη! Η αλληλεγγύη και η ενσυναίσθηση παίζουν πλέον πρωταρχικό ρόλο στην ζωής μας.
Σε αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει,
ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους!!!
Δίνουμε ραντεβού στο 20ο Περπάτημα Ζωής & Ελπίδας!
Η φετινή μας εκδήλωση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του αγαπημένου φίλου,
συμπαραστάτη και ιδρυτικού μέλους της ομάδας Περπατήματος, δημοσιογρά-φου Δημήτρη Τσοπανάκη.
Χαμογελώ, Περπατώ και συνεχίζω να Ζω…»
