Λογάριαζα για σήμερα να γράψω κάτι για την Εργατική Πρωτομαγιά, όπως θα ήταν σωστό και πρέπον σε μια χώρα που μετρά εκατομμύρια ανέργων. Μα έτυχε χθές να πάω στα Προφήλια και να αντικρύσω για πρώτη φορά την τεράστια καταστροφή απο την προπέρσινη πυρκαϊά. Είχα αποφύγει μέχρι τώρα να πάω προς τα κεί -κάτι σαν την στρουθοκάμηλο, μα δεν αντέχω την θέα και τις σκέψεις του πώς και γιατί.
Η φύση το παλεύει. Το έδαφος έχει αρχίσει να παρασινίζει, μα τα χιλιάδες κατάμαυρα παλούκια που κάποτε ήταν δέντρα είναι εκεί να μας θυμίζουν την ανευθυνότητα μας -ή απροσεξία είτε απο πρόθεση, δεν ξέρω πιό είναι το χειρότερο.
‘Ετσι, έβαλα καταμέρος την κόκκινη γροθιά κι είπα να κρεμάσω λίγα λουλούδια της άνοιξης πάνω στην μαυρίλα.
Καλή Πρωτομαγιά σε όλους!
pavlidiscartoons.com/blog