Στα μαύρα ντύθηκαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γυμνασίου και του Λυκείου της Τήλου. Πενθούσαν τον καθηγητή και γυμνασιαρχών του που έφυγε τόσο άδικα, πενθούσαν και τα χάλια της εκπαίδευσης στα μικρά μας νησιά. Τα παιδιά και του δημοτικού όπως και του γυμνασίου και λυκείου δεν παρέλασαν, για τα προβλήματα, για τα κενά στην εκπαίδευση αλλά και την εμμονή στην εφαρμογή εγκυκλίων που δεν ε΄χουν καμιά θέση σε νησιά σαν τη Τήλο, το Καστελόριζο και άλλα. Συγκλονιστικές είναι οι ομιλίες δύο μαθητριών, της Χριστίνας, του δημοτικού σχολείου της Τήλου και της Πόπης, του Γυμνασίου Που ακούστηκαν σήμερα στο μικρό νησί της Τήλου. Διαβάστε τις, αξίζει!
Η ομιλία της Χριστίνας
Σήμερα γιορτάζουμε, την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Το ιστορικό ΟΧΙ της Ελλάδας στον φασισμό, όταν απαίτησαν οι Ιταλοί την κατάληψη της χώρας μας χωρίς πολεμική σύρραξη.
Το νόημα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου είναι τριπλό:
1. Έχει ιστορική αξία. Υπενθυμίζει στις νεότερες γενιές, τις ηρωικές πράξεις και θυσίες του λαού μας, αποτελώντας βασικό στοιχείο αυτογνωσίας των Ελλήνων, για το παρελθόν και την Ιστορία τους.
2. Έχει διδακτική και παιδευτική αξία. Γιατί σε μια εποχή, όπως τη σημερινή που χαρακτηρίζεται από την κρίση όλων των αξιών, η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου υπενθυμίζει, το μεγαλείο της Θυσίας για το κοινό συμφέρον, την Πίστη σε ένα ανώτερο σκοπό, την Φιλοπατρία, την Αυταπάρνηση και τον Ηρωισμό.
3. Έχει πολιτική αξία. Γιατί δεν αρκεί ένας μεγάλος λαός για τις μεγάλες πράξεις. Απαιτούνται ηγέτες. Απαιτείται πολιτική βούληση. Χρειάζεται ηθική και πνευματική προετοιμασία για την κατάκτηση των στόχων του λαού.
Σήμερα, έχουμε καταλήξει να γιορτάζουμε τις εθνικές μας επετείους ως μνημόσυνο όλων αυτών των αξιών που αντιπροσωπεύει το έθνος των Ελλήνων.
Οι αξίες αυτές, για εμάς, τους μαθητές, δεν είναι νεκρές. Γι’ αυτό και το σχολείο μας εδώ και δύο εβδομάδες τελεί υπό κατάληψη. Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να μην συμμετέχουμε στον εορτασμό.
Η Ελλάδα του σήμερα δεν τιμά ούτε την ιστορική, ούτε την διδακτική ούτε την πολιτική αξία της επετείου. Η Ελλάδα του σήμερα παρελαύνει και καμαρώνει για το ένδοξο παρελθόν της και δεν πολεμά για το παρόν και το μέλλον της.
Εμείς, οι μαθητές του δημοτικού σχολείου Τήλου, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να πολεμάμε για να διατηρήσουμε τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά μας.
Θα αγωνιστούμε για την Λευτεριά, που μας δίδαξε η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, το ηρωικό και ασυμβίβαστο ΟΧΙ των προγόνων μας, θα αγωνιστούμε με το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» που μας δίδαξε η επέτειος του Πολυτεχνείου, θα αγωνιστούμε για την γλώσσα, την ελληνική παιδεία και τον πολιτισμό μας, όπως μας δίδαξε η επέτειος της 25ης Μαρτίου.
Έτσι τιμούμε την μνήμη των προγόνων μας, έτσι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να λεγόμαστε Έλληνες.
Ομιλία Πόπης
Συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα για να γιορτάσουμε όπως κάθε χρόνο με την επισημότητα που της ταιριάζει την μεγάλη μέρα, που κέρδισε την αθανασία. Γιατί είναι ολοφάνερο η 28η Οκτωβρίου είναι αθάνατη ημέρα | είναι αθάνατη, γιατί άνοιξε τα μάτια και τα αυτιά όλου του κόσμου να δει και να ακούσει την αλήθεια σχετικά με την πορεία της ιστορίας και της ζωής του ανθρώπου.
