Ρόδος, θεομηνία – Tου Βαγγέλη Παυλίδη

Διαβάζω και ακούω τις μέρες αυτές τις διάφορες δηλώσεις αρμοδίων όλων των βαθμίδων σχετικά με την τραγωδία της Ρόδου.  Τις διαβάζω στα πεταχτά και ακούω τις πρώτες είκοσι τριάντα λέξεις.  Ύστερα τα παρατάω  και πάω να ασχοληθώ με κάτι άλλο πιο σημαντικό.  Όσα άκουσα μου είναι αρκετά και δεν άντεχω άλλα, μην μου ανέβει κι η πίεση, γέρος άνθρωπος.  Δεν αντέχω τις προσπάθειες δικαιολόγησης των αδικαιολόγητων σ’ εκείνο το τυπικό πια στύλ του πολιτικάντη, του παλαιοκομματικού επαγγελματία πολιτικού.  Τις αοριστολογίες και υπεκφυγές, την τεχνηέντως αλλαγή του θέματος, τις υποσχέσεις και λαϊκισμούς του τύπου “δεν κοιμηθήκα δυο μέρες, δούλεψα κι εγώ ο ίδιος”.
Έχει δημοπρατηθεί λοιπόν το έργο της γέφυρας της Κραμαστής, μας λένε. Τώρα πια;  Για όσους δεν ξέρουν, πρόκειται για την πύλη της Ρόδου λίγα χιλιόμετρα απο το αεροδρόμιο, εκεί απ‘ όπου υποχρεωτικά περνάνε χιλιάδες χιλιάδων επισκέπτες.  Μα κι οι ντόπιοι που θέλουν να επικοινωνήσουν με το δυτικό μέρος του νησιού απο κει θα περάσουν.  Η γέφυρα είναι 80 χρόνων (τόσα λογαριάζω χοντρικά και μη μου πεί κανείς εξυπνάκιας πως είναι 75 ή 72).  Ο δρόμος που περνά μέσα απο το ποτάμι είν’ εκεί τουλάχιστον 40 χρόνια.  Οι πολιτικοί που μας λένε το πόσο ξαγρύπνησαν και οτι φέραν στρατά και την ΕΜΑΚ κι ελικόπτερα να μας συμπαρασταθούν και οτι τώρα θα την φτιάξουν την γέφυρα, αυτοί λοιπόν είναι στα πράγματα άλλος τριάνταπέντε, άλλος είκοσι, άλλος 15 χρόνια.  Σε όλές τις βαθμίδες της τοπικής αυτοδιοίκησης, στην Βουλή  και σε κυβερνητικές ακόμα θέσεις.   Έπρεπε λοιπόν να πεθάνουν άνθρωποι και να καταστραφούν περιουσίες εκατομμυρίων για να ξυπνήσουν και να λένε πόσο λυπούνται για την καταστροφή.  Τι μας λέτε καλέ!
Μου φαίνεται πως είμαι αγαναχτησμένος, ε.  Ναι είμαι, γιατί είμαι Ροδίτης κι αγαπάω τον τόπο και τους ανθρώπους του, μα και για έναν λόγο παραπάνω.  Οι κύριοι για τους οποίους μιλάμε έχουν ήδη ξεκινήσει τις παρασκηνιακές διεργασίες και προσπάθειες προκειμένου να σταθούν μπροστά μας σε λίγους μήνες και να ζητήσουν και πάλι την ψήφο μας.  Είναι οι ίδιοι αυτοί που μας κυβερνούσαν άλλος τριάνταπέντε, άλλος είκοσι, άλλος 15 χρόνια, από όλες τις βαθμίδες της τοπικής αυτοδιοίκησης, την Βουλή  και κυβερνητικές ακόμα θέσεις. Και τώρα θέλουν να μας σώσουν πάλι!  Πρίτς!