Οι εικόνες που αντικρίζεις στο κέντρο της πόλης, εκεί που σε λίγο θα ξεκινήσει η μεγαλειώδης παρέλαση μόνο θλίψη και ντροπή σου προκαλούν...Στο παρκάκι δίπλα στο Ταχυδρομείο και στα πεζοδρόμια του δρόμου μεταξύ ΕΛΤΑ και κτιρίου που στεγάζει στρατό και αστυνομία βρίσκονται κατά γης παιδιά, γυναίκες και άνδρες, πάνω σε χαρτόκουτα σε κατάσταση που προκαλεί θλίψη και αγανάκτηση. Η πολιτισμένη και αναπτυγμένη Ρόδος δεν μπορεί να δώσει στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης για τις τρεις, τέσσερις μέρες που θα μείνουν στην πόλη μας. Πριν απο χρόνια ο τότε δήμαρχος Ρόδου Χατζηδιάκος είχε δώσει λύση στα σφαγεία τα οποία στην συνέχεια κάποιοι άλλοι τα δυσφήμισαν και στο τέλος τα έκλεισαν. Ηταν μια κάποια λύση για τους ανθρώπους αυτούς αλλά και για την πόλη...Τώρα τι; Απολύτως τίποτα! Και οι σκηνές του Χατζημάρκου έμειναν αμανάτι κατόπιν εισαγγελικής εντολής!.
Δεν ήταν και λύση, πως να το κάνουμε, χωρίς τι βασικές υποδομές. Τώρα θα πείτε τις έχουν στα πάρκα και στους δρόμους της πόλης; Φυσικά και όχι! Εκείνο που μπορεί να ειπωθεί είναι οτι το κράτος, τοπικό, κεντρικό, δεν έχει σημασία, όταν θέλει να αντιμετωπίζει ένα ζήτημα οτ αντιμετωπίζει. Αυτό εχει δείξει η ίδια η ζωή ανεξαρτήτως του "δεν είναι αρμοδιότητα μου αλλά σας σώζω" και άλλα τέτοια τσιτάτα που τα ακούμε συνεχώς χωρίς αντίλογο και ανέξοδα. Τοπική ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων μόνο με φανφάρες και παράτες! Ολοι αυτοί που θα ανέβουν σε λίγο στην εξέδρα περνώντας απο το παρκακι, πόσο περήφανοι θα είναι άραγε; Θα πείτε τώρα με τι ασχολούμαστε...Καλημέρα και Χρόνια Πολλά!!!!