__ χρόνια γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου. Αλλά γιορτάζουμε θα πει τιμάμε και θαυμάζουμε. Τιμάμε όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας , τιμάμε κι όσους αγωνιστές βρίσκονται σήμερα ανάμεσά μας. Θαυμάζουμε την δύναμη και το ψυχικό σθένος αυτών που τόλμησαν να αντιτάξουν το θρυλικό <ΟΧΙ> ,μια μικρή λέξη που λίγοι όμως έχουν το θάρρος να την προφέρουν στην φασιστική πρόκληση.
Σήμερα, όλη η Τήλος, και ειδικότερα οι μαθητές και οι καθηγητές του Γυμνασίου και Λυκείου Τήλου, τιμούμε έναν ακόμη ήρρωα. Έναν ακρίτα δάσκαλο που υπηρέτησε το ελεύθερο πνεύμα και τις αξίες που πρεσβεύει η εθνική μας επέτειος. Τιμούμε τον δάσκαλο που μας έμαθε να σκεφτόμαστε ελεύθερα, να μην συμβιβαζόμαστε, να αμφισβητούμε, να διεκδικούμε αυτό που μας αξίζει. Τιμούμε τον δάσκαλό που ήταν πάντα στο πλευρό μας, που πολέμησε μαζί μας όχι μόνο για την γνώση, αλλά και για τα δικαιώματά μας, και για να μην μας λείψει τίποτα στο μικρό μας σχολείο, ούτε εμπειρίες, ούτε εκπαίδευση. Τον δάσκαλο που μας έμαθε να αγωνιζόμαστε με συλλογικό πνεύμα για το κοινό καλό, όπως οι αγωνιστές του ‘40. Τιμούμε τον δάσκαλο που σεβάστηκε τον αυθορμητισμό του πνεύματός μας και που δεν έκανε διακρίσεις. Τιμούμε τον καθηγητή μας, τον κύριο Δημήτρη Κασσανδρινό που δεν είναι σήμερα μαζί μας.
Κύριε, σήμερα, κανονικά, θα έπρεπε να μας βάζατε σε σειρά για να παρελάσουμε… Αν και ξέρουμε όλοι ότι εσείς δεν κάνατε διακρίσεις. Γι’ αυτό είμαστε όλοι εδώ ανακατεμένοι. Κορίτσια- Αγόρια, ψηλοί-κοντοί, καλοί-κακοί μαθητές, Έλληνες-αλλοδαποί… όλοι ενωμένοι για να τιμήσουμε τον άνθρωπο που μας έμαθε ότι όλοι είμαστε ίσοι και ότι η ελευθερία είναι το υπέρτατο αγαθό.
Και επειδή η εθνική συνείδηση διαμορφώνεται κάθε μέρα, στην μνήμη όλων μας για τα επόμενα χρόνια, θα σας συμπεριλαμβάνουμε στους ήρρωες που τιμούμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Μια χούφτα Έλληνες αντιμετώπισαν θαρραλέα και καταντρόπιασαν τα 8 εκατομμύρια λόγχες του φασίστα Μουσολίνι. Κι ήταν η μικρή Ελλάδα αυτή που σκόρπισε σ' όλους τους αγωνιζόμενους κατά του φασ8ισμού λαούς το θάρρος και την ελπίδα. Με τον ίδιο ηρωισμό και με σιδερένια θέληση θα πολεμήσουμε και εμείς κύριε Κασσανδρινέ. Κι αν η μοίρα κάποτε στήσει μπροστά μας ξανά ένα Σαράντα, ξανά μ' ένα ΟΧΙ θ' απαντήσουμε. Όπως ακριβώς μας διδάξατε…
Αθάνατοι ήρρωες του ’40, αθάνατε ήρρωα κύριε Κασσανδρινέ, που μείνατε μαζί μας τόσα χρόνια, στο μικρό μας νησί, από αγάπη για τα παιδιά αυτού του τόπου
Υποσχόμαστε να διατηρήσουμε ψηλά, αμόλυντη και αγνή, την παράδοση που από σας κληρονομήσαμε.
Υποσχόμαστε ακόμα ότι θα είμαστε άξιοι συνεχιστές των πράξεών και των θυσιών σας. Άξιοι απόγονοι δοξασμένων προγόνων. Αθάνατοι…
ΠΗΓΗ: VERENA.GR
