ΟΧΙ του λαού απέναντι στην υποδούλωση και τον φασισμό

Το ΟΧΙ του 1940 δεν ανήκει σε κανέναν άλλο παρά στο ελληνικό λαό, που δεν λύγισε μπροστά στον ιταλικό φασισμό και την υπεροπλία του, αλλά τον αντιμετώπισε με ηρωισμό στα βουνά της Αλβανίας.

Ο δικτάτορας Μεταξάς, που μέχρι πριν κάποια χρόνια στα σχολικά εγχειρίδια καταγράφονταν ως ο "εκφραστής του ΟΧΙ", ήταν αυτός που αν μπορούσε θα έδινε "γη και ύδωρ" στις ορδές του ιταλικού φασισμού, τον οποίο θαύμαζε και μιμούνταν, όπως και τον Χίτλερ.

Οι σημερινοί εκφραστές των ιδεολογιών αυτών, δεν είναι ούτε μπορεί να είναι πατριώτες, αλλά εν δυνάμει δοσίλογοι και προδότες, όπως οι προκάτοχοί τους Μεταξικοί και θα είναι αυτοί που πρώτοι θα ενδώσουν και θα υπηρετήσουν έναν πιθανό κατακτητή.

Οι υπηρέτες του "οικονομικού άξονα" εξέθρεψαν το "αυγό του φιδιού"

Τα φασιστικά μορφώματα, όπως αυτά παρουσιάστηκαν μετά την Απριλιανή Χούντα και σήμερα διακεκριμένα στελέχη τους, κατέχουν σημαντικές θέσεις, ακόμα και κυβερνητικές, αλλά  και το νεοναζιστικό έκτρωμα, που σαν όρνεο αναδύθηκε πάνω στα ερείπια μιας χώρας που μαστίζεται από τις συμμορίες των διεθνών τοκογλύφων,  αρπάζοντας με δόλιο τρόπο την αγανάκτηση του λαού, δεν έχουν καμία ιστορική υπόσταση στην Ελλάδα της Δημοκρατία και της Ελευθερίας.

Οι απόγονοι των "κιοτήδων" της 4ης Αυγούστου, των δοσίλογων, των γερμανοτσολιάδων και των κουκουλοφόρων, δεν μπορούν να βρίσκονται σ' αυτή τη χώρα και μάλιστα να κάθονται στα έδρανα της Βουλής.

Φυσικά δεν ήλθαν από μόνοι τους, αλλά τους εξέθρεψε και τους ανέδειξε ένα επικίνδυνα ανίκανο πολιτικό σύστημα, που πλιατσικολόγησε πάνω στις πλάτες του λαού και με κροκοδείλια δάκρυα σήμερα, μιλά για το "συνταγματικό τόξο",  την στιγμή που οι ίδιοι είναι που καταστρατηγούν κάθε έννοια δημοκρατίας και κοινοβουλευτισμού και καταρρακώνουν τον λαό με τις περιβόητες και αντισυνταγματικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.

Οι απόγονοι του Μεταξά, του Χίτλερ και του Μουσολίνι,  εμφανίστηκαν σαν φαντάσματα και φρικιαστικές εικόνες του παρελθόντος, όταν στην αίθουσα της δημοκρατίας υπογράφονταν τα επαίσχυντα Μνημόνια από τους εκπροσώπους (δήθεν) του λαού, που χωρίς να τα διαβάσουν τα υπερψήφιζαν, παραδίδοντας τον τόπο στην μέγγενη του νέου "άξονα" των οικονομικών δολοφόνων.

Η ιστορική αλήθεια, η ισχυρότερη μορφή αντίστασης των λαών απέναντι στον φασισμό.

Η αντίσταση του λαού πρέπει να είναι αντίσταση στην λήθη και αγώνας για την ανάδειξη της μιας και μόνης ιστορικής αλήθειας.

Οφείλουν όλοι και κυρίως η νεολαία να γνωρίζουν πως οι εθνοπατέρες της 4ης Αυγούστου και η γερμανοθρεμένη βασιλική αυλή, που διατηρούσαν τις άριστες των σχέσεων με τον γερμανοιταλικό άξονα και επιπλέον είχαν "φροντίσει επιμελώς" να αφήσουν την Ελλάδα απροετοίμαστη και να μπει στον πόλεμο διαθέτοντας μερικά απαρχαιωμένα γαλλικής και πολωνικής κατασκευής αεροπλάνα, τα οποία το δημόσιο είχε προμηθευτεί πριν της δικτατορίας του Ι. Μεταξά.
Ο Μεταξάς δεν μπορούσε φυσικά να αποδεχτεί το ιταλικό τελεσίγραφο, το οποίο αρνήθηκε μεν αλλά έλπιζε πως η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει τους φίλους του Ιταλούς μόνο "για την τιμή των όπλων" και δεν θα υπάρξει καμία σθεναρή αντίσταση. Όμως διαψεύστηκαν, τόσο εκείνος όσο και ο σύμμαχός του Μουσολίνι, αφού ο ελληνικός λαός άρχισε από την πρώτη κιόλας μέρα να κατατροπώνει τις πάνοπλες ιταλικές ορδές.

