Το πρόσφατο ατύχημα, στο οποίο μια νεαρή κοπέλα χτυπήθηκε από όχημα και αφέθηκε αβοήθητη για αρκετή ώρα στο δρόμο, αποτελεί μια τραγική υπενθύμιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας και αποτελεί καθρέφτισμα του κυνισμού της. Αυτό το γεγονός δεν είναι απλώς μια ακόμα ατυχής συγκυρία, αλλά σύμπτωμα της βαθύτερης κρίσης αξιών και της έλλειψης ευαισθησίας στην οποία βρισκόμαστε.
Η αδιαφορία του οδηγού που προκάλεσε το ατύχημα και στη συνέχεια εγκατέλειψε το θύμα χωρίς να παράσχει καμία βοήθεια, φανερώνει έλλειψη στοιχειώδους ανθρωπιάς. Η πράξη αυτή εκτός από παράνομη, είναι αποτύπωση της απουσίας της στοιχειώδους κοινωνικής ευθύνης. Σε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι φοβούνται ή αδιαφορούν να βοηθήσουν τους άλλους, τίθεται πλέον υπό αμφισβήτηση η ίδια η έννοια της κοινωνικής συνοχής. Η απουσία βοήθειας και συμπαράστασης σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή αντικατοπτρίζει τον κυνισμό και την ψυχρότητα που μας διακατέχει πλέον ως κοινωνία.
Από την άλλη, το ατύχημα αυτό αναδεικνύει τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει τόσο το οδικό δίκτυο όσο και η οδική ασφάλεια στη χώρα μας. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για περιστατικά που οφείλονται στην απροσεξία, στην υπερβολική ταχύτητα ή στη χρήση αλκοόλ και ουσιών από τους οδηγούς; Ως πότε θα είμαστε τόσο ανεκτικοί σε τέτοιου είδους φαινόμενα; Ακόμα κι αν η πολιτεία δεν εφαρμόζει αυστηρά μέτρα, οι ίδιοι οι πολίτες θα έπρεπε να ζητάμε την εφαρμογή τους. Όπως μετ’ επιτάσεως θα έπρεπε να ζητάμε τον εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου και την πιο ουσιαστική εκπαίδευση των οδηγών. Αυστηρά μέτρα, σύγχρονη τεχνολογία και οδική παιδεία μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά στη μείωση των ατυχημάτων.
Παρόλ’ αυτά είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική η αντίδραση της κοινωνίας στο περιστατικό. Η κατακραυγή και η οργή που προκάλεσε το ατύχημα δείχνουν ότι μεγάλη μερίδα των πολιτών δεν είναι πλέον διατεθειμένη να ανεχτεί τέτοιες συμπεριφορές. Η αλληλεγγύη που εκφράστηκε μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των κινητοποιήσεων για τη σύλληψη του δράστη δείχνει ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα για μια πιο υπεύθυνη και ανθρωπιστική κοινωνία. Η συλλογική δράση και η πίεση προς τις αρχές αποτελούν ενδείξεις ότι οι πολίτες επιθυμούν μια αλλαγή προς το καλύτερο.
Ωστόσο, η αλληλεγγύη δεν αρκεί. Χρειάζονται ουσιαστικές αλλαγές τόσο σε θεσμικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση για την οδική ασφάλεια οφείλουν να ξεκινούν από νεαρή ηλικία και να συνεχίζονται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Η κουλτούρα της οδικής ασφάλειας ξεκινά από τη νηπιακή ηλικία. Δεν περιμένουν την ενηλικίωση για να μάθουν να συμπεριφέρονται στους δρόμους, χωρίς να προκαλούν ατυχήματα.
Η τραγική ιστορία της νεαρής κοπέλας που εγκαταλείφθηκε αβοήθητη στο δρόμο μπορεί να λειτουργήσει ως κίνητρο για την υιοθέτηση ενός ευρύτερου πλαισίου κοινωνικής υποστήριξης. Η υποστήριξη των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων και των οικογενειών τους οφείλει να αποτελεί προτεραιότητα για την πολιτεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Η δημιουργία υποδομών και υπηρεσιών που θα παρέχουν άμεση βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη στα θύματα και τις οικογένειές τους είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση των συνεπειών τέτοιων τραγικών γεγονότων.
Το ατύχημα αυτό δεν ήταν άλλη μια τραγική στιγμή. Είναι η αποτύπωση της παρούσας εικόνας της κοινωνίας μας και μαρτυρά τις παθογένειές της. Οφείλουμε πρώτα εμείς να λάβουμε σοβαρά υπόψη την οδική μας συμπεριφορά και να κατανοήσουμε ότι ακόμα και η αμέλεια μπορεί να αποβεί μοιραία για κάποιον συνάνθρωπό μας. Όπως εξίσου σημαντικό είναι να γίνουμε πιο υπεύθυνοι πολίτες, ζητώντας από το κράτος να ενισχύσει τις υποδομές του και να κάνεις πιο ασφαλείς τους δρόμους. Είναι ώρα να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και να κινηθούμε σε μια κατεύθυνση σεβασμού και αλληλεγγύης.
Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ
