O Παναγιώτης Εγγλέζος, Πρόεδρος του Ε.Κ.Ρ μίλησε νωρίτερα στην εκδήλωση που οργάνωσε το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου για τον ενα χρόνο από το έγκλημα των Τεμπών με τους 57 νεκρούς. Ο κ. Εγγλέζος επεσήμανε οτι θα πρέπει οι πολίτες να σταματήσουν να είναι η χώρα μας του "πάμε και όπου βγει".
Η ομιλία
Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη συνέβη στις 28 Φεβρουαρίου 2023 κοντά στον οικισμό του Ευαγγελισμού Λάρισας όταν επιβατική αμαξοστοιχία της εταιρείας Hellenic Train συγκρούστηκε μετωπικά με εμπορική αμαξοστοιχία της ίδιας εταιρείας.
28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2024 ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
Ένα χρόνο μετά τι? Ένα χρόνο μετά κανείς δεν έχει μάθει τι έγινε εκείνο το βράδυ , ένα χρόνο μετά κανείς δεν έχει πει τι έφταιξε , ποιός έφταιξε , ένα χρόνο μετά οι ψυχές των 57 αδικοχαμένων συνάνθρωπων μας, των παιδιών μας ,των δικών μας παιδιών γιατί στην θέση τους θα μπορούσε να είναι το παΐδι του κάθε ενός από μας ,ζητούν δικαίωση !!!!!
«Όλα στο φως. Πλήρης απόδοση ευθυνών και δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρατηθεί τίποτα κρυφό. Το αίτημα για δικαιοσύνη είναι καθολικό. Οι διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητες εάν θέλουμε να πάμε παρακάτω ως κοινωνία. Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να απαιτήσουμε τώρα δικαιοσύνη .
Το αίτημα για Δικαιοσύνη είναι καθολικό. Προέρχεται από το σύνολο της κοινωνίας. Πρέπει να βγουν όλα στο φως. Όλα. Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να κάνει ούτε τον ανίδεο ούτε τον ανήξερο, κάνεις δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δεν ήξερα ή το δεν είναι αρμοδιότητα μου και όπως είπε χαρακτηριστικά στην εξεταστική, μια εξεταστική που μόνο παρωδία μπορεί να την πει κάποιος ότι είναι , η μητέρα ενός από τα θύματα της τραγωδίας, μέσα από μια συγκλονιστική τοποθέτηση ,που μετά από αυτήν έπρεπε αρκετοί από όλους αυτούς ή να πάνε στο σπίτι τους ή πίσω από τα κάγκελα και αναφέρομαι στην Μαρία Καρυστιανού: Ένα χρόνο μετά είμαστε στο ίδιο σημείο - «Δεν θα μείνουμε άλαλοι και ήσυχοι»
Η κοινωνία μας φωνάζει …. το έγκλημα αυτο να μην συγκαλυφθεί όλων των νεκρών να γίνουμε η φωνή , πως μπορούμε να ξεχάσουμε αυτές τις φωνές , αυτές τις φράσεις ,ΜΑΜΑ ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΘΑ ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΦΤΑΣΩ , ΠΑΡΕ ΜΕ ΟΤΑΝ ΦΤΑΣΕΙΣ ,ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ, ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ … ΤΟ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ, ηχεί κάθε λεπτό στα αυτιά μας θυμίζοντας μας την ανικανότητα όλων αυτών που μας κυβερνούν , που παίζουν την ζωή μας στα ζάρια κάθε μέρα ,κάθε λεπτό για να μπορούν αυτοί να απολαμβάνουν τα καλά της εξουσίας ….
«δεν βρέθηκε ένας να πει ‘κάναμε λάθος, έχουμε ευθύνες, χάθηκαν 57 άνθρωποι και κάνεις δεν βρέθηκε να πει κάτι >>
«Η υπόθεση των Τεμπών είναι προσωπική υπόθεση του κάθε πολίτη αυτής της χώρας και η προσπάθεια συγκάλυψης θα μας βρει απέναντι >>
Το πάμε και όπου βγει είναι στο χέρι μας να σταματήσει να προκαλεί τρόμο και αγωνιά ,στον κάθε γονιό που στέλνει το παΐδι του να σπουδάσει ή να δουλέψει και στον κάθε πολίτη αυτής της χώρας .
Όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε
Το οφείλουμε στην μνήμη αυτών των ψύχων που τόσο άδικα χάθηκαν …….