Να σημειώσουμε πως αμέσως μετά την  επίθεση των ιταλών στις 28/10/1940 κι ενώ τα παιδιά του λαού πολεμούσαν κάτω από μύριες δυσκολίες και χύνανε το αίμα τους, οι αξιωματούχοι της φασιστικής νεολαίας της ΕΟΝ του Ι. Μεταξά,  γύριζαν με τις κούρσες στην Αθήνα με μαύρες στολές και τις γυαλιστερές τους μπότες, γλεντούσαν στα πολυτελή γραφεία τους με το κονιάκ, τα σύκα, τα γλυκά που πρόσφερε ο λαός για τους φαντάρους, σπαταλώντας τα λεφτά που έδινε ο κόσμος από το υστέρημά του.

Μετά την κατάρρευση βρέθηκαν ολόκληρες αποθήκες της ΕΟΝ με δέματα συγκεντρωμένα από την αρχή του πολέμου που οι «ηγέτες» της φασιστικής νεολαίας περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία να τα πουλήσουν, όσα είχαν μείνει βέβαια, διότι τα περισσότερα τα είχαν ήδη δώσει στο εμπόριο ή τα είχαν μοιράσει μεταξύ τους.

Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός λαός έκανε ένα τιτάνιο αντιφασιστικό αγώνα ενάντια των δύο αυτοκρατοριών του Χίτλερ και του Μουσολίνι, οι «πατριώτες» της ΕΟΝ επιδίδονταν με μανία στο μοίρασμα της περιουσίας της Οργάνωσης, η οποία είχε γίνει από τη φορολογία και το αίμα του καταδυναστευόμενου λαού. Έπιπλα πολυτελή από μαόνι, βελούδινες κουρτίνες, λουξ πολυθρόνες, ντιβάνια, γραφομηχανές, ντουλάπια, ραδιογραμμόφωνα, ποδήλατα μοιράζονταν μέσα σε ένα «σκληρό αγώνα» για τη λεία ανάμεσα στους μεγιστάνες της ΕΟΝ.

Παράλληλα η φασιστική κυβέρνηση του Μεταξά, αρνήθηκε την επιθυμία των χιλιάδων εκτοπισμένων αντιφασιστών στην Ακροναυπλία, Κέρκυρα, Φολέγανδρο, Κίμωλο, Σίκινο, Ασβεστοχώρι κλπ, που ζητούσαν να πολεμήσουν ενάντια στους Ιταλούς εισβολείς και με την κατάρρευση του μετώπου, παραδόθηκαν στους γερμανούς κατακτητές.

Αυτοί, που οι σημερινοί τους απόγονοι τους θαυμάζουν και θέλουν να αναβιώσουν την "δόξα και το μεγαλείο" του, όταν μετά η Ελλάδα πέρασε στα χέρια των γερμανών κατακτητών και ο ελληνικός λαός βγήκε στα βουνά και έγραψε το έπος της Εθνικής Αντίστασης, έδειξαν ότι δεν είχαν την παραμικρή αίσθηση του εθνικού καθήκοντος. Οι περισσότεροι από αυτούς, έγιναν  ανοιχτά συνεργάτες των κατακτητών, όπως ο σκληρός πυρήνας της ΕΟΝ, που εντάχθηκε στη φασιστική ΕΣΠΟ, που  χρηματοδοτούνταν από τη Γκεστάπο και τους χρησιμοποιούσε ως καταδότες και ήταν φυσικό και επόμενο, διότι αυτά τα στελέχη κουβαλούσαν μέσα τους αντιλαϊκό και  αντιδημοκρατικό δηλητήριο επειδή διαπαιδαγωγούνταν από τη φάλαγγα του Ι. Μεταξά.

Αυτή είναι η ιστορία, όπως  καταγράφτηκε στην συνείδηση του λαού μέσα στο πέρασμα του χρόνου, που πρέπει να διατηρηθεί και να γίνει ο κυματοθραύστης που θα διαλύσει το απειλητικό κύμα του φασισμού, που σαρώνει ολόκληρη την Ευρώπη.

"Παλμός της Καλύμνου"