ΠΟΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ
- Ενώπιος ενωπίω(ν), οι πέντε από τους έξι διεκδικητές της Προδρείας ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ οι οποίοι, στα πολύ μικρά περιθώρια χρόνων που συμφωνήθηκαν, εξέθεσαν τις απόψεις και προτάσεις τους.
Θετική εξέλιξη για τα πολιτικά μας ήθη η όλη διαδικασία.
Περίσσεψε ο πολιτικός πολιτισμός και ο αλληλοσεβασμός, με ευγένεια και χωρίς προσωπικές αιχμές, κύλισε ο χρόνος της διαδικτυακής τους συνάντησης.
Αυτού του είδους οι συναντήσεις-συζητήσεις, μεταξύ διεκδικητών του ιδίου αξιώματος, προϊόν εισαχθέν από την Αμερική, στόχευαν και στοχεύουν, στην κατ αντιπαράθεση έκφραση και διατύπωση, των προτάσεων του κάθε υποψηφίου.
Στη χθεσινή, τρόπο τινά, ακροαματική διαδικασία, λίγα προσφέρθηκαν για την εξαγωγή συμπερασμάτων,
«για το ποιος και γιατί πρέπει να είναι ο επόμενος Πρόεδρος ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ»
Ίσως, για αυτή την αδυναμία, κρίσης και εξαγωγής συμπερασμάτων, μερίδιο ευθύνης να φέρει η διαδικασία που επελέγη.
Δεδομένες οι θεματικές ενότητες, συμπιεσμένος ο χρόνος και έξ αιτίας αυτών των δεδομένων, οι απαντήσεις εξαντλήθηκαν, στο πως ο κάθε υποψήφιος, αν αυτός είχε την ευθύνη θα αντιμετώπιζε τα σημερινά προβλήματα.
Οι οργανωτές της συνάντησης, σίγουρα παρασύρθηκαν, νόμισαν πως απέναντι τους είχαν επόμενους Πρωθυπουργούς και όχι διεκδικητές Προέδρους μια παράταξης, που στόχο της έχει την ανασύνταξη της, την αναδιάταξη της, τη νέα οργανωτική της δομή και τη νέα της προγραμματική πολιτική πρόταση.
Το κυρίως ζητούμενο έμεινε στην αφάνεια και προβλήθηκαν αυτά που βρίσκονται στο προσκήνιο του Δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος.
Παρασύρθηκαν οι ομιλητές, «κανείς δεν έσπασε αυγά» και κανείς πειστικά δεν αναφέρθηκε σε αυτά που βασανίζουν, τους οπαδούς, τους ψηφοφόρους, σημερινούς, αυριανούς και χθεσινούς της παράταξης.
Εκφράζοντας τη βαθιά επιθυμία των οπαδών και φίλων της παράταξης, με κάθε τρόπο πρόβαλλαν την ενότητα της, ως το πρώτο ζητούμενο και οι παρόντες και ο απών.
Αν το παρελθόν, κάποιων εκ των ενδιαφερομένων για την ηγεσία διδάσκει, τότε βέβαιο είναι πως, σε αυτό «που ομνύουν», είναι φαλκιδευμένο εκ των προτέρων.
Στο σημερινό «πολιτικό γίγνεσθαι» είναι κοινή αποδοχή όλων το ότι,
«ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ ίσως δίνει λύση στα σημερινά πολιτικά αδιέξοδα».
Ο σημερινός δικομματισμός δεν απαντά, ούτε στην καθημερινότητα, αλλά ούτε και σε αυτά που μαζί του κουβαλά το μέλλον και οι γεωπολιτικές εξελίξεις.
Η μεταρρυθμιστική και καινοτόμος αύρα, που δήθεν κουβαλούσε ο κ.Μητσοτάκης εξανεμίστηκε και αυτό που έμεινε δεν είναι τίποτα άλλο, από το επιτελικό Κράτος Α.Ε, την οικονομική ενίσχυση κολλητών και φίλων, το δυσμενές εργασιακό πλαίσιο, την αμνηστία των Τραπεζιτών για τα εγκλήματα που διέπραξαν, την απαξίωση του ΕΣΥ και του κράτους Κοινωικής Πρόνοιας και μια Διοίκηση ανενεργή και ζημιογόνα για το Κοινωνικό σύνολο.
Η ανεπάρκεια και ανικανότητα της Κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη( ίσως δεν είναι κυβέρνηση της ΝΔ), φαίνεται, με το πως και με ποιούς τρόπους χειρίζεται την πανδημία και το τσουνάμι της ακρίβειας.
Εμφανείς οι αδυναμίες της Αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπόρεσε και ίσως δεν έχει τις ψυχικές και πολιτικές δυνάμεις να ξεπεράσει την ήττα των τελευταίων εκλογών.
Οι εκλογικές του επιτυχίες ήταν αποτέλεσμα συνθηκών, αποτέλεσμα του πολιτικού κλίματος που τότε είχε δημιουργηθεί.
Στα χρόνια που ήταν Κυβέρνηση και στα χρόνια που είναι Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν κατάφερε να αποκτήσει στοιχειώδη «κοινωνική αντιστοίχιση».
Στο πολιτικό και αξιακό πρόβλημα που όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να σκύψουν και να δώσουν απαντήσεις, το προσπερνούν και αναλώνονται με τα επιφαινόμενα.
Στο γιατί η υπερσυγκέντρωση του χρήματος από μέρα σε μέρα μεγενθύνεται, γιατί οι ανισότητες μεγαλώνουν, γιατι οι προσωπικές ελευθερίες και τα δικαιώματα συρρικνώνονται, κανείς δεν δίνει απάντηση και
«πιπιλούν την καραμέλα ότι έτσι λειτουργεί η οικονομία διεθνώς»
Η υπερσυγκέντρωση του πλούτου, είναι δίδυμο αδελφάκι της υπερσυγκέντρωσης της εξουςιας.
Χωρίς διάχυση της εξουσίας και τη συρρίκνωση του υπερσυγκεντρωτικού κράτους, δεν μπορεί να υπάρξει διάχυση και κατανομή του πλούτου.
Σε αυτή την επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων αναγκαιότητα, μόνος εκ των υποψηφίων,
Ο ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ στάθηκε και πρόβαλε τις αυριανές αναγκαιότητες, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ,ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Η ύπαρξη ισχυρών δημοκρατικών πολιτικών θεσμών(κόμματα), θεσμών κοινωνικής συμμετοχής, νέα Διοικητική δομή της χώρας και νέα αναδιάταξη των παραγωγικών δραστηριοτήτων είναι η απάντηση στα σημερινά και αυριανά μας αδιέξοδα.
Θετική παρουσία του νεότερου υποψηφίου του κ. ΧΡΗΣΤΙΔΗ, τεκμηριωμένη άποψη, σοβαρότητα, ορθός πολιτικός λόγος.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος 30/11/21
