Γνωρίζω ότι του Διονύση Γουβιά δεν του αρέσουν τα πολλά λόγια και ότι δυστυχώς μερικές αλήθειες τις προσλαμβάνει σαν κολακείες. Θα προσπαθήσω λοιπόν να πω λίγα, περιεκτικά.
Η προαγωγή σου φίλε και σύντροφε στη θέση του Καθηγητή στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου είναι μια δικαίωση πολύχρονης προσφοράς και στον επιστημονικό τομέα αλλά και στο κοινωνικό πεδίο.
Είσαι από τους πρώτους, μαζί με άλλους καθηγητές, που ανοίξατε το πανεπιστήμιο στην κοινωνία της Ρόδου. Όσοι δεν ξέρουν ασχολήθηκες με πολύ δύσκολα κοινωνικά θέματα που κάποια στιγμή έμοιαζαν με ουτοπία. Όμως η επιμονή σου σε δικαίωσε. Η υπεράσπιση των αδύναμων, των μεταναστών και των προσφύγων ήταν και είναι στην κορυφή της ευαισθησία σου. Γι’ αυτό και η προαγωγή σου στη θέση του Καθηγητή τιμάει και όλους αυτούς.
Η πρώτη μεγάλη χαρά ανήκει σε σένα στην Νικολέττα και στον Σπυράκο που πρέπει να την γιορτάσεις αλλά και να την τιμήσεις.
Η δεύτερη χαρά ανήκει στους καθηγητές σου και ιδιαίτερα στην Πρυτάνισσα την Χρυσή Βιτσιλάκη και στους φίλους σου και στους φοιτητές σου.
Εγώ σαν φίλος και φοιτήτης σου παίρνω διπλή χαρά και σε διαβεβαιώνω ότι αυτή η χαρά διατρέχει και όλους εκείνους με τους οποίους συνεργάστηκες και τους μετέφερες τις γνώσεις σου.
Φίλε Διονύση θερμά
συγχαρητήρια
Σου εύχομαι και από τη νέα σου θέση να κρατήσεις σταθερή την πορεία των αγώνων, της προσφοράς και του χαρακτήρα σου.
ΥΓ. Δεν πήρα την έγκριση του Διονύση για την ανάρτηση γιατί είμαι σιγουρος ότι δεν θα μου την έδινε.
