Άνευ ουσίας η πρόσφατη παράδοση - παράδοση ασθενοφόρου στο Κέντρο Υγείας Έμπωνα. Ο "ασθενής" είναι στην εντατική και η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση της υγείας του με ασπιρίνη.
Μόνο ως μια ακόμη απόπειρα φθηνού εντυπωσιασμού μπορεί να χαρακτηριστεί ανάμεσα στις τόσες της κυβέρνησης, η παράδοση του ασθενοφόρου, σε μια προσπάθεια να καλύψει τα υγειονομικά κενά με "μπαλώματα".
Για την κάλυψη των αναγκών της ευρύτερης περιοχής του Έμπωνα και των γύρω χωριών, απαιτείται να σταθμεύουν στο Κέντρο Υγείας σύγχρονα πλήρως επανδρωμένα ασθενοφόρα.
Το κράτος για ακόμα μια φορά απαξιώνει τα όσα δικαιούνται οι νησιώτες και οι κάτοικοι των απομακρυσμένων περιοχών, συνεχίζοντας τον απροκάλυπτο εμπαιγμό εις βάρος τους.
Η παροχή μιας σύγχρονης, λειτουργικής κινητής μονάδας αντί του απαρχαιωμένου ασθενοφόρου είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση για τους κατοίκους της περιοχής που ζουν καθημερινά μέσα στην ανασφάλεια και τον φόβο εξαιτίας της απόστασής τους από το Νοσοκομείο της Ρόδου.
Τη δεδομένη σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας κ. Γ. Χριστοφάκη, η μόνη βάρδια που μπορεί να καλυφθεί είναι η πρωινή, ουσιαστικά καταργώντας τη βραδινή. Διερωτάται κανείς εύλογα λοιπόν πόσες ανθρώπινες τίθενται σε κίνδυνο από την πολιτική απραξία της κυβέρνησης;
Πόσο παραπάνω θα πρέπει να παρακαλέσουν οι κάτοικοι για να αποκτήσουν ισότιμη και ελεύθερη πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου υγειονομικές υπηρεσίες;
Γιατί θα πρέπει πρώτα να συμβαίνει το κακό και μετά να ανοίγει και πάλι η συζήτηση για τα αυτονόητα μέχρι να δοθούν νέες υποσχέσεις, να ξεχαστεί το θέμα και να ξανανοίξει όταν θα κινδυνέψει ή ακόμα χειρότερα θα χαθεί μια ζωή;
Η κεντρική διοίκηση οφείλει να προχωρήσει στην άμεση κάλυψη των βασικών αναγκών στον τομέα της υγείας, για να επιτευχθεί αυτό ωστόσο, θα πρέπει να επιδείξει την ανάλογη ευαισθησία και το ανάλογο ενδιαφέρον, να ελίσσεται άμεσα, να αναγνωρίζει τις ανάγκες και συντονισμένα να παρεμβαίνει.
Με την σημερινή διαμορφωθείσα κατάσταση μόνο η εκχώρηση αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση, του Α' και Β' βαθμού, θα έχει το ζητούμενο, επιθυμητό αποτέλεσμα για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών κάθε περιοχής.
Η εφαρμογή ενός τέτοιου εγχειρήματος κρίνεται απολύτως επιβεβλημένη, με την εκχώρηση αρμοδιοτήτων, σε ένα πλέγμα ανθρώπων, αποτελούμενο από ένα ευρύ φάσμα μελών της τοπικής κοινωνίας, χωρίς μεσάζοντες και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, ώστε να βελτιωθεί και να επανέλθει η ποιότητα περίθαλψης στα νησιά της Δωδεκανήσου.
