Αν και εγώ το βλέπω ιδίοις όμμασι και μάλιστα δίπλα στο σπίτι μου για πρώτη φορά, το φαινόμενο είναι γνωστό παγκόσμια. Αφού υπεραλιεύσαμε μέχρι εξάντλησης τις θάλασσες και μη έχοντας τι να φάνε οι γλάροι, τα κατ’ εξοχήν θαλασσοπούλια, βγήκαν στην στεριά. Σε ορισμένα μάλιστα μέρη του Βόρειου Ατλαντικού αποτελούν τώρα πρόβλημα καθως έχουν γίνει επιθετικοί στην αναζήτηση τροφής. Τους έχω δει σε χωματερές όχι τόσο μακριά απο την θάλασσα μα να κινηγούν το τρακτέρ απο πίσω όχι. Τι τρώνε άραγε; Ποιός ξέρει… σπόρους, έντομα… όποιος πεινάει τρώει ό,τι βρει.