Επί τη ευκαιρία της επίσκεψης μου στο 8ο Mediterranean Yacht Show στο Ναύπλιο θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο σχετικά με το yachting για το οποίο πολύς λόγος έχει γίνει τα τελευταία χρόνια τόσο στο νησί μας τη Μύκονο, όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο.
Τα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής (yachts αγγλιστί) είναι μια μορφή τουρισμού παλιά μεν, με ανερχόμενο χαρακτήρα δε. Αξίζει να τονιστεί, πως το νησί μας αποτέλεσε έναν από τους πρώτους πανελλαδικά προορισμούς ελιμενισμού ιδιωτικών σκαφών αναψυχής ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1920.
Οι τόποι ελλιμενισμού των σκαφών αυτών, κοινώς οι μαρίνες, μέχρι πρότινος ήταν αποκλειστικά δημόσιας ιδιοκτησίας και διαχείρισης. Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε θεατές μιας προσπάθειας ιδιωτικοποίησης των μαρινών και γενικότερα απελευθέρωσης της κατασκευής και της διαχείρισης τους από ιδιώτες.
Όμως, η λύση στην αύξηση της ζήτησης δεν είναι οι ιδιωτικές μαρίνες, αλλά η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δημόσιων λιμένων για τις ανάγκες τόσο των κάτοικων όσο και των επισκεπτών.
Χρειαζόμαστε δημοτική μαρίνα ελιμενισμού σκαφών η οποία να καλύπτει τις ανάγκες των σκαφών, συγκεντρώνοντας αφενός την εποπτεία της τήρησης των κανόνων και αφετέρου το οικονομικό αντάλλαγμα της παροχής υπηρεσιών να αποδίδεται στο κράτος, με σκοπό την διάθεση του εκ νέου στους πολίτες.
Χρειαζόμαστε δημόσια και πλήρως στελεχωμένα λιμάνια σε συνδυασμό με ένα σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο, ούτως ώστε να είμαστε σίγουροι πως η ασφάλεια πλεύσης και η προστασία του περιβάλλοντος τηρούνται απαρέγκλιτα, ενώ όσοι παρανομούν να τιμωρούνται.
Κυρίως όμως, για να προστατέψουμε το αισθητικό κάλλος των νησιών μας, αποβάλλοντας την κοτζαμπάσικη λογική της πλωτής εξέδρας σε κάθε παραλία, λογική η οποία οδηγεί στην αποικιακού τύπου “ιδιωτικοποίηση” της κάθε ακτής των νησιών μας.
Μηνάς Λυριστής
Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου
ΠΕ Μυκόνου
